Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темскер сăмах пирĕн базăра пур.
темскер (тĕпĕ: темскер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав каҫ вӗсен темскер калаҫса пӗтерейменни юлнӑ, ирпе Константин Алексей Макаровичпа ӑшшӑн сывпуллашнӑ пулин те, вӑл ача ҫуртӗнчен хӑй темӗнле айӑп тунӑ пек пусӑрӑнчӑк туйӑмпа тухса кайнӑ.

Что-то осталось в тот вечер недоговоренным, и, хотя наутро Константин душевно простился с Алексеем Макаровичем, он уехал из детского дома с тягостным, смутным чувством какой-то вины перед батей.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Черетре пӗр йӗкӗт темскер кулӑшла япала каласа кӑтартма пуҫласан, хӗр ҫуталса кайрӗ, йӑл кулса ячӗ; тахӑшӗ усал сӑмахпа вӑрҫса илчӗ те, унӑн пит-куҫӗ каллех сӳнсе ларчӗ.

Когда парень в очереди начал рассказывать что-то забавное, девушка вся просияла, заулыбалась; стоило кому-то грубо выругаться, как лицо ее словно померкло.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Костя тӑраниччен ҫинӗ, лайӑх ҫывӑрнӑ, ун ҫумӗнче пӗрмаях юлташӗсем пулнӑ, ҫапах та малтанхи вӑхӑтра ӑна темскер ҫитмен.

Костя сытно ел, хорошо спал, был окружен товарищами, и все же ему на первых порах чего-то недоставало.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл уҫҫине парсан, арчара темскер йынӑшса янӑ пек илтӗннӗ, унтан вӑл хуппине уҫнӑ.

Он щелкнул ключом, от поворота которого словно заныло что-то в сундуке, открыл крышку.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Темскер питӗ йывӑр сан тӑвар, — тенӗ вӑл, тӗксӗмленсе.

— Что-то больно тяжела соль у тебя, — хмурясь, сказал он.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапах та темскер курнӑҫланать…

А задается чего-то…

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗнер пушар сӳнтерме пӗтӗм ял тенӗ пек тухнӑччӗ, ӑна вара, ырӑскерне, темскер курмарӑм эпӗ!

Чего-то я его, такого доброго, не видал вчера на пожаре, когда чуть не вся деревня сбежалась!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Картишсенче выльӑхсем макӑрнӑ, мӗкӗрнӗ, урам варринче, пӗр купана пӑрахнӑ ҫыхӑсем ҫинче, пӗри тепринчен пӗчӗкрех ачасем каҫса кайса йӗнӗ, хӑйӗн ҫине хӗрес хыва-хыва, карчӑк чӗтресе тӑнӑ, шуралса кайнӑ тутисемпе вӑл темскер пӑшӑлтатнӑ.

Мычала скотина по дворам, на узлах, сваленных в кучу посреди улицы, ревели ребятишки, мал мала меньше, тряслась старуха, осеняя себя крестом, шептала что-то побелевшими губами.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак сӑмахсенче темскер мӑшкӑлласа кулни пулнӑ, Костя вӑл мӗскер иккенне пӗлмен, анчах ун хӑлхисем пӗҫерсе илнӗ.

Что-то оскорбительное было в этих словах, Костя не понимал что, но у него запылали уши.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени, ҫав ҫулҫа илсе, ывӑҫ тупанӗ ҫинче якатрӗ, ҫунса тӑракан пит ҫӑмартийӗ ҫумне тытрӗ, вара ун кӑкӑрӗнче сасартӑк темскер ҫемҫе те ӑшӑскер ҫавӑрӑнса илчӗ — Ксени йӗрсе ячӗ.

Ксения взяла этот лист, разгладила на ладони, приложила к пылающей щеке, и вдруг словно что-то мягкое и теплое повернулось в груди, и она заплакала.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ вара, ватӑ хӗр пек, темскер ҫинчен ӗмӗтленетӗп, темӗнле чуна ыраттаракан пули-пулми япаласем шухӑшласа кӑларатӑп.

А я, как старая дева, разжигаю свое воображение и выдумываю какую-то сентиментальную душещипательную чепуху.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ хам темскер пысӑкки, чӑн-чӑн пысӑк ӗҫ тума пултарассине туятӑп…

Я чувствую, что смогу сделать что-то большое и настоящее…

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров намӑса пӗлмесӗр шӑпах вӑл пурӑнакан района хӑй ирӗккӗн килме кӑмӑл тунинче темскер ӑнланмалла мар, тӗлӗнмелли тата кӳрентерекенни пур.

Было что-то нелепое, чудовищное и даже оскорбительное в том, что Мажаров, пренебрегая совестью и честью, вызвался поехать добровольно именно в тот район, где жила и работала она.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах чи кирли, чи пахи — вӗсем парти ял хуҫалӑхне ӳстерессишӗн ҫине тӑрса тытӑннине куҫ кӗретӗн кураҫҫӗ, ӗлӗк пур ҫӗрте те пекех пӗр ҫӑкӑр ҫинчен ҫеҫ калаҫатчӗҫ пулсан, халӗ вӗсене темскер ытларах кирлӗ — вӗсем хӑйсем ҫине колхозӑн чӑн-чӑн хуҫисем ҫине пӑхнӑ пек пӑхтарасшӑн, хӑйсен сӑмахне шута илтересшӗн…

Но, главное, они воочию увидели, что партия всерьез взялась за сельское хозяйство, и если раньше почти всюду говорили об одном хлебе, то сейчас хотят чего-то большего — хотят, чтобы к ним относились, как к действительным хозяевам колхоза, прислушивались бы к их словам…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑт кунта, Яранцева юлташ, темскер шухӑшласа кӑларнӑ эсир! — пӳлчӗ ӑна Коробин.

— Вы что-то тут навоображали, товарищ Яранцева! — прервал ее Коробин.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах паян унӑн сӑнарӗнче темскер ҫӗнни, ӑна хавхалантараканни, хумахантараканни пур тейӗн, вӑл ҫавна Ксение те пӗлтересшӗн пулнӑ пек туйӑнать.

Но сегодня в нем было что-то новое, необычное, чего она раньше за ним не примечала, — словно он был чем-то воодушевлен, взволнован и как бы жаждал поделиться этим и с ней…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иннокентий командировкӑра пулнӑ кунсенче вӑл хӑйне темскер ҫитмен пек туйӑннине асӑрханӑ.

И, если случалось, что он уезжал в командировку, она ловила себя на том, что в эти дни ей как будто чего-то недостает.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хӑшинчен кӑмӑллатӑр, Иван Фомич, — терӗ Коробин хулленрех, темскер аса илнӗ пек.

— С какого хотите, Иван Фомич, — Коробин помедлил, будто припоминая что-то.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени тата темскер каласшӑнччӗ, анчах Корней ӑна урӑх итлесе тӑмарӗ, тарӑхса аллипе сулчӗ те чуп тӑвас килнипе мар, йӑлана кӗнӗрен ҫеҫ тапак шӑрши кӗрекен сухалӗпе хӗрӗн мӑйне сӗртӗнчӗ, вара айкинелле пӑрӑнса утрӗ.

Ксения хотела еще что-то сказать, но Корней ие стал ее больше слушать, махнул в сердцах рукой и, ткнувшись не столько по желанию, сколько по привычке прокуренной бородой в шею дочери, пошел прочь.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрӗн паян ҫуралнӑ кун мар, эпӗ те темскер туса палӑрман.

У дочери сегодня не день рождения, да и я ничем особым тоже вроде не отличился.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех