Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑнине (тĕпĕ: тӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Илемлӗ туранӑ пуҫне вӑл ҫӗклесе пӑхмасть, хӑй умӗнче кам тӑнине курмасть, анчах хӑй патне пӗр-пӗр ҫын пынине илтсе, вӑл пуҫне ҫӗклемесӗрех ыйтать.

Свою ловко причесанную голову она не подымала, кто перед ней стоял — не видела, но, когда к ней подходил новый посетитель, она угадывала о его приближении по звуку шагов и, не отрываясь от книги, говорила:

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Киле ҫитес чухне вӑл инҫетренех пӳрт алӑкӗ яр уҫӑ тӑнине курчӗ.

Подходя к своему двору, он еще издали увидел, что дверь в хату была раскрыта.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен куҫне уҫрӗ те хӑй умӗнче Анфиса тӑнине курах кайрӗ.

Семен открыл глаза и увидел Анфису.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Выртиччен вӑл чӳречерен пӑхрӗ те Ҫеменпе Анфиса тӑнине курчӗ.

Перед тем как лечь в постель, он посмотрел в окно и увидел Семена и Анфису.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл пур ачисене те пӗчӗкрен пӗчӗк тӑнине курчӗ, — Сергей чи пӗчӗккинчен ҫӳлереххи пулнӑ.

Она видела своих детей, стоявших перед ней лесенкой, — Сергей был предпоследней ступенькой.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Япаласене уйӑрса илме те ҫук, сасартӑк ҫатан хыҫӗнчен ҫӑмламас калпак курӑнса каять, патне пырса пӑхатӑн та — юпасем ҫинче кӑкшӑмсем ҫакӑнса тӑнине куратӑн, вӗсем хура та мар, тин ҫунакан кӑмакаран кӑларнӑ пек хӗрлӗ; е килкарти варринче ҫамрӑк хӗрарӑмӑн шурӑ тутӑрӗ курӑнса каять, тинкеререх пӑхатӑн та — тутӑр та мар, хушка пуҫлӑ ӗне тӑнине куратӑн; е вӑкӑр мӑйракисем курӑнса каяҫҫӗ, анчах мӑйракисем кӑнтӑрлахи пек сӑркка мар, слюдаран якатса тунӑ пек витӗр курӑнса тӑраҫҫӗ; е тата пӗр-пӗр крыльца ҫинче ҫӑмламас тир курӑнса каять, патнерех пыратӑн та — йытӑ выртнине куратӑн; е лупас айӗнче ларакан чӑхсем курӑнса каяҫҫӗ, вӗсем кашта ҫине шӑрҫа тирнӗ пек ларса тухнӑ.

Самые обыденные предметы выглядели загадочными: то покажутся из-за плетня причудливые папахи, а подойдешь ближе и увидишь: не папахи это, а кувшины на кольях, и они уже не черные, а красные, как будто только что вынуты из обжигальной печи; то забелеет на базу платок какой-нибудь молодайки, а присмотришься и увидишь не платок, а лысую голову коровы; то замаячат бычьи рога, но не бурые, как днем, а прозрачные, точно выточенные из слюды; то на каком-либо крылечке зачернеет овчина, а подойдешь ближе и увидишь собаку; то зарябят под кровлей куры, сидящие цепочкой, точно нанизанные на шест…

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗрремӗш Петр патша арап ачи тытса тӑнине аса илнӗ генерал, — унӑн мӗншӗн тытас мар.

Вспомнил генерал про царя Петра Первого, что у того арапчонок был — себе захотелось.

Ганнибал // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ватӑ писатель кунта роман авторне ҫунаттисене хӑватлӑн сарса янӑ ҫамрӑк ӑмӑрткайӑкпа танлаштарнӑ, вӑл ҫынсен характерӗсене ӑста кӑтартса пама пултарнине роман чӗлхи чӑн-чӑн халӑх чӗлхи пулса тӑнине палӑртнӑ.

Здесь старый писатель сравнил автора романа с молодым орлом, могуче раскинувшим крылья, и отметил, что язык романа стал настоящим народным языком, способным мастерски демонстрировать человеческие характеры.

М.А. Шолохов // Леонид Агаков. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 428–431 с.

Аксинья, хӑй ӑшӗнче тӑвӑнса ҫитнӗ ҫилӗ вӗресе тӑнине туйса, Наталйӑн тутри айӗнчен аллисем ҫине усӑнса аннӑ пӗр ярӑм хура ҫӳҫ пайӑрки ҫине шӑтарса пӑхрӗ.

Аксинья, чувствуя, как мечется в ней безысходная злоба, глядела на прядь прямых черных волос, упавших из-под платка на руку Натальи.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ ӑҫта каясшӑн, Наташа? — ыйтрӗ Дуняшка, Наталья тӗкӗр татӑкӗ ҫине тинкерсе юсанса тӑнине асӑрхаса.

— Куда ты, Наташа? — спросила Дуняшка, глядя, как Наталья перед осколком зеркала внимательно и строго рассматривает свое лицо.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӗллев рами хушӑкӗнче, симӗсрех кӑвак мундир ҫинче, мушка чӗтресе тӑнине куртӑм.

В прорези прицельной рамы на фоне серовато-зеленого мундира дрожала мушка.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Асаилӳсемпе тертленсе ҫитнӗскер, вӑл ҫывӑрнӑ чухне те сӑнӑ аврине чӑмӑртаса тытнӑ сылтӑм алли епле чӗтресе тӑнине туйсах тӑрать; ыйхӑран вӑранса ку тӗлӗк иккенне тавҫӑрса илсенех, хӑйӗн тӗлӗкне хӑвалама тытӑнать, чуна ыраттараслах ҫатӑртаттарса хупнӑ куҫӗсене аллаппипе хуплать.

и даже во сне, отягощенный воспоминаниями, ощущал он конвульсию своей правой руки, зажавшей древко пики; просыпаясь и очнувшись, гнал от себя сон, заслонял ладонью до боли зажмуренные глаза.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫав разъездсем, постсем тӑрӑх ҫӳресе, противникӑн ҫарӗсем мӗн чухлине тата хӑш вырӑнта тӑнине тӗпчесе, пирӗн чаҫсене питех шиклентереҫҫӗ.

Эти разъезды тревожили наши части, скользя мимо постов, выведывая расположение и численность войсковых частей.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иванков, кирпӗч пек хӗрлӗскер, пӗтӗм ҫурӑмӗ тар ҫапнипе йӗп-йӗпе пулнӑскер, пирченсе ларнӑ тутине васкаса ҫуласа илчӗ те нимӗҫсем ӑҫта тӑнине пӑхма кайрӗ.

Иванков, кирпично-красный, с мокрой от пота спиной, жадно облизал зачерствелые губы, поехал.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астахов бинокль витӗр пӑхрӗ те кантӑк кӑшкарӗн ҫаврашки ӑшӗнче инҫетре юланутла этемсем кӗпӗрленсе тӑнине курчӗ.

и Астахов, припавший к биноклю, увидел в окружье стекол далекую густую группу конных.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫатан патне пынӑ иккӗмӗш юланучӗ пирус тивертме шӑрпӑк ҫутрӗ те, Крючков хӑй умӗнче пограничник тумӗ тумланнӑ офицер тӑнине курчӗ.

Второй подъехавший зажег спичку, закуривая, и Крючков увидел офицера в форме пограничника.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӗри ҫапла тапса тӑнине итлерӗ те вӑл, ҫак хулари ҫынсем ҫине пӑхнӑ хыҫҫӑн, ӑна пачах урӑхла сисӗм, маневрсенче «противника» курнӑ чухнехи евӗр мар сисӗм ярса илнине туйрӗ.

Он слышал бой сердца и сознавал, что владеет им совсем иное чувство при взгляде на этих чужих людей, чем то, которое испытывал он на маневрах, видя «противника».

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий есаулӑн шур ураллӑ утне пӗр-икӗ хутчен саламатпа туртса ҫапрӗ те, хыҫалалла кайса, хӑйӗн тур лаши епле тӑнине кӗрсе пӑхрӗ.

Григорий только что отходил плетью белоногого есаульского коня и заглянул в станок к своему Гнедому.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Акӑ эсир Ростовра ҫав партире тӑнине кӑтартса паракан справка.

— Вот справка из Ростова, подтверждающая вашу принадлежность к означенной партии.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чул каскасем айне пӑталаннӑ ҫӗр янӑравсӑррӑн кӗрлесе йынӑшса тӑнине пӗр шай ҫаврӑнаҫҫӗ Григорий пуҫӗнче нимӗн уҫҫи-хупписӗр шухӑшсем; вӑл ҫав тӑнлава лекмесӗрех ирте-ирте каякан шухӑш таткаланчӑкӗсене тытмашкӑн пикенет, анчах ниепле те тытаймасть.

Под глухой перегуд — стон распятой под каменными катками земли — думал Гришка неясные думки, пытался и не мог поймать увиливавшие от сознания скользкие шматочки мыслей.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех