Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑпӑртатса (тĕпĕ: шӑпӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑшпӗр чухне путвал чӗтренсе кайнӑ, унӑн тулти стенисем тӑрӑх темскерсем шӑпӑртатса тӑкӑннӑ, чанкӑртатса ванакан кӗленче сассисем илтӗннӗ.

Иногда подвал вздрагивал, как в испуге, что-то сыпалось вдоль стен снаружи, доносился звон разбитых стекол.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ун пичӗ тӑрӑх куҫҫуль тумламӗсем шӑпӑртатса юхаҫҫӗ.

Слезы ручьем текут у него по щекам.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ан хурлан, хӗрӗм, ан макӑр… — куҫҫулӗ шӑпӑртатса анчӗ Пикмӑрсан хӑйӗн те.

— Не плачь, дочка, не горюй… — из глаз самого Бикмурзы так и покатились крупные горошины.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑйӑм ҫитнӗ пулсан, эп сана юнӑм ӑшшипе ӑшӑтнӑ пулӑттӑм, шурӑхнӑ питӳ-куҫу тӑрӑх шӑпӑр-шӑпӑр шӑпӑртатса анӑкан куҫҫульна, тумлам-тумламӑн суйласа, тӑванла чуптуса шӑлӑттӑм, канӑҫ кӳмен хӗн-хурлӑ ӗҫӗнте ӗшеннӗ алӑ-урана пӑртак та пулин хевтепе йӑл илтермешкӗн асамлӑ ҫуват хывтарӑттӑм сана.

Мне хочется согреть тебя своей горячей кровью, утереть с твоего бледного лица соленые слезы, бегущие бесконечно из глаз твоих; чтобы хоть чуточку облегчить твой труд и влить силы в уставшие руки и ноги, я бы приделал тебе волшебные крылья…

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс куҫӗнчен куҫҫуль шӑпӑртатса анчӗ.

Из глаза Ильяся скатилась слеза.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильясӑн хыткан питҫӑмарти тӑрӑх вӗри куҫҫуль тумламӑн-тумламӑн шӑпӑртатса чӗрҫи ҫинелле анчӗ.

По худеньким щекам Ильяса непрошено сбегали горячие слезы и капали на колени…

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Е… м-мӑшкӑлласа-и? — куҫҫулӗ шӑпӑртатса анчӗ Селимен.

Иль насмехаешься надо мной? — cлезы неудержимо хлынули из глаз Селиме.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кил хуҫи мӑшӑрӗ, хӑй умӗнче кам тӑнине палларӗ пулсан та, палламан пек пӑхса, куҫне хупа-хупа уҫрӗ, унтан аяккинелле пӑрӑнчӗ, куҫҫулӗ пӗҫертсе шӑпӑртатса анчӗ.

Но хозяйка, хотя прекрасно узнала, кто стоит перед ней, сделала вид, что не видит руки, и прикрыла глаза, а затем и вовсе отвернулась к стене, залилась слезами.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильясӑн ҫавӑнтах ик куҫӗнчен куҫҫуль шӑпӑртатса анчӗ.

У Ильяса из глаз брызнули слезы.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйӗнчен шыв шӑпӑртатса юхать.

С него стекали не ручьи, а целые реки.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫумӑр кӳме сине салхуллӑн шӑпӑртатса ҫуса тӑрать.

Дождь уныло барабанил по крыше экипажа.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Абрум шӑпӑртатса юхса аннӑ куҫҫульне шӑлса илчӗ.

И Абрум вытер скатившуюся слезу.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Акӑ вӑл ҫав витӗр курӑнакан тӑп-тӑрӑ симӗс хума курать, хум епле ҫыран хӗрринелле капланса ҫывхарнине курать; епле кӑпӑкланса вӗреме пуҫланине, унтан сасартӑк пысӑкланса кайса, ҫӳллӗ хӳме пек ун умне ҫӗкленсе тӑнине курать; хум килсе шӑпӑртатса ун ҫине сирпӗнессе, хум сирпӗнчӗкӗсем тӑкӑнса ӑна уҫӑлтарса ярасса ытарайми кӗтсе, вӑл хӗпӗртесе те савӑнса выртать.

Он видит эту прозрачную зеленую волну, как она подходит к берегу, видит, как пеной закипает ее верхушка, как она вдруг точно вырастает, подымается перед ним высокой стеной.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӑй пианино каланӑ чухне ывӑлӗн пичӗ ҫинче чун ыратни палӑрнине аса илчӗ вӑл, унӑн куҫӗсенчен вӗри куҫҫулӗ шӑпӑртатса анчӗ, кӗҫ-вӗҫ ӳлесе йӗрсе ярасран хӑйне хӑй аран тытса чарчӗ.

Ей вспомнилось выражение боли, вызванное ее игрой, на лице мальчика, и жгучие слезы лились у нее из глаз, и по временам она с трудом сдерживала подступавшие к горлу и готовые вырваться рыдания.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Сывмар хӗрарӑм питӗнче вӑл ҫав тери касӑлса асапланни палӑрчӗ, хупӑ куҫӗсенчен шултра куҫҫуль тумламӗсем шӑпӑртатса анчӗҫ.

По лицу больной пробежало отражение острого страдания, и из закрытых глаз скользнула крупная слеза.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Унӑн хаваслӑ питҫӑмарти тӑрӑх шултра куҫҫуль тумламӗсем шӑпӑртатса юхаҫҫӗ, вӗсене вӑл сивӗре хӗрелсе кайнӑ аллипе шӑла-шӑла типӗтет.

Крупные слезы текли по ее улыбающемуся лицу, и она вытирала их покрасневшими на морозе пальцами.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн бушлачӗ ҫинчен те, бескозырки ҫинчен те шыв шӑпӑртатса юхать.

Вода стекала с бушлата и бескозырки.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пӑрахут кустӑрмисем ҫумне ҫыпҫӑннӑ шыв тумламӗсем шӑпӑртатса шыва каялла юхаҫҫӗ, кустӑрмасен ҫуначӗсем шыва ҫатлаттара-ҫатлаттара илеҫҫӗ, пӑрахутӑн вӑйлӑ машини пӗр тикӗс ӗҫлет.

Журчала вода, забираемая плицами пароходных колес, мерно работала сильная машина.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Сӑран пальто тӑрӑх шыв шӑпӑртатса юхать.

С кожанки вода текла потоками.

3. Ҫуркунне // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья куҫӗнчен куҫҫуль шӑпӑртатса анчӗ.

Слезы потекли из глаз Авдотьи.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех