Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуптуса (тĕпĕ: чупту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анюта аллине пуҫӗ патне илсе пычӗ, ҫамкине, ҫӳҫне хыпаласа пӑхрӗ, унтан ман паталла ярса пусрӗ, хӑйӗн типӗ тутисемпе мана чуптуса илчӗ.

Анюта поднесла руки к голове, пощупала лоб, волосы и потом уже, сделав ко мне шаг, поцеловала сухими губами.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл ман ҫуммарах хӗсӗнчӗ те, вара эпӗ ӑна чуптуса илтӗм.

Она прижалась ко мне, и я поцеловал ее.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сирӗнтен кашнинех чуптуса илме пултарӑттӑм эпӗ, ҫавӑнпа кулма юрамасть те, начар шухӑшлама та юрамасть!..

Да я каждого из вас могла бы поцеловать, и нельзя смеяться, и нельзя плохое придумывать!..

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ унӑн куҫҫуллӗ питҫӑмартине чуптуса илтӗм те вӑрманалла хӑвӑрттӑн утрӑм.

Я поцеловал его заплаканные щеки и быстро пошел в лес.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Эпӗ аннен кӑвак юн тымарӗсем тӑртанса тӑракан типӗ те тӗксӗм аллине чуптуса илтӗм.

 — Я поцеловал руку матери, сухую и темную, с синими веточками набухших вен.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Юрать, анне, анчах кӳр-ха эпӗ сана чуптуса илем».

«Хорошо, мама. Только дай я тебя поцелую».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Юрать, анне, — тет вӑл. — Анчах кӳр-ха эп сана чуптуса илем».

Он сказал: «Хорошо, мама. Только дай я тебя поцелую».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Илья туртса пӗтермен пирусне аллинче лӳчӗркесе сӳнтерчӗ, ӑна хӑйӗн полушубки кӗсйине чикрӗ те мана тутаран, ҫамкаран, питҫӑмартинчен чуптуса илчӗ: анне пире ҫывӑрма вырттарнӑ чух ҫапла тӑватчӗ.

Илья смял недокуренную папиросу, сунул в карман своего полушубка и поцеловал меня в губы, лоб и щеки: так делала мама, укладывая нас спать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир пӗр-пӗрне чуптуса илтӗмӗр.

Мы целовали друг друга.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Лейтенант малти машина патне чупса ҫитрӗ, хӑйне йӑл кулса кӗтсе илекен Лиходеевӑн шурса кайнӑ питне чуптуса илчӗ.

Лейтенант бегом бросился к головной машине, вскочил в кабину и расцеловал бледное, измученное лицо Лиходеева, ласково улыбавшееся ему.

Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.

Ун хыҫӗнчен унӑн юлташӗсем лейтенант пекех чуптуса илнӗ.

За ним проделали то же каждый из его товарищей.

145 полк ялавӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 145–155 с.

Аван салтак пулатӑн! — тенӗ вӑл, хӑйӗн пичкерен янраса тӑнӑ евӗр кӗрлекен сассипе Малике хӑй патне илентерсе, ӑна вырӑсла виҫӗ хутчен чуптуса.

Хорошим солдатом будешь! — сказал он своим глухим, точно из бочки, гудевшим голосом, привлекая к себе Малика и троекратно, по-русски, целуя его.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Вӑл хӑйӗн вӑйлӑ аллисемпе мана ҫавӑркаласа, хаваслӑн та чӗререн парӑннӑ пек пӑхнипе эпӗ ӑна чуптуса илтӗм.

Он тормошил меня своими хваткими руками и глядел такими радостными глазами, что хотелось здесь же расцеловать его.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Генерал алӑк еннелле пӑхса илнӗ те, ачан шакла пуҫне сасартӑк ыталаса, ашшӗ ывӑлне паттӑр ӗҫ тума пилленӗ пек, ӑна ҫамкинчен чуптуса илнӗ.

И, оглянувшись на дверь, он вдруг обнял круглую стриженую голову мальчугана и поцеловал его в лоб, как отец, благословляющий сына на подвиг.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Киле таврӑннӑ чухне атте, кӑвак хӑмла ҫырли тӗмисене сирсе уҫнӑ май, ман пата пӗшкӗнчӗ те чуптуса илчӗ.

Когда мы шли к дому, отец, раздвигая кусты ежевики, нагнулся ко мне и поцеловал.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫавӑнтах, ҫул варринче, пӗчӗк митинг пулса иртрӗ, боецсем пынӑ ҫӗртенех, пӗр-пӗрне темӗн савӑнӑҫлӑн кӑшкӑра-кӑшкӑра, хӗвелпе шуралса тӗссӗрленнӗ пилоткисене ҫухата-ҫухата, ҫирӗппӗн ыталашса та чуптуса, йӗнерсем ҫинчен сике-сике анчӗҫ.

Тут же посреди дороги возник короткий летучий митинг, бойцы на ходу соскакивали с седел, что-то радостно крича друг другу, теряя свои выгоревшие под всеми солнцами пилотки, крепко обнимаясь и целуясь.

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл Маковее икӗ питҫӑмартийӗнчен те чуптуса илчӗ, ҫав хушӑрах хӑй савӑнӑҫлӑ, йӑл кулакан куҫӗсемпе Черныш ҫине асамҫӑ пек пӑха-пӑха илчӗ.

И она целовала Маковея в обе щеки, а счастливыми смеющимися глазами, как заговорщица, смотрела на Черныша.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хаецкий ӑна чаплӑн чуптуса илчӗ.

Хаецкий даже чмокнул ее так торжественно, как будто христосовался на пасху.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн пластмасран тунӑ сивӗ питне чуптуса, пӑшӑлтатса, Серёжа ӑна ҫывӑрма вырттарать.

Шепча и целуя ее холодную пластмассовую морду, Сережа укладывал ее спать.

Холмогор // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Коростелев пӗкӗрӗлчӗ, ӑна темиҫе хутчен чуптуса илчӗ.

Коростелев наклонился к нему и несколько раз поцеловал.

Килти улшӑнусем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех