Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярсан (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Телейлӗскере ӑсатса ярсан алӑкне питӗрчӗ те хыҫалтан кӑшкӑрчӗ:

Выпроводив счастливца, он запер дверь, крикнув:

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӗрӗсене ӳпкевлӗ куҫсемпе кӗтсе илсен тата ӑсатса ярсан Футроз ҫуталнӑ сӑнлӑ Давенант енне ҫаврӑнчӗ:

Встретив и проводив дочерей укоризненным взглядом, Футроз сказал просиявшему Давенанту:

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӗчӗрхенӗвне кӑларса ярсан вӑл ӳпре-пӑван ҫыртса пӗтернӗ мӑйне аллипе ҫатлаттарчӗ, чӗтрекен урисемпе сулланса ерипен малалла утрӗ.

Излив свое раздражение, он хлопнул рукой по вспухшей от укусов шее и, шатаясь на дрожащих ногах, тихо пошел «перед.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Кӑштах сывласа ярсан пурте ҫыран хӗррипе малалла хускалчӗҫ.

Постояв, все двинулись берегом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Утлӑ кӳлепене канӑҫсӑрланнӑран чарӑлнӑ куҫӗсемпе ӑсатса ярсан Ганэль Тӗттӗм Короле курчӗ.

Проводив круглыми от беспокойства глазами конную фигуру, Ганэль увидел Темного Короля.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Вӗсенчен пӗри выляса ярсан ҫеҫ уйрӑлмалла.

Они должны были разделиться, лишь если один проигрывал.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

— Тав тӑвасса кӗтетӗр-и? — сывлӑш ҫавӑрса ярсан ыйтрӗ Бурль.

Бурль, отдышавшись, сказал: — Ожидаете признательности?

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Лентӑна хӑвӑрттӑн ярсан вӑл экран ҫинче куҫнӑн — ӗҫ питӗ хӑвӑрт пырать.

Работа пошла так быстро, как движение на экране при ускоренном пропуске ленты.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Ӑна ӑсатса ярсан, хӑвӑрттӑн пӑрӑннӑ автомобильре актрисӑн ӗнсине пӑхса юлсан Готорн тухтӑр енне ҫаврӑнчӗ.

Проводив ее и посмотрев на ее затылок в круто завернувшем автомобиле, Готорн вернулся к доктору.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Ҫилле читлӗхрен кӑларса ярсан мӗн килсе тухасси пирки тӗшмӗртнӗ май Том ассӑн сывласа выртрӗ.

Он сидел и вздыхал, стараясь представить, что произойдет, когда из клетки выпустят гнев.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Ӑна туртса ярсан ассӑн сывласа илчӗ; унӑн куҫӗсем тӳпере ӗмӗтлӗн ҫӳрерӗҫ.

Закурив ее и вздохнув, причем его глаза мечтательно бродили по небу.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Ана сурсан тепӗр хут хыттӑн ӗмрӗ, ҫур самант сывласа ярсан юратнӑ хӗрӗн юнне виҫҫӗмӗш хут ӗмсе кӑларчӗ; аллине икӗ-виҫӗ хут турткаласан Джой лӑпланчӗ.

Сплюнув ее, он сделал это еще раз и, отдышавшись, в третий раз отсосал кровь любимой девушки, которая, дернув руку раза два, наконец, затихла.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Ҫырӑва парса ярсан Эскирос Битт-Бой аллине тытса чӑмӑртарӗ.

Отослав записку, Эскирос пожал руку Битт-Бою.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Кирек мӗнле пулсан та — выляса ярсан кӑмӑл хуҫӑлас ҫук!

Во всяком случае, это лестный проигрыш!

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Хӑйӗн пайне аранах ҫисе ярсан, ҫурма тӑраннӑскер, вӑл килӗшӗн тунсӑхлама пуҫларӗ.

Съев кое-как свою порцию, она, став полусытой, затосковала по дому.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хӗр сисӗни-сисӗнми ассӑн сывларӗ те йӑлтах лӑпланчӗ темелле; шӑпах тата Нок туртса ярсан сӑмах хушрӗ:

Девушка тихонько вздохнула, почти успокоенная, тем более, что Нок, закурив, сказал:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл кӗсменне тытсан, шлюпкине шалалла тӗртсе ярсан, тикӗс хум силленӗвӗ ҫырана хыҫала хӑварсан — пуш хирти аманнӑ ҫын пӗчченлӗхӗ евӗр тунсӑх унӑн пичӗ ҫине чирлӗ шухӑш мӗлкине ывӑтрӗ, — ҫак мӗлке хуланалла ӑнтӑлать.

Когда он взял весла, оттолкнув шлюпку, и плавная качка волны отнесла берег назад — тоска, подобная одиночеству раненого в пустыне, бросила на его лицо тень болезненной мысли, устремленной к городу.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пӗри шӗшкӗ тӗмӗ ҫумӗпех иртрӗ, алла тӑсса ярсан, тупата, уринчен туртса антарма та пулатчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кайран, ӗлӗкхи ҫара салатса ярсан, Телегин ӑна тепре 1918 ҫулта курнӑччӗ…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсене ӑсатса ярсан, ҫенӗк картлашки ҫине ларса, ҫӑварне пирус хыпрӗ, анчах тивретмерӗ, кӑларса, каялла курупкӑна хучӗ те каҫ нӳрӗкӗпе сипетленнӗ сывлӑша кӑкӑр тулли сывларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех