Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫмасӑр (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем халӑх хушшинчен тухрӗҫ, канал хӗррипе васкамасӑр, калаҫмасӑр пӑтранчӑк шыв ҫине пӑхса утрӗҫ.

Они выбрались из толпы, неторопливо прошли по бровке канала, не разговаривали, а только смотрели на мутный поток.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эх, ман Сережа кунта пуласчӗ! — терӗ вӑл никампа калаҫмасӑр.

— Эх, был бы мой Сережа! — говорила она, ни к кому не обращаясь.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрарӑм васкамасӑр машинӑна кӗчӗ, кофта аркисене аллипе тирпейлесе, хыҫалти ларкӑҫ ҫине ним калаҫмасӑр вырнаҫса ларчӗ.

Женщина не спеша залезла в машину и, подобрав руками полы кофты, удобно уселась на заднем сиденье, не сказав ни одного слова.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тимофей Ильич ларчӗ, хыткан, шурӑ йӗмлӗ урисене усрӗ, енчӗк кӑларса, ним калаҫмасӑр, табак чӗртме пуҫларӗ.

Тимофей Ильич сел, спустил на пол костлявые, в белых подштанниках, ноги, достал кисет и стал молча закуривать.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сергей Тимофеевич, — терӗ Федор Лукич ытла та вӑрах калаҫмасӑр пынӑран, — сан арӑм пирки шухӑшласа пӑхмалла…

— Сергей Тимофеевич, — заговорил Федор Лукич, когда молчание слишком затянулось, — надо тебе подумать о женушке…

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем пӗр самант хушши ишӗлсе пӗтнӗ ял урамӗ тӑрӑх калаҫмасӑр пычӗҫ.

Они шли по улице разрушенной деревни некоторое время молча.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр самант хушши вӗсем калаҫмасӑр пычӗҫ.

Некоторое время они ехали молча.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Казаксем сотня тӑракан вырӑна ҫитиччен шӑпӑрт калаҫмасӑр пычӗҫ.

Казаки ехали молча до места стоянки сотни.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗрремӗш хутора ҫитичченех нимӗн калаҫмасӑр пычӗҫ.

До первого хутора ехали молча.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн пек калаҫмасӑр шӑппӑн ларнине Пантелей Прокофьевич чӑтса тӑраймарӗ.

Пантелей Прокофьевич первый не выдержал общего молчания.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Нумайччен калаҫмасӑр ларчеҫ.

Долго сидели молча.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ним калаҫмасӑр чей ӗҫетпӗр.

Пьем молча чай.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Ҫук, калаҫмасӑр ларма мана йывӑр.

— Нет, мне тяжело молчать.

II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Пӑртак тата калаҫмасӑр ларчӗҫ.

Немного еще помолчали.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсем калаҫмасӑр утрӗҫ.

Они шли молча.

XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Пирӗн хушша е пирӗн ялсене пырса кӗнӗ ҫынсемпе тата хамӑрӑн ачасемпе-мӑнуксемпе чӑвашла калаҫмасӑр, эпир хамӑрӑн чӗлхене сутатпӑр», — терӗ вӑл.

«Не разговаривая на чувашском языке с людьми, оказавшимися среди нас или приехавшими в наши деревни, а также с нашими детьми и внуками, мы продаем наш язык», — говорит она.

Диагноз лартӑнчӗ, чӗрӗлмелле... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/4954.html

Кӑштах калаҫмасӑр тӑчӗҫ.

Наступило короткое молчание.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн пӗр тӗлӗнмелле енӗ пур, политика пирки калаҫмасӑр чӗлхи чӑтаймасть.

У него была одна странность, сделавшая его притчей во языцех, а именно: непомерное пристрастие к политике.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соловцов унта Катерина Васильевна ӑна юратасса нихҫан та ӗмӗтленменни, хӑй ӑна хӑш чухне кӑна курнишӗн те савӑнни, ҫавӑнпа хӑйне телейлӗ туйни, ахаль ҫеҫ, калаҫмасӑр курнишӗн те телейлӗ туйни ҫинчен ҫырнӑ; халӗ ӗнтӗ эпӗ ҫав телейсӗрех тӑрса юлтӑм, ҫапах та эпӗ, телейсӗр пулсан та, телейлӗ тенӗ вӑл, ним те ыйтман, ним тӑвасси килни ҫинчен те каламан.

В том смысле, что Соловцов никогда не надеялся взаимности Катерины Васильевны, что для его счастия было довольно только видеть ее иногда, даже и не говорить с нею, только видеть; что он жертвует и этим счастьем и все-таки счастлив, и несчастлив, и тому подобное, и никаких ни просьб, ни желаний.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мана калаҫма кирлӗ пек туйӑнчӗ пулсан, калаҫмасӑр ирттерсе яма ҫуккине эсир пӗлетӗр ӗнтӗ.

Ведь вы знаете, что разговора со мною нельзя избежать, если мне покажется, что нужен разговор.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех