Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Павка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Павка тӳрех ӑнланса илчӗ — уҫса пӑрахнӑ кантӑк витӗр Артём пиччӗшӗн сарлака ҫурӑмӗ курӑнать.

Павка сразу понял — в раскрытое окно комнаты виднелась широкая спина брата Артема.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Лайӑх, — тавӑрчӗ Павка.

— Хорошо, — ответил Павка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пурӗпӗр ылханлӑ пуп пурӑнӑҫ кӑтартас ҫукчӗ мана, халӗ акӑ эпӗ ун ҫине лачлаттарсах суратӑп, — шухӑшласа пырать Павка, килелле ҫывӑхарса.

Все равно проклятый поп не дал бы житья, а теперь я на него плевать хотел, — рассуждал Павка, подходя к дому.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Анне выртман та пуль-ха, эпӗ ӗҫрен тавӑрӑнатӑп, — тесе шухӑшларӗ те Павка васкарах утрӗ.

«Мать, наверное, не спит, а я с работы возвращаюсь, — думал Павка и пошел быстрее.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пирвайхи кун ӑнӑҫлӑ иртрӗ, ҫавӑнпа Павка хӑйӗн канмалли вӑхӑтне чыслӑн ӗҫлесе илнӗ ҫын пек пулса, килнелле утрӗ.

Первый день прошел благополучно, и Павка шагал домой с чувством человека, честно заработавшего свой отдых.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка, вокзалтан хӗрарӑмсемпе пӗрле тухса, килнелле васкарӗ.

Павка вышел вместе с женщинами с вокзала и поспешил домой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тӑшман куб патнерех пӗр утӑм чакрӗ те шӑртланнӑ Павка ҫине тӗлӗнсе пӑхрӗ.

Противник отодвинулся на шаг к кубу и с удивлением смотрел на взъерошенного Павку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Мӗншӗн улттӑра? — ыйтрӗ Павка.

— Почему в шесть? — спросил Павка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лешӗ самоварсем вӗреме кӗнине, ытти ӗҫсем те пурте хатӗр иккенне пӑхса илчӗ те, аллисене кӗсъине чиксе; шӑл витер чӑртлаттарса сурчӗ, унтан хӑйне пысӑка хурса, Павка ҫине шурӑ куҫӗсемпе йӗрӗнчӗклӗн пӑхса, нимӗн хирӗҫ тавӑрса калама ҫук мӑнкӑмӑллӑ сасӑпа: — Эй, эсӗ, шӗлепке! Ыран сменӑна ултӑ сехетре кил, — терӗ.

Удостоверившись, что все в порядке и самовары кипят, мальчишка, засунув руки в карманы, цыкнув сквозь сжатые зубы слюной и с видом презрительного превосходства взглянув на Павку слегка белесоватыми глазами, сказал тоном, не допускающим возражения: — Эй ты, шляпа! Завтра приходи в шесть часов на смену.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫӗрӗпе ҫывӑрмасӑр, пӗрмаях чупса ҫӳренипе ывӑнса ҫитнӗ Павка, ирхине ҫичӗ сехетре, хӑйне улӑштаракан сменӑра ӗҫлекен хулӑм питлӗ, усал куҫлӑ ачана вӗренӗ самоварсем парса хӑварчӗ.

В семь часов утра, измученный бессонной ночью и бесконечной беготней, Павка передал кипящие самовары своей смене — толстоморденькому мальчишке с нахальными глазками.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Каҫ пулса ҫитсен тин ывӑнса ҫитнӗ Павка аяла, кухньӑна анчӗ.

Поздно вечером уставший Павка отправился вниз, на кухню.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка уринчи аттине хывса, ӑна труба вӗҫне тӑхӑнтарса вӗртерме тытӑнсанах, тӑватӑ витре кӗрекен пысӑк хырӑмлӑ самоварсенчен тӗрлӗ еннелле хӗлхемсем вӗҫе пуҫларӗҫ.

Разлетались искры из толстопузых четырехведерных самоваров, когда Павка раздувал их, натянув снятый сапог на трубу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка, нимӗн чӗнмесӗр, самоварсемпе аппаланма тытӑнчӗ.

Павка, не говоря ни слова, принялся за самовары.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— А, ҫӗнӗскер, — калаҫса илчӗ лешӗ, — ну, вот мӗн, унӑн йывӑр алли Павка хулпуҫҫийӗ ҫине ӳксе, ӑна самовар патне тӗртсе ячӗ, — самоварсем санӑн яланах хатӗр пулмалла, вӗсем, пӑх-ха, пӗри сӳннӗ, тепри аран сывлать.

— А, новенький, — проговорил он, — ну, так вот, — тяжелая рука его опустилась на плечо Павки и толкнула к самоварам, — они у тебя всегда должны быть готовы, а они, видишь: один затух, а другой еле дышит.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ку кам? — тесе ыйтрӗ вӑл, Павка ҫине пӑхса.

Глядя на Павку, он спросил: — А это кто?

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ма хуҫа арӑмӗ? — ӑнланаймарӗ Павка.

— Как — хозяйка? — не понял Павел.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка аптӑранипе ача енне ҫавӑрӑнса ыйтрӗ:

Уже совсем смущенный, Павка повернулся к мальчику и спросил:

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӳлӗмре пӑс мӑкӑрланнипе Павка унӑн сӑнне лайӑхах асӑрхайман та, Фроси те вунсакӑр ҫулти хӗр ҫеҫ пулнӑ-мӗн.

Павка из-за пара не разглядел ее лица, а Фросе всего было восемнадцать лет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Юрӗ, — хуллен тавӑрчӗ Павка.

— Хорошо, — тихо ответил Павка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чашӑк-тирӗк ҫӑвакан пӳлӗмре пысӑк хурантан пӑс тухнипе нимӗн те курӑнмасть, Павка малтанах ӗҫлекен хӗрарӑмсен пичӗсене те уйӑрса илеймерӗ.

Судомойня была наполнена паром из большой лохани с кипятком, где мылась посуда, и Павка первое время не мог разобрать лиц работавших женщин.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех