Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑкӑрлӑк сăмах пирĕн базăра пур.
тӑкӑрлӑк (тĕпĕ: тӑкӑрлӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аксиньйӑна вара ҫеҫенхире тухакан тӑкӑрлӑк хӗррине ҫитсен, каҫ сӗмӗнче хирӗҫ пулчӗ.

В сумерках около крайнего к степи проулка встретил Аксинью.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ман куҫ умӗнчех пӑвса вӗлерчӗҫ шеремет карчӑкне, унтан лашисем ҫине утланчӗҫ те тӑкӑрлӑк витӗр правлени еннелле кайрӗҫ.

На моих глазах и задушили бедную старуху, а после вскочили на коней и поехали по проулку, должно, к правлению.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑкӑрлӑк ытла тӑвӑр пирки чул хӳме ҫумне ҫӑтӑрах хӗсӗнсен ҫеҫ юланутсем пӗр-пӗрне ҫул парса иртме пултараҫҫӗ.

Проулок был так узок, что разминуться можно было, только поставив верховых лошадей вплотную к каменной огороже.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Урисене аран ылмаштарса пусса, вӑл пирвайхи тӑкӑрлӑк патне ҫитрӗ те: — Утсене кайса йӗнерле те кунта кил. Ҫитейместӗп эп… — терӗ хӑй хыҫӗнчен ним юлмасӑр утса пыракан Прохора.

С трудом передвигая ноги, дошел до первого перекрестка, попросил следовавшего за ним неотступно Прохора: — Иди, седлай коней и подъезжай сюда. Не дойду я…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр сехетрен вӑл йӑпшӑнкаласа утса садран тухрӗ, хӗссе ыратакан чӗрепеле тахҫан хӑйӗн ҫамрӑклӑхӗ чечекленсе иртнӗ вырӑна, — унта халь пушӑ картиш кӑмрӑклӑ сарай юписемпе, кӑмакасен тата пӳрт никӗсӗн ҫунӑк ишӗлчӗкӗсемпе хурлӑхлӑн, та хуран курӑнса ларать, — юлашки хут ҫаврӑнса пӑхрӗ те тӑкӑрлӑк тӑрӑх майпен утса кайрӗ.

Через час она крадучись вышла из сада, в последний раз со стиснутым болью сердцем оглянулась на место, где некогда отцвела ее юность, пустынный двор угрюмо чернел обуглившимися сохами сараев, обгорелыми развалинами печей и фундамента, — и тихо пошла по проулку.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйне кирлӗ тӑкӑрлӑк вӗҫне шыраса тупиччен район хулин сивӗ уйӑх ҫути ӳкнӗ пушӑ урамӗсем тӑрӑх Константин нумайччен аташса ҫӳрерӗ.

Константин долго плутал по пустынным, залитым холодным сиянием луны улицам районного городка, прежде чем отыскал нужный ему тупичок.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алексей Макарович Бахолдин пурӑнакан ҫурт курак пусса илнӗ ансӑр тӑкӑрлӑк вӗҫӗнче ларать.

Дом, в котором жил Алексей Макарович Бахолдин, стоял в тупичке узкого, заросшего травой проулка.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ыйхӑллӑ сулхӑн тӑкӑрлӑк тӳрех ҫынсемпе тулса ларчӗ, шӑв-шав тапранчӗ.

И сразу в сонном тенистом проулке стало людно, шумно, душно.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм, вӑрӑм шалчапа пӗр еланец ҫине хӑмсарма тӑнӑскер, сасартӑках шари кӑшкӑрса ярса, шалчине аяккалла ывӑтрӗ те, ачине йӑтса, пӗтӗм вӑйпа тӑкӑрлӑк еннелле ыткӑнчӗ.

Баба, замахнувшаяся колом на одного из еланцев, вдруг вскрикнула, бросила кол, — схватив мальчонка на руки, опрометью кинулась в проулок.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий сиссе илмелле мар хӑвӑрт (кайран ҫав самант ун асӗнче питӗ вӑрӑма тӑсӑлнӑ пек тӗвӗленсе юлчӗ) тӑватӑ матроса тураса тӑкрӗ те, Прохор Зыков кӑшкӑрнӑ сасса илтмесӗр, тӑкӑрлӑк кукринче пӑрӑнса ҫухалнӑ пиллӗкмӗш матрос хыҫҫӑн хӑваласа кайрӗ.

В непостижимо короткий миг (после в сознании Григория он воплотился в длиннейший промежуток времени) он зарубил четырех матросов и, не слыша криков Прохора Зыкова, поскакал было вдогон за пятым, скрывшимся за поворотом проулка.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗҫ ак хутор пуҫланмалла; умра садсен хура мӗлкисем, пӗчӗк тӑвайкки ҫинчи часавай юпи, сарлака тӑкӑрлӑк.

Вот-вот хутор, черные купы садов, часовенка на пригорочке, широкий проулок.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий тӑкӑрлӑк тӑрӑх, карта ҫумӗсемпе пӗшкӗнсе, Дон еннелле ыткӑнчӗ.

По проулку, пригибаясь под плетнем, Григорий кинулся к Дону.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак вӑхӑтра сылтӑм енчен, юнашар тӑкӑрлӑк тӑрӑх, пӗр тӑхӑр хӗрлӗ гвардеец пулӗ, мише йӑранӗ тӑрӑх чупнӑ пек, кӗтесри ҫурт стени хыҫне чупса кайрӗҫ.

В это время справа, по соседнему переулку, человек девять красногвардейцев, как куропатки по меже, промчались за стену углового дома.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑкӑрлӑк тӗлне ҫитрӗҫ.

Подошли к проулку.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна хула хӗрринчи темле тӑкӑрлӑк ятне каларӗ.

Она назвала какой-то окраинный переулок.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хунарпа ҫутатнӑ тӑкӑрлӑк кӗтессинче извозчик урапи тӗрлеттерсе пынине курчӗ те, йӗнер йӑрани ҫине чӗвенсе, ҫав самантрах унта сиктерсе ҫитрӗ.

На углу освещенного переулка он увидел извозчика; привстав на стременах, зарысил к нему.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Местечкӑн тепӗр вӗҫӗнче вӑл чылайччен пушӑ тӑкӑрлӑк тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ, кашни чухӑн кил-ҫуртӑн тӗксӗм мӗлкисене сӑнаса пӑхрӗ.

На противоположном краю местечка Бунчук долго ходил по пустому переулку, засматривая в ворота, изучающе разглядывая форму каждого бедного домишка.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шыв хӗррипе курӑк пусса илнӗ ансӑр тӑкӑрлӑк тӑсӑлать, сӗвек те чуллӑ ҫыран патӗнче татӑлать.

К берегу тянется узенькая, поросшая бурьяном улочка, она обрывается у некрутого спуска, ведущего на отлогий и каменистый берег.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унтан, вӑрӑммӑн утӑмласа, тӑкӑрлӑк тӑрӑх утса кайрӗ.

И крупно зашагал по проулку.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑкӑрлӑк тӑрӑх вӑл лашине сиккипеле сиктерсе иртсе кайрӗ.

На проулке ехал он шибкой рысью.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех