Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шавлӑн (тĕпĕ: шавлӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тем пысӑкӑш шыв урапин картлашкисем ун умӗнчех юханшыва шавлӑн чӳхентерсе хум кӑларса пынине вӑл илтмен-курман, пӑрахут хыҫҫӑн ирхи хӗвел ҫутинче асамат кӗперӗ пӗрӗхсе пынине те вӑл асӑрхаман.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Шӑнкарсан шавлӑн сывлама пикенчӗ, нотариус ҫине тӗмсӗлчӗ, лешӗн чӗрӗ куллине официаллӑ сӑн кӗчӗ.

Посморкавшись, он шумно задышал и взглянул на нотариуса, оживленная улыбка которого приняла официальный оттенок.

XXIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Каплам-ешчӗк ҫутин аякри кӗтесӗнчен хура мӗлке уйрӑлчӗ, шавлӑн ухлата-ухлата аялалла усӑнчӗ, питӗм ҫумӗнченех явкаланса иртрӗ те ҫаврӑнчӗ.

В дальнем конце просвета сооружения оторвалась черная тень, с шумом ахнула вниз и, взвившись перед самым моим лицом, повернулась.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Мулат мана шавлӑн сывлӑх сунчӗ.

Мулат шумно приветствовал меня.

ХХХII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл тӑчӗ, йывӑррӑн, шавлӑн хашлатрӗ те мелсӗр кулӑпа, тӳрех шурса кайса каласа хучӗ:

Он встал, тяжело, шумно вздохнул и с неловкой улыбкой, сразу побледнев, произнес:

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл темӗн ӗнӗрлет, мӑкӑртатать, пӳрнисемпе шаклаттарать, пукан ҫинче шавлӑн йӑшӑлтатать, тепӗр чухне калаҫӑва кӗре-кӗре каять те никама та сӑмахлаттармасть, ҫавӑн манерлех кӗтмен ҫӗртен шӑпланать, ҫӑварне карса хурать те — пуплеме юратакансен ҫамкисемпе куҫ харшисене тӗсеме пикенет.

Он напевал, бурчал, барабанил пальцами, возился шумно на стуле, иногда врывался в разговор, не давая никому говорить, но так же внезапно умолкал, начиная, раскрыв рот, рассматривать лбы и брови говорунов.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ырӑ кун, Горн господин, — терӗ улӑп шавлӑн сывласа.

— Здравствуйте, господин Горн, — сказал гигант, шумно вздохнув.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Унтан кӳршӗ йывӑҫ ҫине шавлӑн сиксе куҫрӗ, Горна хӑрлатса хӑтӑрса тӑкрӗ, ун ҫине пысӑк мӑйӑр ывӑтрӗ, ҫав самантрах тӗк те ҫил сике-сике чӑтлӑхалла кӗрсе ҫухалчӗ.

Потом с шумом перепрыгнул на соседнее дерево, зацыкал, пустил в Горна большим орехом и стремглав кинулся прочь, ныряя в чаще.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Э! — улӑп шавлӑн сывласа кӑларчӗ.

— А! — Великан шумно вздохнул.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Капитан шавлӑн кӑххӑмлатрӗ:

Капитан шумно откашлялся.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Мӗнех, — терӗ Молли шавлӑн сывласа, — пулчӗ.

— Вот, — сказала Молли, бурно дыша.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мӑнтӑркка кӗнӗ-кӗменех аллисене шӑлавар кӗсйине чикрӗ те юпа пек хытса тӑчӗ, шавлӑн сывлать, куҫӗсене чарса пире тӗсет.

Толстый шумно дышал, смотрел, выпучив глаза, и войдя, сунул руки в карманы брюк, став как столб.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хыттӑн пуса-пуса утасран аран-аран тытса чараятӑп хама — вӑрттӑн кермен стенисен хушшинче ытла та шавлӑн, мелсӗррӗн туятӑп.

С трудом удерживался я от желания идти на носках — так я казался сам себе громок и неуместен в стенах таинственного дворца.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сывлӑш ӳпкине тӑкӑничченех тулчӗ ахӑр, венчик ӑшӗнче ҫӑмламас урисемпе тапкалашакан тӗкӗл тура евӗр унӑн чи аякри шӑтӑк-хушӑкне кӑтӑклать; чӗри чарӑнми, шавлӑн талтлатать; унӑн чӗмсӗр сасси — те таҫталла йыхӑрать, те темӗн ыйтать.

Воздух глубоко наполнял легкие, щекотал самые отдаленные поры их, как шмель, перебирающий мохнатыми лапками в глубине венчика; неугомонно и звонко стучало сердце: немой голос его не то звал куда-то, не то спрашивал.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Виҫҫӗмӗш пай хыҫҫӑн чаршав хупӑнсан, унтан вара тепӗр хут шавлӑн уҫӑлсан, — мана кӑтартма, — мана тӑвӑл евӗрлӗн кӗрлесе, чарӑнми алӑ ҫупса саламлаҫҫӗ, эпӗ тухрӑм та куратӑп: пӗтӗм театр йӗрет; эпӗ король куҫӗсенчен куҫҫуль юхнине куратӑп.

Когда после третьего действия упал занавес, а затем снова шумно взвился, чтобы показать меня, вызываемого такими аплодисментами, какие подобны буре, — я вышел и увидел, что весь театр плачет, и увидел слезы на глазах самого короля.

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.

Вӑл шавлӑн сывлать, куҫне-хӑлхине ӗненмесӗр йӗри-тавралла пӑхкалать: тӑкӑрлӑк тулашӗнче урапасем кӗмсӗртетеҫҫӗ, карҫинккине пуҫӗпе тытнӑ хӗрарӑм калинккерен тухрӗ, уҫӑмсӑр сасӑсем илтӗнеҫҫӗ.

Он шумно дышал, осматриваясь, не веря глазам и слуху: за переулком громыхали телеги, женщина вышла из калитки с корзиной на голове, раздались неясные голоса.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Популизм пирки манма тата чӑннипех ӗҫе пуҫӑнма вӑхӑт, шавлӑн тата пустуй калаҫма та чарӑнмалла.

Пора забыть про популизм и переходить к реальным делам, а не предаваться звонкой и бессмысленной болтовне.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашне янӑ Ҫыру (2017) // Михаил Игнатьев. http://gov.cap.ru/SiteMap.aspx?id=238588 ... &gov_id=49

Ботредж шавлӑн сывлама пуҫларӗ те чӳрече патне куҫса тӑчӗ; алли чӗтре-чӗтре кӗсйине хыпашлать; койка патне таврӑнса вӑл Давенанта револьверне тӑсса пачӗ.

Ботредж начал громко дышать и ушел к окну; его рука нервно погрузилась в карман; он вернулся, протягивая Давенанту револьвер.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫапах та эсир суймастӑр-и? — ыйтрӗ Давенант; вӑл Петвек шавлӑн сывланӑран, ун ҫине хӑравпа тата аптӑравпа пӑхнӑран сис-чӳленчӗ.

Однако вы не врете? — сказал Давенант, встревоженный шумным дыханием Петвека, который смотрел на него с испугом и недоумением.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тимӗрҫӗ вӗркӗчне шавлӑн антарчӗ те — вучахра сывлӑш тикӗс сывлавпа кӗрлеме пикенчӗ, тимӗрҫе вут-хӗм ҫумӑрӗпе хупласа хучӗ.

Кузнец шумно опустил мех, и воздух загудел в горне ровными вздохами, осыпав кузнеца дождем искр.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех