Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӑнланать пурнӑҫ курнӑ хӗрарӑм: хӗрача_мӗн чул мӑн кӑмӑллӑрах, ҫавӑн чул ытларах каччӑ чунне вут хыптарать…

И понимает умудренная жизненным опытом женщина: чем высокомернее, неприступнее девушка, тем желаннее она для парня…

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Савӑтне тахҫанччен силлесе тӑрсан чул катӑкӗсем пӗр-пӗрин кӗтессисене якатаҫҫӗ те, шакки чул пулса пӗр-пӗрин ҫумне ҫыпӑҫаҫҫӗ.

А если сосуд этот трясти долго-долго, то острые края затупятся, черепки станут гладкими и никого не уколют.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта ҫанталӑк мӗн чул хытӑрах урать, Янтул та хӑйне хӳтӗлӗхре ҫавӑн чул лайӑхрах туять.

Чем больше беснуется вьюга, тем радостнее на душе Яндула: он в тепле и уюте.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑвӑр ялтан мӗн чул аяккарах каятӑн, ҫавӑн чул якширех.

И чем дальше уйдешь от своей деревни, тем лучше.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чул, чул!

Камень, тяжелый камень!

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ах, пур-мӗн пурнӑҫӑн тӳнтермӗш: Ялан чула чул якатать».

Куҫарса пулӑш

XXXXI // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Машинасем таҫтан шап-шур чул турттараҫҫӗ, хӗрарӑмсем ку чула вут шаршанӗ пек купасене вырнаҫтараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

XXXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Хан керменӗнчи чаплӑ япаласене — Итали архитекторӗ Алевиз-Фрязин-Новый тунӑ портала, хитре чул ҫине касса тунӑ чечек, шӑрҫа ҫыххи, юман ҫулҫипе йӗкелӗн ӳкерчӗкӗсене, арабла ҫырнӑ эрешлӗ хапхана, шӑнкӑрав сассипе чӑнкӑртатса уҫӑлакан йывӑр алӑка, сад пахчисемпе фонтансене, галерейӑсемпе чул мавзолейсене вӑл пин хут та пырса пӑхрӗ пуль.

Куҫарса пулӑш

12. Чурук-су айлӑмӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кашни кун хан патне килет, унпа пӗрле мӗн пур ҫырӑва вулать, мӑрсасемпе хакимсене йышӑнать, Сахиба ырӑ сӑмахсем калать, хӗвӗнче вара — чул, хана пуҫран ҫапма хатӗрленӗ чул!

Куҫарса пулӑш

9. Ӗмӗтри Кӑнтӑр ҫилӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Чулне те улӑштарса патӑмӑр, путсӗрскерсене, — терӗ те, хӑй те сисмерӗ, мунча кантӑкӗ еннелле пӗчӗк чул илсе печӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Унта каллех тӑкак: пӗчӗк пӳрт туса лартнипех ҫырлахас ҫук — Паймук йӑх-тӗпӗ чул ҫуртра пурӑнма тивӗҫ, хӑмла сарайӗ те икӗ хутлӑ пулма кирлӗ, килкартишне те чул сарас пулать: кӗрхи кунсенче чуста ҫӑрнӑ пек лачӑртаттарни ҫамрӑк хуҫана килӗшмӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Анчах мӗн чул пулӑшӑн вӗсене, ҫавӑн чул усалланса пыраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Анчах мӗн чул пулӑшан вӗсене, ҫавӑн чул усалланса пыраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Элкей килйышӗ // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 5–14 с.

Ну, ҫапла вара, Тилли шыва кӗнӗ чух тусӗсенчен аяккарах ишсе кайнӑ, пач кӗтмен ҫӗртен паллӑ мар этем ӑна хыҫалтан чулпа пенӗ, тата — ытла та ӑнӑҫлӑ: чул ӳтне касса кӗрсе мӑй шӑммине сиенлетнӗ; тухтӑр каланӑ тӑрӑх — Тиллие халӗ пуҫне пӑркалама йывӑр тивет ахӑр.

Ну, так вот, Тилли купалась и отошла от подруг, и неизвестно кто бросил в нее сзади камнем, да так удачно, что рассек кожу и повредил шейный позвонок; доктор говорил, что ей, возможно, теперь будет трудно поворачивать голову.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хӑйне тытса чараймасӑр Моргиана хӑмӑшпа хупланнӑ ҫивӗч чул муклашкине ҫӗклерӗ, хысакӑн сӗвек енӗпе йӑраланса хӑпарчӗ, — унта, путӑксемпе чул катрамӗсен хушшинче, ӑна тепӗр ҫыранран асӑрхаймаҫҫӗ; хысак хӗрринех шуса ҫитрӗ, аялалла тӗмсӗлет.

Став невменяемой, Моргиана взяла из камышей острый камень и вскарабкалась по отлогой стороне скалы, где, среди впадин и глыб, нельзя было заметить ее с другого берега; она подползла к краю, взглянув вниз.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Моргианӑран темиҫе утӑмра катмар икӗ чул хушшинче тарӑн хушӑк тӑсӑлать, сукмак — унталла; кунта, чулсен сулхӑнӗнче, «Ешӗл флейтӑран» инҫех мар ялти тӑхӑр хӗр канма вырнаҫнӑ.

В нескольких шагах от Моргианы пролегла между двух огромных камней длинная щель, по которой шла тропа, и здесь, в тени камней, расположились отдохнуть девять девушек из поселка, лежавшего неподалеку от «Зеленой флейты».

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Чул аялалла пӗкӗ пек вӗҫет те ҫухалать; кӑштахран вӑл вак чул куписем ҫийӗн пӑрҫалла сиккелени кӑна курӑнать.

Камень шел вниз дугой, исчезал; видны были затем только его скачки по стукающим, как горох, кучам.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Чулсемпе хӳтӗленнӗскер — виҫӗ пӳрне сарлакӑш ансӑр хушӑкран тӗлле-тӗлле перетӗп, хӑҫанччен — пӗлместӗп; хама хӑрушсӑрлӑхра тесе уйланатӑп, анчах пӑшалшӑн кӑштах шикленетӗп, ӑна ӑнсӑрт пуля лектерсе чӗлпӗтме пултарать, ҫавӑнпа та чул хушӑкӗнчен кӗпҫе вӗҫне кӑна кӑларатӑп.

Прикрытый камнями, целясь в узкую меж ними, не шире трех пальцев, щель, я мог до времени считать себя в безопасности, но, опасаясь за ружье, могущее быть подбитым случайной пулей, выставлял дуло самым концом.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Тепӗр темиҫе минутран Фильс мана икӗ чул хӳме хушшипе иртсе пысӑках мар тӑкӑрлӑкалла пӑрӑнма хушрӗ; унӑн аякри вӗҫӗнче чарӑнтӑмӑр; ман умра — чул картлашкасен ҫийӗнчи ҫӳллӗ алӑк!

Через несколько минут Фильс заставил меня свернуть меж двух каменных заборов в небольшой переулок; у дальнего конца его мы остановились; передо мной была высокая, над каменными ступенями, дверь.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Гент чул хысак айӗнчи йӑвасене мӗн пур тара тӑкрӗ; унӑн шухӑшӗпе, ҫапах та, чул темле йывӑр тайсан та виҫӗ кӗрепенкке тар шӳт марах.

Гент всыпал весь порох в каменные гнезда скалы под камень, рассчитывая, что три фунта, несмотря на солидный вес камня, — вещь все же не шуточная.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.