Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуррине (тĕпĕ: пурӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр-пӗччен пурӑнакан кил хуҫи, салтак арӑмӗ, хаклӑ хӑнасене пӑсланса тӑракан ҫӗрулмипе хӑна турӗ тата, вӗсен куҫа-куҫӑн калаҫмалли пуррине ӑнланса, кӳрше кайрӗ.

Одинокая хозяйка дома, жена солдата, угостила дорогих гостей портящейся картошкой и, поняв, что у них есть разговор с глазу на глаз, отправилась к соседке.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Килӗшетӗр пулсан, ҫак шӗвек япалана эпӗ тутанса пӑхма пултаратӑп, эпӗ тӗнчере мӗн пуррине пурне те астивсе пӑхнӑ, мана хӑрушӑ мар!» тет.

А если желаете, я могу попробовать эту жидкость, я все на свете перепробовал, мне не страшно!»

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫӗр ҫинче ҫӗленсем пуррине манма юрамасть!

Не забывай, есть еще на свете гады!

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗн пуррине пурне те тӑхӑн!

— Надевай все, что есть!

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кайран вара часах, полк пурнӑҫӗпе паллашнӑ хыҫҫӑн, орудисемпе пулеметсем мӗнле йӗркелли ҫинчен, вӗсене хӗлле сӗрмелли ҫу ҫителӗксӗррипе ҫителӗкли ҫинчен, вӗсене юсакансем мӗнле ӗҫленине, мӗнле транспортсем пуррине, телефон кармалли кабельсем мӗн чухлӗ пуррине, ӑҫта йӗлтӗрсем тупма май пуррине ыйта-ыйта пӗлчӗ.

А затем, быстро освоясь с обстановкой в полку, он расспросил, в каком состоянии орудия и пулеметы, достаточно ли зимней смазки, как работают ремонтники, какой имеется транспорт, сколько запасного телефонного кабеля, где можно достать лыжи…

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫаксене пирвайхи хут курма интереслӗ, анчах сӑрт ҫинчи ҫынсен, чӑн-чӑн ҫапӑҫуран аякра тӑраканскерсен, хӗвӗшсе ҫӳреме, кӑшкӑрашма ҫителӗклӗ сӑлтавсем пуррине Лена хӑй ӑшӗнче ӑнланма пултараймарӗ.

Все это интересно было наблюдать впервые, но Лена внутренне никак не могла согласиться, что у людей на высоте, в стороне от настоящего боя, есть достаточно серьезные причины вести себя так суматошно и крикливо.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапӑҫура ҫар тунӑ ҫитӗнӗвӗн хӑватлӑ та чуна ҫӗклентерекен туйӑм унра ҫӗнӗ пултарулӑхсем пуррине кӑтартса пачӗ.

Волшебное, окрыляющее чувство воинского успеха в бою раскрыло в нем новые силы и новые способности.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах тимлӗнрех пӑхас пулсан, ку ҫуркуннере яланхи пек мар тата палламан япаласем пуррине те асӑрхама пулать.

Но если присмотреться внимательнее, то можно заметить, что в этой весне есть что-то необычное и незнакомое.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Николай Петрович, — пуҫларӗ вӑл, палӑрмаллах хумханса, — ун пек пулас пулсан, эсӗ кайсан, вара пирӗн пӗтӗм… мӗнле пулӗ-ха, пирӗн унта мӗнле плансем пуррине эсӗ пӗлетӗн вӗт-ха, — ку тӗлте вӑл район планӗсем ҫинчен Кондратьев пирвайхи хут илтмелле пекех хӗрӳллӗн калама пуҫларӗ; ҫутҫанталӑка улӑштарса ҫӗнетесси ҫинчен, электрификаци ҫинчен каларӗ, анчах каллех хӑй ҫинчен, Кондратьевсӑр епле ӗҫлесси ҫинчен шухӑшларӗ; Кондратьев Рощенски районӗнчен нихӑҫан та, конференци решенийӗ пулсан та каяс ҫуккине хӑйне ӳкӗте кӗртесшӗн пулчӗ.

— Николай Петрович, — начал он заметно волнуясь, — если так, если ты уйдешь, а как же тогда все наше… у нас… ты сам знаешь… такие планы… — здесь он начал говорить также же горячо, как будто Кондратьев должен был впервые услышать о районном плане; и стал говорить об изменении природы, об электрификации, но опять подумал о себе и о том, как работать без Кондратьева; Кондратьев хотел убедить себя, что никогда не уедет из Рощенского района, даже если бы это было решение конференции.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Станицӑри ҫынсем, шкул умӗпе иртсе пынӑ чухне, чӳрече хыҫӗнче пысӑк класс пуррине, унта паянхи каҫ электротехникӑна вӗренмелли курсӑн черетлӗ занятийӗ иртнине, ҫавӑнпа юр ҫине ҫутӑ ӳкнине пӗлеҫҫӗ.

Станичники, проходя мимо школы, знают: за окнами — большой класс, и оттого льется на снег свет, что в этот вечер здесь проходит очередное занятие электрических курсов.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хамӑрӑн ҫеҫенхирсемпе станицӑсене ҫутҫанталӑка эпир вӑйлӑ тырпул туса илес шутпа мар улӑштарса ҫӗнететпӗр, — терӗ Костя, — ҫук, эпир хуҫалӑха пӗлсе, пурне те шута илсе ӗҫлекен ҫынсем: ҫутҫанталӑкра илемли мӗн пуррине пурне те коммунизма илсе каясшӑн эпир!

— Свои степи и станицы мы преобразовываем не из-за желания изменить природу ради получения больших урожаев, — сказал Костя, — нет, мы люди, которые хорошо знают как везти хозяйство, и учитывают каждую деталь: в коммунизм мы хотим утащить все то прекрасное, что есть в природе!

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Манӑн ӗҫре епле сулӑм пуррине хӑвах пӗлетӗн вӗт-ха, мӗнле плансем тӑрӑх ӗҫлетӗп эпӗ, манӑн хулпуҫҫи ҫинче епле хуҫалӑх выртать, эсӗ мана патша вӑхӑтӗнче помещиксем епле пурӑнни, вӗсем, ӗҫ ҫукран курортсене килсе, юратупа ашкӑнни ҫинчен вулаттарасшӑн, — мана ку сахал интереслентерет…

У меня, ты же знаешь, какой размах в работе, какими планами я ворочаю, какое хозяйство лежит на моих плечах, а ты заставляешь читать про то, как жили помещики при царизме, как они на курорты приезжали да влюблялись от безделья, — меня лично это мало интересует…

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Манӑн ку ыйту политикӑлла ыйту пулать теме те юрать, — малалла тӑсрӗ Дорофей, урипе тилхепине турта-турта илнипе хӑй пуррине систерсе.

— Этот мой вопрос, можно сказать, политический, — продолжал Дорофей, натягивая ногой вожжи и этим давая знать лошадям о себе.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Виктор, сана та «ӑрӑмҫӑ» туянма вӑхӑт, — Сергей вара: «Эсӗ саппунна ан ҫӗкле, хӑвӑн мӗн пуррине ан пытар — пурте пӑхчӑр-курччӑр», — тесе каланӑ пек, арӑмӗ ҫине ачашшӑн пӑхса илчӗ.

— Пора бы, Виктор, и тебе обзавестись «волшебницей», — и Сергей посмотрел на жену, как бы говоря: «Ты фартук свой не подымай, и не прячь что у тебя имеется — пусть смотрят и видят».

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсир рощенецсем маррине куратӑп эпӗ, — пуҫларӗ сӑра сутакан хӗрарӑм, кружкӑсене сӑра тултарса тата паллашас кӑмӑл пуррине уҫҫӑнах пӗлтересшӗн пулса.

Я вижу, вы не рощенцы, — заговорила продавщица, наполняя пивом кружки и явно намекая на желание познакомиться.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кучерсен чун-чӗрине вӗсем шоферсен мӑнкӑмӑллӑ пичӗсенче мӑшкӑлласа кулнӑ паллӑ пуррине асӑрхаса илни ҫиллентерсе кӳрентерчӗ, тӗрӗссипе, кӳрентермерӗ, ӑмсантарчӗ.

Горькую же обиду, вернее — не обиду, а зависть, в душе кучера вызвали те насмешливо-гордые улыбки, которые он успел заметить на самодовольных лицах шоферов.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Мӗн пуррине пӗтӗмпех ҫынсене тӗрессипе каласа паратӑн, калаҫу вӗҫӗнче пирӗнни пек молотилка туманнисене намӑслантаратӑн, эпир электросушилка тума палӑртни ҫинчен калатӑн — пирӗн хыҫран васкаччӑр…

Поведаешь людям всю правду, а в конце пристыдишь тех, кто еще не устроил такую молотилку, да скажешь, что мы планируем электросушилку, пусть за нами поспешают…

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫаплах ӗнтӗ, чӗрери ҫав вӑрттӑнлӑха Кондратьев епле пӗлме пултартӑр-ха; Сергее ӗнер каҫранпа мӗн ытла хумхантарни ҫинчен Кондратьев шутламан та, мӗншӗн тесен халӗ уншӑн ҫак папкӑра мӗнле документсем, ҫав документсемпе пӗрле мӗнле ӗҫсем пуррине пӗлесси чи кирлӗреххи пулнӑ; ҫавна пӗлсен, вара тата кирлӗрех те пысӑкрах ӗҫсем ҫинчен калаҫмалла пулать.

Все-таки, как мог бы Кондратьев узнать эту тайну, что сидела в сердце; Кондратьев даже не думал, что именно так волновало Сергея со вчерашнго вечера, потому что теперь ему было важнее узнать, какие документы содержала папка, и какие дела вместе с документами были там; и, узнав это, можно было бы еще больше поговорить о более важных делах.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах вӑл чикӗрен тухма юраманнине, хӑйпе ҫак йӑлтӑркка ҫутӑсем хушшинче каҫхи тӗттӗм ҫеҫ мар, Буланый; ҫинче те ларса каҫма пултарайман тарӑн ҫырма пуррине ҫийӗнчех ӑнланса илчӗ…

Но тут же он понял, что за эту черту выехать нельзя, что между ним и этим разливавшимся над землей светом лежит не ночная тьма, а пропасть, через которую не проехать теперь ему даже на Буланом…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Каҫхи апат пӗтсен, кухаркӑсем, чашӑк-тирӗке кӗмсӗртеттерсе, сӗтел ҫинчи мӗн пуррине пухма тытӑнсан, ҫынсем, итем ҫине саланса икӗ ушкӑна уйӑрӑлнӑ.

После ужина, когда кухарки с грохотом начали собирать посуду со стола, люди разошлись по гумне, распределившись на две группы.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех