Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хураллама тӑратнӑ темиҫе салтак вӗсене пысӑк йывӑҫ патне илсе кайрӗҫ, вӗсем ҫинчен куҫӗсене илмесӗр йывӑҫ патӗнчех чарӑнса тӑчӗҫ.

Караул из нескольких воинов отвёл их к подножью огромного дерева и там остановился, не спуска с них глаз.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсен хушшинче куҫӗсене кӑларса илнӗ акӑлчансен пуҫӗсем те пулмалла.

И, вероятно, среди них находилось немало английских голов с пустыми глазницами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах вӗсен куҫӗсене кӑларса илмеҫҫӗ, куҫ хупанкисене те ҫӗлемеҫҫӗ.

Но в таких случаях глаза сохраняются в орбите и веки не сшиваются.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эленпа Мэри куҫӗсене хупса пуҫӗсене хӑрах еннелле пӑрчӗҫ — вӗсем сехӗрленнинчен ытла ирсӗрлӗхе курса йӗрӗнчӗҫ.

Элен и Мэри закрыли глаза и отвернули головы, не столько из страха, сколько от отвращения.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн ӑмӑрткайӑкӑнни пек сӑмси шӑтӑкӗсенчен тӗрлесе тунӑ икӗ хура йӗр тухаҫҫӗ, вӗсем унан куҫӗсене ҫавӑрса илеҫҫӗ те, ҫамки ҫине усӑнса анакан ҫӳҫ кӑтрисем айне кӗрсе ҫухалаҫҫӗ.

От ноздрей его орлиного носа расходились две чёрные спирали, окружавшие глаза и терявшиеся на лбу под великолепной шевелюрой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Асӑрхавлӑрах пулас тесе, вӗсем пӗр ҫӗре чӑмӑртанса пычӗҫ, карабинӗсене лайӑх авӑрласа тытрӗҫ, хӗвелтухӑҫӗнчен курӑнакан аякри сӑртлӑ айлӑм ҫинчен куҫӗсене те илмерӗҫ.

Из осторожности они шли тесной кучкой, держа наготове заряженные карабины и пристально всматриваясь в даль, в холмистую равнину, лежавшую на востоке.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсенчен нумайӑшӗ ҫӗр каҫиччен куҫӗсене хупмарӗҫ, тӗлӗрме хӑтланнисене те ӳпресем аптӑратса пӗтерчӗҫ.

Большинство из них не сомкнуло глаз всю ночь, а тех, кто ухитрился заснуть, мучили кошмары.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пурте чӗнмеҫҫӗ, Джон Мангльс ҫинчен куҫӗсене илмесӗр вӑл мӗн хушассине кӗтеҫҫӗ.

Все молчали, не спуская глаз с Джона Мангльса и ожидая его распоряжений.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл, куҫӗсене чӑрмаласа тата ҫӑра хӗрлӗ сухалне чӗтрентерсе, хӑйӗн каютинчен тухрӗ.

Он вышел из своей каюты, протирая глаза и встряхивая густой рыжей гривой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл, куҫӗсене илмесӗр, бинокльпе пӑхать.

Он, не отрываясь, смотрел в бинокль.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вольмер Корчагин ҫине куҫӗсене хӗссе, чалӑшшӑн пӑхрӗ:

Вольмер скосил на Корчагина прищуренные глаза:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн хура сатин кӗпине, кивӗ картузне, хыткан питне, чылайранпа хырман сухалне, ялтӑркка кӑвак куҫӗсене пӑхсан — вӑл чӑн-чӑн шахтер пулни курӑнсах тӑрать.

Его черная косоворотка, старенькая кепчонка, загорелое, худое, давно небритое лицо с глубоко сидящими голубыми глазами — все выдает в нем коренного шахтера.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Сирӗн шутӑрпа, вара, унӑн ҫав паразитпа пурӑнмаллаччӗ-им? — ыйтрӗ Павел, хӑйӗн хаяр йӑлкӑшакан куҫӗсене старик ҫинчен илмесӗр.

— А что же, по-вашему, она должна была с этим паразитом жить? — спросил Павел, не спуская со старика своего вспыхивающего дикими огоньками взгляда.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лёля асаплӑн хӗрелсе кайрӗ, шывланнӑ куҫӗсене Павелтан пытарчӗ.

Леля мучительно покраснела и прятала от Павла глаза, полные слез.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел куҫӗсене уҫрӗ.

Павел открыл глаза.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куҫӗсене уҫмарӗ: «Ан тив, мана ҫывӑрать тесе шухӑшлатӑр та каялла кайтӑр», — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Глаз не открыл: «Подумает, что сплю, и уйдет».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куҫӗсене чарса пӑрахса, нумайччен пӑхса тӑчӗ ун ҫине Рита, анчах лешӗ унӑн аллисене ӑшшӑн тытса, чӗтрекен сасӑпа хуллен: «Рита» тенӗ хыҫҫӑн, вӑл ӑнланчӗ, — ку, никам та мар, Павел Корчагин.

Широко раскрытыми глазами смотрела на него Рита, и когда ее тепло обняли руки и дрогнувший голос сказал тихо: «Рита», она поняла, что это Павел Корчагин.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ку япала нумайӑшӗн куҫӗсене уҫрӗ…»

Этот случай открыл глаза многим…»

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Халӗ Лидӑн Развалихина мӗн те пулин кӳрентермелли, тӑрӑхламалли сӑмах калас килет, анчах ыйхӑ пуснипе вӑл куҫӗсене хупать.

Сейчас Лидии хочется сказать Развалихину что-то оскорбительное и насмешливое, но ее одолевает сон, и она закрывает глаза.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Учительница куҫӗсене хӗвелтен аллаппипе хӳтӗлесе, шкул алӑкӗн картлашкисем ҫинче тӑрать.

Учительница стояла на ступеньках школы, защищая ладонью глаза от солнца.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех