Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шеллесе (тĕпĕ: шелле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лешӗ хыпса илсе, тӑлӑх хӗре шеллесе, хӑйшӗн вӑрттӑн савӑнса Укка патне евчӗ янӑ.

Тот проникся жалостью к сироте и не мешкая заслал к ней сватов.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Санпа пӗрле эпӗр те, мӑшӑрпа иксӗмӗр, Элексантӑр аттепе Марфа Ефимовна та, Миккипе Хветле те, ҫакӑнта пуҫтарӑннӑ ҫынсем те — пурте сана шеллесе, Савтепие хӗрхенсе санпа пӗрлех макӑратпӑр, ӗнен, Каҫҫан пичче.

Тебя мы все жалеем: и мы с женой, и отец Александр с Марфой Ефимовной, и Микки с Феклой, и все-все, кто тут собрался во дворе… Жалеем и плачем вместе с тобой, Касьян-пичче.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫитӗннӗ мӑкӑрӑ шӗллемейнине ҫур пуслӑх ҫуртана та шеллесе тӑрас мар.

Уж быка не пожалел, так свечку за полкопейки жалеть разве стану?

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Туртӑннӑ эс, — терӗ вӑл шеллесе.

Сказала с сочувствием: — Ты похудел сильно, осунулся…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Те каялла таврӑнми иртсе кайнӑ ҫулсене шеллесе, те ӳкӗнсе — хӑй те пӗлмест-ха.

И то ли ему жаль невозвратного прошлого, то ли наоборот — он и сам не может понять.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тум-тирне шеллесе тӑмӗччӗ вӑл, ачисем хӑйне юратманнине курать те пама тӑснӑ аллине каялла туртса илет…

Нет, ему не жалко своей одежды для детей, но они ненавидят его, и он это знает, и потому ему не хочется ничего для них делать.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шеллесе ҫеҫ эп.

Я ведь тебя жалеючи…

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗри шеллесе пӗр ҫул усранӑ пуль мана.

В одном доме подержат из жалости два-три месяца,

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ун ҫине шеллесе пӑхса илнӗ йӗкӗт тӑрса сӗтел кӗтессинчи трубасӑр лампа ҫутине хӑпартрӗ.

Парень, с добрым участием глядя на нее, прошел вперед, присел к столу и прибавил огонь в лампе:

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Хитри хитре те, тӑп-тӑр ухмахсем ҫа-ав, сая кайса пурӑнаҫҫӗ, — тесе шеллесе пӑхса ӑсатса ячӗ вӗсене Ивук.

— Красивы-то красивы, ничего не скажешь, только дуры набитые: чем жизнь свою убивать в молитвах да бога ублажать, лучше бы нашего брата порадовали, — с вожделением глядя им вслед, проговорил Ивук.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ватӑ салтак тимӗрҫӗ ҫине шеллесе пӑхать.

Старый волдат, с жалостью и сочувствием глядел на кузнеца.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кунта ун ҫине никам та ни шеллесе, ни йӗрӗнсе пӑхмасть.

Здесь на него никто не глядит ни с жалостью, ни с брезгливостью.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эпӗ хӑвӑра шеллесе ҫех…

Я вас же жалеючи пришел…

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван купӑс тытса ларсан Яриле ҫав тери хӗрхенсе пахать ывӑлӗ ҫине, темле шутсӑр кирлӗ япалана, пурнӑҫ тупсӑмне, пурнӑҫ «ҫиппине» ӑнланман ҫын ҫине пӑхнӑ пек шеллесе пӑхать.

А попробует Ухтиван взяться за скрипку, Яриле смотрит на него оскорбительно-жалостливо, будто сын его — круглый дурачок, не понимает ничего в жизни.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӳршӗ хӗрарӑмӗсем шеллесе: «Ма хуна виҫеллӗ ҫӑпата тутармастӑн?» — тенине хирӗҫ карчӑк чӗри ыратать пулсан та шӳт туса ҫеҫ ирттерсе ярать:

Женщины, жалегочи ее, говорили: — Ты что же ни разу не наденешь лапти по своей ноге? А она, хоть на душе и кошки скребут, отшучивается:

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ялти ҫынсем шеллесе Пӑхса юлчӗҫ хыҫӗнчен, Паян пулнӑ ӗҫ ҫинчен Пакӑлтатрӗҫ тӗттӗмччен.

Куҫарса пулӑш

Тӑватӑ вилӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Мӗскӗн чуна шеллесе, Чун савнине кӑтарт-ха.

Куҫарса пулӑш

Вӑрманта // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Михетертен шикленсе, Вӑрттӑн ҫӗрте сӑмахсем; Пуҫне чиксе, шеллесе, Аптӑраҫҫӗ чӑвашсем.

Куҫарса пулӑш

Силпире // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Пӳртри сӗтел-пукансем Хӑратаҫҫӗ арӑмне, Пайтах пӑхрӗҫ шеллесе Хуҫин сивӗ виллине; Анчах ҫӗрле пулчӗ те, Сӗм хупларӗ пӳрт ӑшне, Хӑйӗн вӑрӑм аллипе Хӑратать вӑл Нарспие.

Куҫарса пулӑш

Нарспи ӗҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Хӑшӗ-пӗрисем вӑрлӑха та шеллесе илеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

XII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех