Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туртнӑ (тĕпĕ: турт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсенчен нумайӑшӗ ҫав тери тискер пулнӑ: вӗренекен ачасене линейкӑсемпе, хулӑсемпе хӗненӗ, питрен ҫупнӑ, хӑлхаран туртнӑ.

Большинство из них были грубыми: учеников били линейками, прутьями, били по лицу, дергали за уши.

Иван Франко // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 24–28 с.

— Ку тӗрӗс… — асӑрхарӗ Лю Дэ-шань, чӗлӗмне туртнӑ май.

— Это правильно, — заметил Лю Дэ-шань, покуривая трубку.

XXV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хуралса пӗтнӗскерсем, хӗрлӗ кӗписене йӳле янӑскерсем, чавса таран тавӑрнӑ аллисене алсатуль тӑхӑннӑскерсем, вӗсем, трюм тӗлӗнче тӑрса, шӳтлӗн, савӑнӑҫлӑн, харӑссӑн, такмак ҫемми май, вӗрен туртнӑ.

Грязные, в красных рубахах с расстегнутыми воротами, в рукавицах на руках, обнаженных по локоть, они стояли над трюмом и шутя, весело, дружно, в такт песне, дергали веревки.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Маякинсем апата кайнӑ хушӑра, Фома Любӑна кӑшт ҫеҫ ҫанӑран туртнӑ, лешӗ Фомапа юлса, васкавлӑн: — Мӗн эсӗ? — тесе ыйтнӑ.

Когда Маякины пошли туда, Фома незаметно дернул Любовь за рукав, и она осталась вдвоем с ним, торопливо спрашивая его: — Ты что?

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, тӳсеймен енне, ӑна хулпуҫҫирен туртнӑ та: — Пӑрах ӗнтӗ! Атя, утар… эккей, эс, тӑванӑм, ҫемҫешке иккен… — тенӗ.

Нетерпеливо дернув его за плечо, он сказал: — Перестань! Пойдем… Экий ты, брат, слабый…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан вӑл, пуҫне сӗлтсе, половӑя кӑчӑк туртнӑ та, уйрӑмах витӗмлӗ сасӑпа: — Мӗн чухлӗ тухать манран? — тесе ыйтнӑ.

Поманив кивком головы полового, Яков Тарасович спросил его особенно внушительно: — Что с меня следует?

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ялан ӑна таҫталла туртнӑ, тет…

И всё ее тянуло куда-то…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лю Дэ-шань арӑмӗ, чӗлӗмне туртнӑ май, ҫапла шутларӗ:

Жена Лю Дэ-шаня, закуривая, подумала:

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ӗҫрен таврӑнсан Чжао Юй-линьрен юлнӑ чӗлӗме туртнӑ, таса кан ҫине выртнӑ та кантӑкран кӗркуннехи ҫутӑ ҫӑлтӑрсем ҫине пӑхнӑ.

Возвращаясь после работы домой, закуривал трубочку с голубым яшмовым чубуком, оставленную ему Чжао Юй-линем, ложился на чистый кан и смотрел через окно на ясные осенние звезды.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сире кафедрӑнах, институтах, хӑварас тенӗ иккен те, чунӑр иккен сирӗн шкулаллах туртнӑ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Этеме ҫухатнишӗн хурланни усаллӑн хирӗҫсе тӑракан туйӑма мӑкатнӑ, ҫав вӑхӑтрах, хӑй чысланӑ хӗрарӑм алтанлӗхлӗ иккенне пӗлни Фомана ун патне тата та вӑйлӑрах туртнӑ.

Грусть о потере человека притупила злобу на женщину, а мысль о доступности женщины усилила влечение Фомы к ней.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл ҫӗрӗпе ҫывӑрман, мӗн ирчченех пушӑ картиш тӑрӑх утса ҫӳренӗ, пирус хыҫҫӑн пирус туртнӑ.

Он не спал ночами, бродил до утра по пустынному двору и курил одну папиросу за другой.

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома хӗрелсе кайнӑ, пуҫне уснӑ, унтан, кашни сӑмахнех ҫӗр айӗнчен тертленсе кӑларнӑ пек, кашни сӑмахӗ темиҫе пӑт туртнӑ пек, йывӑррӑн, пусӑрӑнчӑклӑн: — Куратӑр-и… — тенӗ, — ытах та хӗрарӑм… ҫуратнӑ пулсан… унӑн куҫӗсем… пӗрре те кун пек мар…

Фома покраснел, наклонил голову и начал говорить ей глухо и так, точно выталкивая слова из-под земли, и каждое слово весило несколько пудов: — Видите… ежели женщина, которая… то есть родила, то у нее глаза… совсем не такие…

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗчӗк чӗрере темӗскер, вӑйлӑскер, вӗрискер, тапа пуҫланӑ, ҫав вӑй ашшӗ патне туртнӑ.

В маленьком сердце забилось что-то сильное и горячее, и его потянуло к отцу.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пирӗн ял ҫыннисене унта пиншерӗн илсе кайнӑ, пулсан та Хань Лао-лю патне черет ҫитмен пулӗччӗ, — пӑлханса чӗлӗм туртнӑ май, ответ пачӗ Чжао Юй-линь.

— Если бы людей нашей деревни назначали на трудовую повинность тысячами, до Хань Лао-лю все равно бы не дошло, — ответил Чжао Юй-линь, нервно раскуривая трубку.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чжао Юй-линь каллех пӳлӗме кӗчӗ, кан ҫине ларчӗ вара, стена ҫумне таянса, чӗлӗм туртнӑ май, хӑй Хань Лао-люна чӗререн курайманни ҫинчен шухӑшлама пуҫларӗ.

Чжао Юй-линь вернулся, сел на кан и, опершись о стену, курил и думал о своей жгучей ненависти к Хань Лао-лю.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унӑн лутӑрканнӑ тӗс, пӗркеленсе кайнӑ сарӑ тир тата пуҫӗ ҫинче пысӑк кукшасем: вӑл опиум нумай туртнӑ.

У него был изнуренный вид, дряблая желтая кожа и большие залысины: уж слишком много он курил опиума.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Акӑ, сирӗн хушаматӑрсене аялтан хӗрлӗ кӑранташпа туртнӑ.

Вот красным карандашом подчёркнуты ваши фамилии.

22. Аслӑ наградӑна илме чӑнах та тивӗҫлӗ пулнине эпӗ ӗҫпе кӑтартса пама тивӗҫ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ахӑртнех, вӑл вӑхӑтра техникӑна вӗренсе алла илнӗ май ҫӗршывӑн пур кӗтесӗсенче те пулса пынӑ ҫӗкленӳ мана техника енне ытларах туртнӑ пулас.

Видимо, под воздействием того подъёма, с каким осваивалась техника во всех уголках страны.

2. Вӗренме шутларӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Олег юлташӗ, ҫӗтӗк-ҫатӑк, ырхан, шӑмми-шакки кӑна тӑрса юлнӑскер, аран-аран ура ҫинче тӑрса, шпалсем туртнӑ.

Знакомый Олега, оборванный, худой, как скелет, еле держась на ногах, перетаскивал шпалы.

Тупа // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех