Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

саманта (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мартӑн 14-мӗшӗпе 21-мӗшӗччен ҫил пӗр саманта та лӑпланмарӗ, парӑс лартмалли лӑпкӑ вӑхӑт пӗрре те пулмарӗ.

С 14 по 26 марта ветер не спадал ни на минуту, так что нельзя было выбрать момента затишья, чтобы поставить паруса.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссис пӗр саманта хӑйӗн ывӑлӗ ҫине пӑхса тӑчӗ те: — Эппин, ҫула тухар, капитан! — терӗ.

Посмотрев на своего маленького сына, которого она держала за руку, миссис Уэлдон закончила: — Итак, в путь, капитан!

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн нервисем пӗр саманта та ӗҫлемесӗр, хускалмасӑр ларнине чӑтаймаҫҫӗ.

Его нервная натура протестовала против продолжительного бездействия.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Сӑмах каласси, черкке шаккасси ҫав тери паллӑ саманта палӑртнӑ чухне ҫеҫ пулмалла.

Чокаются и провозглашают здравицу только, подчеркивая особую торжественность момента.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫак саманта ӗмӗре тӑсасчӗ тенӗ пек пӑхать ӑна куҫран Хакиме, унтан тата тепӗр парне сӗнет: — Ме, ҫак перчеткене те илсе кай, — тет вӑл, сассине ыттисене илттересшӗн пулмасӑр, — сивӗ ан пултӑр сана тӗнчере ҫӳренӗ чух.

А Хакиме смотрит на парня так, будто хочет наглядеться на всю жизнь, и протягивает ему еще один подарок: — На вот, возьми и эти перчатки, — говорит она вполголоса, — пусть они согреют тебя, когда ты будешь колесить по свету…

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халӑх пӗр саманта аптӑраса ӳкрӗ.

Народ на мгновенье растерялся.

8 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Черккесене сайра, чаплӑ, савӑнаҫлӑ саманта палӑртма ҫех шаккамалла.

Чокаются очень редко, только если нужно подчеркнуть торжественность момента.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Октябрь уйӑхӗнче эпӗ ытти комсомолецсемпе пӗрле Комсомолӑн Мускаври Комитечӗн коридорӗнче секретарь хӑй патне чӗнсе кӗртес саманта кӗтсе тӑраттӑм.

В середине октября я вместе с другими комсомольцами ждала в коридорах Московского комитета комсомола той минуты, когда меня примет секретарь.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Татах пӗр саманта шӑплантӑмӑр.

Опять помолчали.

Сергей Миронович // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шерккей пӗр саманта шӑллӗн сӑмахӗсене асне илчӗ.

Шерккею вспомнились слова брата:

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар сӳре ҫӗкленӗччӗ, хӗре курсан, хӑй ҫӗклемӗнчен вӑтанчӗ, темле чун сиссе илейми хӑват ӑна пӗр саманта пӑшӑрхантарчӗ, унтан йӑвашшӑн ӑшӑтнӑ пек пулчӗ.

Тухтар стоял уже со взваленной на плечи бороной и, увидев девушку, смутился своей ноши, но вскоре это чувство заглушило другое, неуловимое душой и мозгом, но доброе и теплое.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ ку саманта тахҫантанпах кӗтнӗ.

Я ждал этой минуты давно.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Анчах Тёма, кирлӗ пек саманта ҫеҫ кӗтсе, чӳлмек патнелле хӑвӑрт туртӑнать.

Но Тёма улавливает подходящий момент, стремительно бросается к судку.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Анна Михайловна ун еннелле ҫаврӑнчӗ кӑна, сасартӑк асӑрхарӗ: Петрикӑн шуралса кайнӑ сӑн-пичӗ халь ҫуркунне малтанхи хут уҫӑлса ҫӳреме тухнӑ кун ача курӑк ҫинче выртнӑ саманта аса илтерет.

Когда Анна Михайловна повернулась в ту сторону, она увидела на побледневшем лице Петрика то самое выражение, с каким в памятный для нее день первой весенней прогулки мальчик лежал на траве.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫак саманта пурте сывлама чарӑнса кӗтсе тӑчӗҫ.

Ждать оставалось одного — страшной развязки.

III. Ачасем вӑранаҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пӗр саманта аяккинелле сирӗлекен туратсем шӗлтӗртетни илтӗнчӗ, кайран йӑлтах шӑпланчӗ.

Сначала слышен был хруст веток под его ногами, потом все смолкло.

XV. Ҫӑра уҫҫине сехетпе пӗрле пӗр кӗсьене чикме юрамасть // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл пӗр саманта чарӑнчӗ те каллех малалла вулама тытӑнчӗ:

Здесь он помолчал немного и затем продолжал:

II. Вилӗм калаҫать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсем пӗр саманта шӑпланчӗҫ.

Наступило молчание.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл татах пӗр саманта шӑпланчӗ, унтан ҫапла хушса хучӗ:

Он опять помолчал и затем продолжал:

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл пӗр саманта шӑпланчӗ, унтан каллех сӑмахне тӑсрӗ:

Помолчав немного, нищий продолжал:

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех