Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗсет сăмах пирĕн базăра пур.
хӗсет (тĕпĕ: хӗсет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кукамай ун ҫине чалӑшшӑн пӑхса илсе мана куҫ хӗсет, кукаҫейӗ тӗмескесем ҫине такӑна-такӑна, типӗ сӑмахсем ваккӑн тӑка-тӑка пырать, ҫав сӑмахсемпе вӑл ман тӑва ҫӗнетсе пырать.

Бабушка смотрит на него искоса и подмигивает мне, а он, спотыкаясь о кочки, дробно сыплет сухонькие слова, засевая ими мою память.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

«Эсӗ партизансем пурӑнакан вырӑна мӗншӗн килтӗн?» тесе тӗпчеме пуҫласан, вӑл ҫапла каланӑ: «Ахалех, хам шӑхличпе юрласа кӑтартас тесе ҫеҫ килтӗм. Темле кӗвӗ те калама пултаратӑп: «Камаринскине» те, «Верховина, тӑван кӗтес» текеннине те, «Ҫыран хӗррине Катюша тухрӗ» текеннине те, «Кам пӗлет ӑна, мӗншӗн куҫне хӗсет вӑл», текеннине те, «Каховкӑна» та, ҫавӑн пекех «Интернационала» та, — тенӗ.

Когда у него стали допытываться, зачем он пробрался в расположение партизан, он сказал: «А так, чтобы вы послушали мою дудку. Всё могу: и «Камаринскую», и «Верховино, свитку ты наш», и «Выходила на берег Катюша», и «Кто ж его знает, чего он моргает», и «Каховку», и даже… «Интернационал»…»

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Люба яланах тӳррӗмӗн пӑхать, хӑшпӗр чухне хӑйӗн пысӑк хура куҫӗсене кам ҫине те пулин тӗллет те чылайччен тинкерсе пӑхса тӑрать, ҫакӑншӑн ӑна: ку ҫынна хисеплеменни пулать, тесе ятлаҫҫӗ; Катя, пачах урӑхла, куҫ хӑрпӑкӗсене усса хурать, куҫне хӗсет, ҫывӑхрине кӑна куратӑп тесе ӗнентерет, анчах вӑл лайӑхах курнине эпӗ питӗ аван пӗлетӗп.

Любочка смотрит всегда прямо и иногда, остановив на ком-нибудь свои огромные черные глаза, не спускает их так долго, что её бранят за это, говоря, что это неучтиво; Катенька, напротив, опускает ресницы, щурится и уверяет, что она близорука, тогда как я очень хорошо знаю, что она прекрасно видит.

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хыпӑнса ӳксех тӑрӑшса ӗҫлекен Василий ҫине-ҫинех пӳлӗме чупса кӗрет, пӗрре ӑна, тепре кӑна йӑтса тухать, пире куҫ хӗсет те ҫула иртерех тапранма тӗрлӗ майпа Марья Ивановнӑна ӳкӗтлет.

Василий, в припадке излишнего усердия, беспрестанно вбегает в комнату, выносит то то, то другое, подмигивает нам и всячески упрашивает Марью Ивановну выезжать ранее.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӑкӑрта йывӑр чул выртнӑ пекех туйӑнать: пӑчӑртать, хӗсет.

Словно тяжесть какая-то у меня на груди, так меня давит, так меня душит.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сылтӑмран Мамонтов хӗсет.

Справа теснит Мамонтов.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Сулахайран, — тетӗп, — Шкуро хӗсет.

Слева, — я говорю, — теснит Шкуро.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Пирӗн вӗсем хыҫне кайса юлашки ретре вырнаҫмалла, анчах ҫав вӑхӑтра, пӗр енче, Лира сиксе тӑрать, икӗ аллипе пӗр харӑс сулать, пӳрнине ҫӗклесе хӑйӗнпе юнашар вырӑн ҫине кӑтартать, пуҫӗпе сулать, куҫне хӗсет.

Мы должны разместиться за ними, в последнем ряду, но вот сбоку вскакивает Лира, машет обеими руками, многозначительно выставляет торчком палец, указывает на место рядом с собой, кивает, подмигивает.

55 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вавила инҫе кая юлнине Тиунов сасӑранах ӑнланчӗ, пӗр минутлӑха чарӑнса тӑчӗ, сывлӑшне ҫавӑрчӗ те кӗпер ҫинчен слобода хайӑрӗ ҫинелле анса малалла утрӗ, — хӑйӑрӗ ӑна ура тупанӗсенчен ярса илет, таҫта аялалла туртать, каҫӑн йывӑр та ҫӑра сӗм тӗттӗме тата куҫсене пӑчӑртаса хӗсет.

Тиунов по звуку понял, что Вавила далеко, на минутку остановился, отдышался и сошёл с моста на песок слободы, — песок хватал его за ступни, тянул куда-то вниз, а тяжёлая, густая тьма ночи давила глаза.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫавна пулах манӑн чӗре те пӑсӑлчӗ-и тен — темскер хӗсет ӑна, тунсӑхлать вӑл.

От этого, надо быть, испортилось у меня сердце — стеснение в нём и тоска.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Николай мӑйкӑҫа майӗпен, васкамасӑр туртса хӗссе пырать, — паян темиҫе вырӑс ҫыннине рудниксене ярать, ыран — темиҫе поляка, паян ют ҫӗршыв пасӗсем ҫук, ыран ик-виҫӗ шкула хупнӑ… ҫирӗм ҫиччӗмӗш ҫул тӑрӑшать унӑн величестви, пире сывлӑш ҫитмест, пире сывлама йывӑр, анчах вӑл мӑйкӑҫа хӗсет те хӗсет — ҫапах та хӑй, тав турра, ҫаплах сывӑ-ха.

Николай затягивает узел исподволь, не торопясь, — сегодня несколько русских в рудники, завтра несколько поляков, сегодня нет заграничных пасов, завтра закрыты две, три школы… двадцать седьмой год трудится его величество, воздуху нам недостает, дышать трудно, а он все затягивает — и до сих пор, слава богу, здоров.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Владимир Ильич куҫне хӗсет те Роман ҫине тӗсесе тинкерет.

Владимир Ильич сощурился и не сводил с Романа испытующих глаз.

Пӗлмесен — вӗренӗпӗр // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ачасем пӗр-пӗрин ҫине пӑхса кулкаласа илеҫҫӗ, радист куҫне хӗсет, унӑн куҫхаршийӗсем шӑрчӑк ҫунаттисем пек чӗтрене-чӗтрене илеҫҫӗ.

Ребята пересмеиваются, парнишка опускает веки, и ресницы его подрагивают, словно крылья мотылька.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Нимӗҫ хӗсет.

— Жмет немец.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӑхатӑп та ун ҫине, хам куҫӑма хам ӗненместӗп — кулкалать вӑл, мана куҫ хӗсет.

Гляжу на него, не верю глазам: улыбается мне, подмаргивает.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Халӑх пур енчен те хӗсет.

Народ напирал со всех сторон.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унтан, пуҫне хӗвел еннелле тытса, вӑл типӗ чечек шӑршине тарӑннӑн сывласа илет те, такама йӑл кулса, темле уйрӑммӑнах йӑвашшӑн куҫне хӗсет.

Потом, закинув голову к солнцу, он несколько раз глубоко вдыхает запах сухого цветка и щурится как-то особенно ласково, улыбаясь неведомо кому.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӑшман хӑш-пӗр вырӑнсенче партизансен застависене хӗсет те, вӑрмана кӗрсе, пирӗн аэродром еннелле шума пуҫлать.

Противнику кое-где удалось сбить партизанские заставы и углубиться в лес по направлению к аэродрому.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Чӗрене тем хӗснӗ пек хӗсет.

Сжималось сердце.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Пуҫӗ ҫурӑлса каяс пек хӗсет.

Казалось, что раскалывалась голова.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех