Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫураҫнӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пирӗн «ҫураҫнӑ хӗрсем» ҫын пуҫне ҫӗршер тенкӗ килсе пачӗҫ, — кулса каларӗ Бобровский.

— «Невесты» передали, — усмехнулся Бобровский: — по сотне на брата.

XXXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Стена ҫинчен пӑяв тӑрӑх анӑпӑр; пирӗн «ҫураҫнӑ хӗрсем» кашни килмессеренех пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн сӳс илсе килсе параҫҫӗ.

Со стены спустимся на веревке: «невесты» каждую передачу доставляют пеньки понемножку.

XXXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ӗнтӗ эпӗ ҫураҫнӑ хӗр шутӗнчеччӗ, ҫавӑнпа Володьӑсем патне уҫҫӑнах пырса ҫӳреме те вӑтансах каймастӑмччӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫураҫнӑ хӗрӗ валли Зима хули таран ҫӳресе туй пӗркенчӗкӗ тупса парайманни те тин ҫеҫ юсавран тухнӑ грузовикӗ, мӑшкӑлланӑн, вӑрман варринче чарӑнcа ларсан хӑй нимӗн те тума пултарайманни те, тен, Кӗҫение шатӑр юратупа савнӑран, сунарҫӑсен пӳртӗнчех хӑйне айванла, ачапчалла тытни те, ӑна сисӗни-сисӗнми тӑвӑнтарса-ӳпкевлетсе тӑрать.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матвипе Кӗҫени тӗлне, ирхи куна каҫ туса, райцентртан хӑна-вӗрле сӗтелли ҫине сӑй-мӗн туянса таврӑнакансен тӗлне (тӗп ӗмӗчӗ вӗсен Кӗҫени валли туй кӗпи туянассиччӗ, пусма-тавар лавккисене кӗменни хӑвармарӗҫ — ҫук, тупӑнмарӗ ҫураҫнӑ хӗр валли шурӑ-шурӑ пӗркенчӗк, туйне вырсаникуна, ыран каҫалана, палӑртнӑ!), поселока ҫитесси пӗр вунӑ ҫухрӑмсем юласпа тухрӗ ӑнсарт чӑрмав: машина, хӑй еккипе чиперех пыраканскер, айлӑмалла пӑрӑннӑ чухне сасартӑк чӑх-чах тукаларӗ те ҫавӑнтах мотор лап сӳнсе ларчӗ; урӑх, мӗн чул чӗртес тесе тӑрмашсассӑн та, мӑкӑл та сас памарӗ — хуллен-хулленех лапама анса лӑпланчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫав икӗ кун хушшинче ҫураҫнӑ хӗрне вӑрласа каймарӗҫ пулӗ-ҫке? — тӑрӑхласа илчӗ Экэчо, чӗлӗмне Тынэт патнелле тӑсса.

Невесту за эти два дня у тебя украли — так, что ли? — усмехнулся Экэчо, протягивая Тынэту трубку.

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӗсем ҫураҫнӑ!

Куҫарса пулӑш

Чап // Сергей Мерчен. Ялав, 1957, 5(137)№, 24 стр.

Гаврилов хӑйӗн ҫураҫнӑ хӗрӗ пирӗн лагере килнине пӗлместчӗ, эпир те ӑна ун ҫинчен каламастӑмӑрччӗ.

Гаврилов не знал о приходе своей невесты в наш лагерь, и мы не говорили об этом ему.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Гаврилов ҫаплах пӗлеймерӗ вара ҫакӑнта ҫывӑхрах таҫта ҫураҫнӑ хӗрӗ пур иккенне.

Гаврилов так и не знал, что где-то близ него, на крымской земле, находится его невеста.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сталинградра унӑн амӑшӗ вилнӗ, ҫураҫнӑ хӗрӗ ҫухалнӑ иккен.

В Сталинграде погибла его мать, потеряна невеста.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Чех хӗрӗсем унӑн ҫӳҫне ҫивӗтлесе ячӗҫ, ӑна ҫураҫнӑ хӗре тумлантарса хатӗрленӗ пекех чечексемпе капӑрлатрӗҫ.

Чешские девушки заплели ей косы, убрали ее цветами, как невесту.

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Вӑл манӑн тусӑн ҫураҫнӑ хӗрӗ пулнӑ. Манӑн, тет, ӑна юратма нимӗнле мораллӗ право та ҫук».

«Она, говорит, была невестой моего друга. Я, говорит, не имею морального права на это».

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫакӑ вӗсен пӗтӗмпех хӑй тӗллӗн пулса пырать, мӗншӗн тесен вӗсен умӗнче хӑйсен герой-командирӗн ҫураҫнӑ хӗрӗ тӑрать, кунсӑр пуҫне вӑл чунтан парӑннӑ хӗр ята тивӗҫлӗ, вӑл хӑйӗн тӳрӗлӗхӗпе хӗр тасалӑхне упранипе те вӗсен ротин чысӗпе тивӗҫлӗ мухтавне ыттисен куҫӗ умӗнче ҫӳлте тытма пулӑшать.

Это получалось у них само собой, просто потому, что перед ними была невеста их героя-командира, что она была Верная, что она своей верностью и девичьей чистотой тоже поддерживает в глазах других честь и заслуженную гордость их роты.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ясногорская — хӑйсен мухтавлӑ командирӗн ҫураҫнӑ хӗрӗ!

Ясногорская — невеста их славного командира!

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Полка ҫапӑҫура вилнӗ офицерӑн ҫураҫнӑ хӗрӗ килни хӑйне евӗрлӗ тӗлӗнтерекен пысӑк ӗҫ пулса тӑчӗ.

Прибытие в полк девушки, невесты погибшего офицера, стало своеобразной сенсацией.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ездовойсем чӗрне вӗҫҫӗн ҫӳреҫҫӗ, повар ҫатмасене чӑнкӑртаттарма пӑрахрӗ; огневойне пралуксӑр телеграф тӑрӑх вилесле ывӑннӑ, илемлӗ типшӗм хӗр — Брянскин ҫураҫнӑ хӗрӗ — минометчиксен тылӗнче кушетка ҫинче ҫывӑрни ҫинчен хыпар вӗҫсе кайрӗ.

Ездовые ходили на цыпочках, повар перестал греметь сковородками, на огневую по беспроволочному телеграфу полетела весть о том, что в тылах минометчиков спит на кушетке, смертельно уставшая, красивая худенькая девушка — невеста Брянского.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӑй умӗнче юратнӑ командирӗн ҫураҫнӑ хӗрӗ тӑнине пӗлсен, вӑл унӑн хуйхине пусармашкӑн: Брянскин роти пур, вӑл пурӑнать, — тенинчен витӗмлӗрех сӑмахсем тупаймарӗ.

И когда он узнал, что перед ним стоит суженая его любимого командира, то, чтобы утешить ее в горе, у него не нашлось ничего более убедительного, чем слова о том, что рота Брянского есть, что она живет.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫураҫнӑ хӗрӗ…

— Невеста.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Килте пирӗн кашнийӗнех арӑм е ачасем, е анне, е… ҫураҫнӑ хӗр пур.

У каждого из нас есть дома жена, или дети, или мать, или невеста.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫураҫнӑ хӗр амӑшӗпе тӗл пулни уншӑн качча тухнинчен те савӑнӑҫлӑрах пулӑм пулнине пирки каласа панӑ.

Невеста рассказала, что встреча с матерью была для нее даже более счастливым событием, чем сама свадьба.

Китайри хӗрарӑм ывӑлне авлантарнӑ май кинӗнче хӑйӗн хӗрне палласа илнӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/28307.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех