Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тутӑрне (тĕпĕ: тутӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл сасартӑк вӑйӑран пӑрӑнчӗ те, тутӑрне сулкаласа, юрӑ ҫемми май сиккелесех Марко патне чупса пычӗ.

Внезапно оторвавшись от хоровода, он побежал к Марко, размахивая платком и подпрыгивая в такт песне.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аллинчи тутӑрне вӗлкӗштерсе, пушмакне пӗр хӗрхенмесӗр урипе темӗнле те ҫавӑркаласа та пӑркаласа тем те пӗр тӑва-тӑва кӑтартать, хӑй хыҫҫӑн туртӑнакан вӑйӑ картине тӗлӗнсе каймалла пӑркалантарать: вӑйӑри ҫынсем пӗрре ҫурма ункӑ туса ҫаврӑнаҫҫӗ, тепре, ҫывӑрма выртнӑ ҫӗлен пек, ҫӑмхаланса пуҫтарӑнаҫҫӗ, е каялла саланса тӑрса тухаҫҫӗ, е тата мӗнле те пулин ӑс-пуҫ ҫавӑрса илмелле мар фигурӑсем тӑваҫҫӗ.

Размахивая платком, он плясал, не жалея подметок, выкидывая разные коленца и заставляя тянувшуюся за ним бесконечно длинную живую цепь изгибаться самым причудливым образом: хоровод то располагался безукоризненно правильным полукругом, то свертывался клубком, как спящий уж, то снова развертывался, вытягиваясь прямой шеренгой или образуя какую-нибудь фантастическую фигуру.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр пӳлӗмне кӗрсен, вӑл енчен енне пӑхкаласа илчӗ, ҫакнӑ тутӑрне крават ҫине пӑрахрӗ.

Войдя в комнату доктора, он внимательно осмотрелся и бросил перевязь на кровать.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сылтӑм аллине хутлатса, шур тутӑрпа ҫакӑмласа ҫыхнӑ, тутӑрне мӑйӗнчен ҫакса янӑ.

Правая рука его была согнута и висела на перевязи из белого платка, узлом завязанного на шее.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иван Селямсӑз ав, сӑмсине шӑнкарма та куҫне шӑлма тутӑрне кӗсйине чикменскер, ун еннелле тарӑхса пӑхса илчӗ.

Иван Селямсыз, то и дело шмыгавший носом, сдерживая слезы, бросил на него свирепый взгляд.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл та шарламасть, аллинчи тутӑрне лутӑркаса тӑрать.

Она тоже молчала, комкая в руках платочек.

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах кунта, хӑй ҫине нумай ҫын пӑхнипе, хӑюлӑхне ҫухатрӗ вӑл; пысӑк аллисемпе чӗнтӗр тутӑрне лутӑркарӗ, пичӗ унӑн кӗренленсех кайрӗ, Ҫӑрттан мучи енне ҫаврӑнса калаҫма пуҫласан вара унӑн кӑкӑртан тухакан сасси хумханнипе чӗтреме пуҫларӗ:

Но тут под многими устремленными на нее взглядами мужество изменило ей; крупные руки судорожно скомкали кружевной платочек, лицо заполыхало густым румянцем, и грудной голосок задрожал от волнения, когда она, обращаясь к Щукарю, заговорила:

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл, пӗр куҫне сиввӗн ялкӑштарса, — теприне вӑл тахҫантанпах ҫуман хӗрлӗ тутӑрне ҫыхса лартнӑ, — Нагульнов енне ҫаврӑнчӗ.

Он повернулся к Нагульнову, зло сверкая одним глазом — другой был завязан красным, давно не стиранным платком.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӗсем крыльца картлашки тата тӑпрас ҫине йӗркерен ларса тухсан, Кондрат Майданников арӑмӗ, пуҫӗнчи таса, кӑн-кӑвак сӑрпа пӗветнӗ тутӑрне тӳрлетсе, ҫапла ыйтрӗ:

Они чинно расселись на ступеньках крыльца, на завалинке, и тогда жена Кондрата Майданникова, поправив на голове чистый, густо подсиненный платок, спросила:

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӗр сӑмах чӗнмесӗр, Лушка алӑк умне тухса тӑчӗ, ывӑннӑ чухнехи пек васкамасӑр, пуҫӗнчи шурӑ тутӑрне тӳрлетрӗ.

Не промолвив слова, Лушка стала на пороге, вялым движением поправила на голове белый платок.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Тупатпӑр, вӗсем ҫӗрле инҫете каймаҫҫӗ, — терӗ вӑл, тусанланнипе сӑрӑ тӗслӗ пулса кайнӑ тутӑрне пичӗ ҫинчен сирсе.

Сдвинув с лица серый от пыли платок, она сказала: — Найдем, они далеко не уходят ночью.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӗрарӑмсем хӗвелпе нихҫан та хуралса кайиччен пиҫмен, ӗҫленӗ чух пуҫ ҫинчи шурӑ тутӑрне лайӑх ҫавӑрса ҫыхнӑ та куҫ тӗлне ҫеҫ пӗчӗк хушӑк хӑварнӑ.

Они, эти женщины, никогда не загорали по-настоящему, на работе так закутываясь в белые головные платки, что оставались только узкие щели для глаз.

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тепӗр самантра, ялан тап-таса тутӑрне пӳрнипе кӑшт тӗксе тӳрлетсен, вӑл пуҫне ҫӳлелле ывӑтнӑ, тӑрӑхласа, шӑтарас пек пӑхнӑ, вӑтанман, пӗтӗмпех пӗлекен усал куҫсем тӗксӗм йӑлтӑртатнӑ.

А через минуту, легким касанием пальцев поправив всегда безупречно чистый, подсиненный платок, она вскидывала голову, смотрела уже с вызывающей насмешливостью, и тогда тускло мерцающие, недобрые глаза ее были откровенно циничны и всезнающи.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вара вӑл шӑрпӑкне чӑлтах ҫутса ячӗ те курах кайрӗ: кӗтесре, сӑсӑл тултарнӑ ещӗк хыҫӗнче, Лятьевскин хӑрах куҫӗ йӑлтӑртатса илчӗ, унпа юнашарах тата ним тума аптӑраса ӳкнӗрен юбкине турткаласа, ҫамки ҫине анса ларнӑ тутӑрне тӳрлеткелесе хӑмач пекех хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнӑ кинӗ тӑрать…

Чиркнув спичкой, увидел в углу за ящиком с отрубями одиноко блеснувший глаз Лятьевского, а рядом красную, как кумач, сноху, смущенно одергивавшую юбку и поправлявшую сбитый на затылок платок…

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Йывӑҫ тӗмисем ҫийӗн сар тутӑрлӑ пуҫ курӑнчӗ, тутӑрне чиперех ҫыхнӑ ӗнтӗ.

Над кустами поднялась голова в желтом платке, уже повязанном, как надобно.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Колхоз председателӗ, Татьяна Родионовна Парфенова, лутрарах та сарлака пит-куҫлӑ хӗрарӑм, пуҫӗ ҫинчи тутӑрне сӳсе сӗтел ҫине пӗшкӗннӗ, колхозӑн кӗтӳ ҫӳремелли вырӑнӗсен планне бригадирсемпе пӗрле пӑхса ларать.

Председательница колхоза, приземистая, крупнолицая Татьяна Родионовна Парфенова, спустив с головы платок, наклонилась над столом и вместе с бригадиром рассматривала план колхозных угодий.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кай! — терӗ Ольга, йӗпе тутӑрне лӳчӗркесе.

— Уйди! — решила она, терзая мокрый платок руками.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫийӗнчи тутӑрне хӑвӑрттӑн сӳсе илчӗ те вӑл, чӑмӑртаса кумккалатса, яра пачӗ мана унпа питрен.

Она быстрым движением сбросила с себя платок и, скомкав его, бросила мне в лицо.

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вӑл вара мантильйине хывать, хулпуҫҫи ҫинчен тутӑрне сирет, анчах ку та пулӑшмасть — пӗрмай пусать, пӗрмай хӗсет.

Она снимет мантилью, косынку с плеч, но и это не помогает — все давит, все теснит.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл вӗсене текех чарса тӑма пултараймарӗ, тутӑрне пичӗ ҫумне чӑмӑртаса, сасӑпах макӑрса ячӗ те куҫ умне лекнӗ сак ҫине пырса ларчӗ.

Она уже не могла удержать их и прижала платок к лицу, разразилась рыданием и села на первую скамью.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех