Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑллӗ (тĕпĕ: шӑлла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Никодим пичӗ тӑрӑх куҫҫуль юхса анчӗ, шӑллӗ хулпуҫҫинчен чышкӑпа тӗкиччен вӑл ҫаплах чӗтресе выртса кулчӗ.

По лицу его уже слезы катились, а он все продолжал колыхаться, пока брат не ткнул его кулаком в плечо.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Никодим чӗмсӗррӗн пӗрре шӑллӗ ҫине, тепре йӑмӑкӗ ҫине пӑхса илчӗ, унтан йӳнесӗр лӑпчӑнчӗ те, крыльца картлашки ҫине тӗшӗрӗлсе анса, ахӑлтатса кулса ячӗ.

Никодим молча переводил взгляд с брата на сестру, потом неловко подогнулся в коленях, плюхнулся на ступеньку крыльца и затрясся от смеха.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени шӑллӗ хӑйне кулӑшла тыткаланине ӑнланчӗ, анчах вӑл хӑйне пысӑка хурса пакӑлтатнине чарма шутламарӗ.

Ксения понимала, что брат ставит себя в смешное положение, но не решалась остановить эту самодовольную болтовню.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Председатель эрне каялла чирлесе ӳкнӗ, — хуравларӗ Ксени, шӑллӗ хӑйне колхозра мӗн пулса иртни ҫинчен ирӗксӗрех каласа кӑтарттарасран хӑраса.

— Председатель неделю назад заболел, — ответила Ксения, страшась, как бы брат не вынудил ее рассказать обо всем, что случилось в колхозе.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Савӑнӑҫлӑн кулкаласа, шӑллӗ Ксение юр ҫине тӑратрӗ, хӑй патӗнчен кӑшт тӗксе ячӗ те симӗс куҫӗсене хӗссе пӑхрӗ.

Довольно посмеиваясь, брат опустил ее на снег, чуть оттолкнул от себя, вприщур оглядел зеленоватыми глазами.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах халӗ ашшӗ-амӑшӗ, пиччӗшӗпе шӑллӗ килни пурнӑҫа сасартӑк кӑткӑслантарать-ха, — халӗ ун пурнӑҫӗ йӑлтах арпашӑнса кайрӗ-ҫке: ӑна ӗҫрен кӑларнӑ хыҫҫӑн пуласлӑх темӗнле тӗксӗм курӑнать.

Но сейчас, когда в ее жизни все перепуталось, когда ее отстранили от работы и будущее виделось смутно, неопределенно, приезд отца, матери и братьев нежданно все усложнял.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шӑллӗ мӗн хӑтланнине Ксени хӑй те ӑнланмарӗ.

Ксении самой было все непонятно в поступке младшего брата.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксенин пиччӗшӗпе шӑллӗ велосипедсем туянчӗҫ, хулари пек капӑр костюмсем ҫӗлетсе тӑхӑнчӗҫ, пурҫӑн галстуксене ҫыхма пӗлмесӗр пыр урлах турта-турта ҫыхатчӗҫ, аллисене кирпӗч пек хӗрелсе кайиччен сӑтӑратчӗҫ, уҫӑлма каяс чухне одеколон сапса пӳртре хӑнӑхман шӑршӑ кӑларатчӗҫ.

Братья завели себе велосипеды, стали одеваться в красивые, по-городскому сшитые костюмы, неумело затягивали у горла шелковые галстуки, терли до кирпичной красноты рука и, отправляясь на гулянье, наполняли дом непривычным ароматом одеколона.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ашшӗпе Григорий — Петрон пӗр варта выртнӑ шӑллӗ — унӑн паянтан пуҫласа пачах хӑйӗн мар, ют пулса тӑнӑ, ҫаппа-ҫарамас выртнӑшӑн намӑсланма пӗлмен ӳтне ҫӑвӗҫ.

Григорий — брат его однокровник — и отец обмоют отныне не принадлежащее ему, не стыдящееся за свою наготу тело.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хыҫалтан Алешкӑна Мартин ятлӑ шӑллӗ пушӑ аҫам ҫаннинчен турткаларӗ, шиклӗн пӑшӑлтатрӗ:

Сзади за холостой рукав Алешкиного чекменишки дергал брат Мартин, испуганно шептал:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Офицер наганӗсене пиччӗшӗпе шӑллӗ килӗнчех хӑварчӗҫ.

Два офицерских нагана братья оставили дома.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро шӑллӗ ҫине, ҫав-ҫавах вӑрахчен те аван маррӑн кулкаласа, ачашшӑн тинкерсе пӑхрӗ.

Петро ласково глядел на брата, все так же длительно и нехорошо улыбаясь.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑллӗ пекех шукӑль тумланнӑ Петро, ҫитменнине тата мӑйӑхне те ҫу сӗрнӗскер, Григорипе юнашар кӗрсе ларчӗ.

Петро, тоже принарядившийся, даже усы подмасливший чем-то, сидел рядом с Григорием.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро шӑпланчӗ; ҫӗнӗрен чӗлӗм чӗртсе, шӑллӗ ҫине тӳррӗн пӑхса ыйтрӗ:

Петро помолчал; вновь закуривая, открыто глянул на брата:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ытла йывӑр мар, анчах колхозра питӗ кирлӗ япала, — терӗ те Ефим, шӑллӗ ҫине ҫапла каланӑнах пӑхса илчӗ: «Эх, шӑллӑм, сурӑхусемсӗр пуҫне урӑх нимӗн те пӗлместӗн ҫак эсӗ…»

— Тяжесть невелика, а вещь в колхозе нужная,— ответил Ефим, взглянув на брата, как бы говоря: «Эх, голова! Ничего ты, окромя своих овец, не знаешь…»

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Петро, пуҫне шӑллӗ еннелле пӑрса, ӑна куҫӗнчен пӑхса илесшӗн пулчӗ.

Поворачивая голову, Петро норовил глянуть ему в глаза.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫавӑнпа та аппӑшӗпе шӑллӗ, пӗр-пӗринчен ютшӑнса, пӗрешкел мар ӑс-хакӑлпа, тӑванӗсене хывмасӑр ӳссе пынӑ.

Оттого и выросли брат с сестрой чуждые друг другу, разные по характерам, не похожие на родных.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лагерьтен таврӑнас умӗн пӗр эрне маларах батареец Иванӑн тӑван шӑллӗ Андрей Томилин патне арӑмӗ пычӗ.

За неделю до выхода из лагерей к Андрею Томилину, родному брату батарейца Ивана, приехала жена.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пиччӗшпе шӑллӗ пек пураннӑ вӗсем.

Жили они так, как брат с братом.

XVI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑна хӑй Данилӑпа пиччӗшпе шӑллӗ пек пурӑнни ҫинчен, пӗррехинче вӗсем иккӗш Крым ҫыннисенчен пӗве айне пытанса юлни ҫинчен калама пуҫларӗ…

Он повел про то, как они жили вместе с Данилом, будто брат с братом; как укрылись раз под греблею от крымцев…

XIII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех