Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑнаса (тĕпĕ: сӑна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Епле ӳссе кайнӑ эсӗ… — терӗ ерипен Наталья, Дуняшкӑн аллисене вӗҫерсе тата питӗнчен сӑнаса пӑхса.
— Большая-то ты какая… — роняла Наталья, разжимая Дуняшкины руки и заглядывая ей в лицо.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Площадь варрине сӗтел лартнӑ, сӗтел хушшинчи писарь лашасене виҫсе сӑнаса пӑхнин результачӗсене ҫырса пырать.
Среди площади поставили столик, где писарь записывал результаты осмотра и обмера.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич нимен чӗнмесӗр, темӗн вӑхӑтчен Григорий ҫине сӑнаса пӑхса ларчӗ.
Пантелей Прокофьевич замолчал, оглядывая Григория испытующе и долго.

Ҫул ҫинче лашине уттинчен те, юрттинчен те сӑнаса пӑхрӗ.
Дорогой пробовал шаг и рысь.

Ҫак самантра ҫамрӑк ӑйӑр, такӑнкаласа, тайкаланкаласа, хура ана урлӑ чупса каҫнӑ хушӑра, Григорий чӗринче хӑйне халь кӑна ҫулӑмлантарса янӑ сунар кӑварӗ сивӗнсе кӗлленчӗ, йывӑррӑн хашлатса сывлакан ӑйӑрне мӗнле чупас килнӗ, ҫавӑн пек ҫеҫ хӑвалама тытӑнчӗ Григорий, пан ҫинелле сӑнаса пӑхса илчӗ — каялла ҫаврӑнса пӑхмасть-и-ха тенӗ пек, унтан кӗске пусӑмлӑ ашӑпа юрттарса кайрӗ.
И за те небольшие минуты, в которые жеребец, спотыкаясь и качаясь, пересекал пахоту, в сердце Григория остывал охвативший его охотничий пыл, уже равнодушно понукал Григорий тяжело сопевшего жеребца и, проследив за паном — не оглядывается ли, — перешел на куцый намёт.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ут чӗлпӗрне алӑра тытса тӑнӑ чух, старик хӑйӗн шӑкӑл-шӑкӑл шӑмӑллӑ ват кӗлеткипе йӗнер ҫине ҫав тери ҫӑмӑллӑн улӑхса ларнине сӑнаса, тӗлӗнсе кайрӗ.
Держа поводья, Григорий наблюдал за стариком и удивился легкости, с какой тот метнул на седло свое костистое старое тело.

Мирон Григорьевичӗ майлӑ вӑхӑт ҫитсе киличчен нимӗн те шарламарӗ, сӑнаса ҫеҫ пурӑнчӗ.
Мирон Григорьевич до поры до времени молчал, приглядывался.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петро, кайӑк вӗҫсе иртнине сӑнаса тӑчӗ те: — Ӑшӑтать, кӑнтӑралла ҫул тытать авӑ, — терӗ.
Петро проследил за полетом, сказал: — К теплу, на юг правится.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ, катӑк шӑллӑ тута ҫурӑкӗ витӗр йӗрӗнчӗклӗн чӑртлаттарса сурчӗ те, сурчӑк унки ӑҫта ӳкнине сӑнаса, урипе пусрӗ.
Тот презрительно цвиркнул через скважину щербатого рта и, проследив за полетом слюнной петли, отставил ногу.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Арман умне пухӑннӑ казаксем сисӗнчӗклӗнех ҫӗнӗрен пӑлханма пуҫларӗҫ, анчах та ҫак самантра вӗсем патне машина пӳлӗмӗ енчен ку вӑхӑтчен никам та асӑрхаман, хура шлепке тӑхӑннӑ этем хӑвӑрт утса пырса тӑчӗ: хытӑ хӗстерсе витӗр пӑхакан ҫивӗч куҫӗсемпе ушкӑна сӑнаса илсе, аллине ҫӗклерӗ.
Заметная суматоха вновь рябью тронула собравшихся у мельницы казаков, но в момент этот от машинной скорыми шагами подошел, никем раньше не примеченный, незнакомый, в черной шляпе человек; строгая толпу лезвиями узко сведенных остреньких глаз, поднял руку:

Пӗчӗк ачасем кӑна, кунӗ-кунӗпех ҫатан карта тӑрринчен татӑлма пӗлмесӗр, ҫак ют ҫын мӗн хӑтланнине тискер кайӑкла сӑнаса тӑраҫҫӗ.
Лишь ребятишки дни напролет неотступно торчали над плетнями, с беззастенчивым любопытством разглядывая чужого человека.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, ют ҫын кӑшкӑрнипе хӑюлланса кайса, Сергей Платоновичӑн питҫӑмартийӗсем юн тулнипе кӑвакарса кӳпченине сӑнаса илчӗ…
Митька, осмелев от чужого крика, следил за приливом сизой крови, напиравшей на щеки Сергея Платоновича.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗччен меллӗ мар, — тесе тилмӗрчӗ ӑна Михей, вӑл хатӗрленнине сӑнаса.
Одному неспособно, — попросил Михей, глядя на его приготовления.

Урисем унӑн, куҫпа сӑнаса илме ҫук хӑвӑрт-хӑвӑрт пускаласа, вылянса кӑна тӑраҫҫӗ; ҫамки ҫинче тарпа йӗпеннӗ ҫӳҫӗ урасем хыҫҫӑн ӗлкӗреймесӗр ҫапкаланать.
Ноги его трепетали, выделывая неуловимую частуху коленец; на лбу, не успевая за ногами, метался мокрый от пота чуб.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Акӑш-макӑш хӑрушла, лашапа та пырса кӗреймӗн ун ҫине, темӗнле ухмахларахскер… сӑнаса пӑх эсӗ авантрах: юрӑхсӑр каччӑ ӗнтӗ!..
Страшон, — конем не наедешь, дурковатый какой-то… ты приглядись: по-га-ный парень!..

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мирон Григорьевич, куҫӗсене ырӑ кӑмӑллӑн мӑчлаттарса, шурӑ пиҫиххи айӗнчи капӑр мундира лайӑхрах сӑнаса пӑхма пикенчӗ, анчах мундирӗ ҫине анлӑшӗпех йӑплак хӑяр вӑрри сурчӑкӗ ҫыпҫӑнса тулнӑ.
Мирон Григорьевич, благоговейно моргая, пытался разглядеть форму богатого, под белым поясом мундира, но мундир был густо заплеван огуречными скользкими семечками.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий куҫӗсем ӑна пӗр самантрах пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитиех сӑнаса, тӗрӗслесе тухрӗҫ.
Григорьевы глаза в минуту обежали всю ее — с головы до высоких красивых ног.

Ашшӗ, ун хыҫӗнчен те, Аксинья хыҫӗнчен те кунӗпех сӑнаса пынӑскер, ывӑлӗ ҫине вашаватсӑррӑн пӑхса, хӑтӑрса илчӗ.
Отец наблюдал за ним и за Аксиньей все время, неприязненно поглядывая на Григория, сказал:

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий Аксинйӑн кашни хусканӑвне сӑнаса ӑсатрӗ.
Григорий провожал глазами каждое движение Аксиньи.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька пулӑ мӗн чухлӗ туртнине куҫ виҫипе сӑнаса илчӗ.
Митька на глазок взвесил сазана.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика