Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ыйтусем Любовь пуҫӗ ҫине кӗтмен ҫӗртен тӑкӑннӑ, вӑл именсе кайнӑ.

Вопросы сыпались на голову Любови неожиданно для нее, она смутилась.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, сӗтел хушшинче усӑнса ларнӑ май чӗтревлӗ пӳрнине тӑкӑннӑ квас ҫине чике-чике йӗпетсе, поднос ҫине тӗрӗсем ӳкернӗ.

Он сидел за столом и, наклонясь над ним, рисовал на подносе узоры, макая дрожащий палец в пролитый квас.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫилӗ тулса тӑкӑннӑ самант пулнӑ-тӑр, эппин.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ир тӑм тивнӗ, ир тӑкӑннӑ ҫеҫке!

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӑй урайне тӑкӑннӑ шыва та ҫулать, кӗленче ҫӑварӗнчен те ӗҫет.

Потом начал пить, прикладываясь то к луже, то к горлышку.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Шлепке ӑшне пур енчен те вак укҫасем тӑкӑннӑ.

Мелкие монеты посыпались в шляпу.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Лампӑпа графин ҫӗмӗрӗлнӗ, урайне чернил тӑкӑннӑ, упа ҫури хӑй кӗтесе кӗрсе хӗсӗннӗ те куҫӗсене кӑвар пек йӑлтӑртаттарса ларать.

В результате — разбитая лампа, разбитый графин, разлитые по полу чернила, а виновник всего скандала забрался в самый дальний угол; оттуда сверкали только одни глаза, как два уголька.

Упа ҫури // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 30–35 с.

Анчах вӗсем тахҫанах тӑкӑннӑ.

Только старые.

«Ау!» — тени мӗн пулать // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӗсем Ҫӗртен хӗрӗх талӑк хушши тӑкӑннӑ та тӑкӑннӑ.

В продолжении сорока дней они покидали землю.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унти ҫӗмрӗк чӳречесене хӑмапа ҫапнӑ, мачча вырӑн-вырӑнпа катӑлса тӑкӑннӑ.

Разбитые окна в ней были заколочены досками, потолок местами обваливался.

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗҫ патефон хӗрнӗ тимӗр ҫине тӑкӑннӑ сӗт чашкӑрнӑ пек хӑйӑлтатма тытӑнчӗ те, эпир пӗр ҫирӗм ҫул ӗлӗкрех туса кӑларнӑ пластинкӑна — Леонид Утесов юрлакан романса илтрӗмӗр:

Захрипел патефон, будто на плите убежало молоко, а затем мы услышали пластинку двадцатилетней давности — романс в исполнении Леонида Утесова:

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Тимрене пула унӑн ҫӳҫӗ тӑкӑннӑ, ҫавӑнпа та ӗнси ҫинче ҫаралса юлнӑ вырӑнсемпе ҫаврашкасем курӑнаҫҫӗ.

Изуродованным еще лишаями, которые выели у него и все волосы, так что затылок был покрыт плешинами и рубцами.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Урайӗнче, тӳнтерсе янӑ пукансемпе тенкелсем хушшинче, юн кӳлленчӗкӗнче четниксем выртаҫҫӗ, вӗсем ҫине маччаран штукатурка тӑкӑннӑ.

На полу, среди опрокинутых стульев и лавок, в лужах крови лежали убитые, осыпанные сбитой с потолка штукатуркой.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тепӗр самантран хӗвелӗн хӑюсӑр пайӑрки ҫул ҫинчи шыв кӳлленчӗкӗсенче, ала витӗр тӑкӑннӑ пек тӳрӗ ҫӑвакан вӗтӗ ҫумӑр ярӑмӗсенче, ҫул хӗрринчи ҫӑвӑнса тасалнӑ симӗс курӑк ҫинче йӑлтӑртатса выляма тытӑнчӗ.

Через минуту робкий луч солнца уже блестит в лужах дороги, на полосах падающего, как сквозь сито, мелкого прямого дождя и на обмытой, блестящей зелени дорожной травы.

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ман умри юманӑн ҫиеле тухнӑ тымарӗсем таврашӗнчи сӑрӑ тӗслӗ типӗ тӑпра ҫинче, юманӑн типсе тӑкӑннӑ ҫулҫисемпе йӗкелӗсем хушшипе, мӑкланса симӗсленнӗ хӑрӑк ҫапӑсем, сарӑрах симӗс мӑк тата тӗл-тӗл шӑтса тухнӑ курӑксен ҫинҫе тунисем хушшинче кӗтӗвӗпех кӑткӑсем йӑшӑлтатаҫҫӗ.

Около оголившихся корней того дуба, под которым я сидел, по серой, сухой земле, между сухими дубовыми листьями, желудьми, пересохшими, обомшалыми хворостинками, желто-зеленым мхом и изредка пробивавшимися тонкими зелеными травками кишмя кишели муравьи.

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чухӑн шурса кайнӑ, аллисем унӑн чӗтреме пуҫланӑ, кӑмӑсӗ те чӗркуҫҫи ҫине тӑкӑннӑ.

Бедняк побледнел, у него дрожали руки, и кумыс начал литься на колени.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Урасем айӗнче йывӑҫсем ҫинчен тӑкӑннӑ ҫулҫӑсем кӑштӑртатма тытӑнчӗҫ.

Зашуршал под ногами палый лист.

65 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Тӑкӑннӑ типӗ ҫулҫӑсем, чӑштӑртатса, ту айнелле вӗҫсе анчӗҫ.

Осыпавшиеся сухие листья шурша покатились под гору.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӑйсӑр-халсӑр мещенсем, йывӑҫ ҫинчен ҫулҫӑ тӑкӑннӑ пекех, Вавила ҫумӗнчен пӑтӑр-патӑр хӑпса юлчӗҫ, хӑйсем мухтакалаҫҫӗ-ха тата:

Малосильное мещанство осыпалось с него, точно лист с дерева, и похваливало:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Городовой, чӗркуҫҫийӗ ҫине тӑкӑннӑ кӗле пӳрнипеле сӑтӑркаласа шӑлса ларать, ҫав хушӑрах хула ҫыннисем иртӗнме пуҫлани ҫинчен, никама та итлеменни ҫинчен, йӗркелӗх пӗтни ҫинчен ӳркевлӗн калаҫать.

Городовой, растирая пальцем пепел у себя на колене, лениво говорил о том, что обыватели озорничают, никого не слушаются, порядок пропал.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.