Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиесси (тĕпĕ: ҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн питӗ ҫиесси килнӗ.

Очень хотелось съесть.

Тӗшӗ // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 27–28 стр.

Хама хам ирӗксӗрлесе ҫиесси мӗнле хӗн иккенне эпӗ кунта ҫеҫ ӑнлантӑм.

Тут я понял, как тяжело есть через силу.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Унӑн ҫиесси килетчӗ.

Ему захотелось есть.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Огняновӑн тем пек ҫиесси килетчӗ пулсан та шаккаса пӑхмарӗ.

Но Огнянов не решился постучать в нее, хоть и умирал с голоду.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Икерче курсан, карчӑкӑн ҫиесси килсе кайрӗ, анчах вӑл пиллӗк мар, вунпилӗк икерчӗ ыйтрӗ.

Увидев лепешки, старуха согласилась на обмен, но потребовала целых пятнадцать штук.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Наташа, кай аҫу патне, упӑшку тӑрантараймасть, упӑшка пур ҫӗртех аҫу ҫӑкӑрне ҫиесси вӑл пурнӑҫ мар ӗнтӗ!

Наташа, ступай к отцу, муж не кормилец, а плохое житье от живого мужа на отцовских хлебах!

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ҫынна ҫын ҫиесси — тӗрӗс-и ҫак ӗҫ? — тесе ыйтрӑм эп унран.

Я спросил: — Людоедство — правильное ли это дело?

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Пурпӗрех ҫывӑрса каясси пулмасть тесе эп ӑна ҫурҫӗр иртичченех тимлесе вуларӑм та сасартӑк йӗркесем хушшинче курах кайрӑм: кӗнекипех пӗр сӑмаха ҫырса тултарнӑ иккен — «ҫынна ҫын ҫиесси».

Уснуть я все равно не мог и глубоко за полночь очень внимательно читал книгу, как вдруг увидел, что между строками вся она испещрена одним словом — «людоедство».

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Вӑл ҫиесси килмен ҫӗртенех ларса пӑтӑ ҫикелерӗ, вӑкӑрӗсем апат ҫисе пӗтериччен кӗтсе ларчӗ те Кондрата куҫ хӗсрӗ:

Он нехотя похлебал каши, дождавшись, пока поели быки, мигнул Кондрату:

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Какай ҫиесси килнӗ-мӗн унӑн!

Мяса ей захотелось!

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫиесси те килчӗ унӑн.

Хотелось есть.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ӑҫта пулнӑ-ши вӑл ирхи апата кӑнтӑрла ҫиесси? — Вара патнуса лартрӗ те ӳкернӗ япаласене урайӗнчен пухрӗ; булкӑна илчӗ те вӗрсе сӗтел ҫине хучӗ.

 — Где это видано завтракать перед самым обедом? И, поставив поднос, он поднял с пола, что уронил: взяв булку, он дунул на нее и положил на стол.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Врачсем ҫиесси ҫинчен шухӑшлама хушмаҫҫӗ, ӗненменнисене вӗсем кӗлетсене кӗртсе кӑтартаҫҫӗ.

Врачи не велят думать о еде; недоверчивых они ведут в кладовые.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана вара, кӑшт ҫеҫ сывлаканскере, Ярославльти «Ленинградрисен» палатине илсе каяҫҫӗ, ҫав палатӑсенче питӗ лӑпкӑ ҫынсем ҫиесси ҫинчен шухӑшлас мар тесе выртаҫҫӗ.

А меня, чуть живую, везут в Ярославль, в «ленинградские» палаты, где лежат, стараясь не думать о еде, очень тихие люди.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Улттӑрах хӑй патне таврӑнаймарӗ вӑл, вунпӗрелле ҫеҫ, Петя патне те кӗмен иккен, «Асторие» каҫхи апат тума халех хӑй патне пыма хушрӗ, мӗншӗн тесен вӑл ҫаплах кун каҫа апатланайман, шуйттанла выҫса ҫитнӗ, пӗччен ҫиесси вара кичем ӗҫ иккен.

Он вернулся не к шести, а к одиннадцати и не к Пете, а в «Асторию» и потребовал, чтобы мы немедленно приехали к нему ужинать, потому что он так и не обедал и голоден, как дьявол, а есть одному ему скучно.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл нумай ҫирӗ, яланах, хӑйӗн ҫиесси килмен пулсан та, апат хушса пама ыйтрӗ.

Он много ел, всегда требовал добавки, хотя иной раз у него и не было аппетита.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл ӑна ачана пӑхнӑ пек пӑхать, вӑхӑт ҫитсен апат ҫиесси е ҫывӑрасси ҫинчен астутарать, тӑрантарать, ҫывӑрма вырттарать.

Она смотрела за ним, как за ребенком, напоминала ему о времени пищи и сна, кормила его, укладывала спать.

III сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Иван апат таврашне тӗкӗнмерӗ — ҫиесси килмерӗ.

Иван отказался – не хотелось.

Кашкӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 3–10 стр.

16. Вӗсенӗн ӗҫесси те, ҫиесси те килмӗ.

16. Они не будут уже ни алкать, ни жаждать,

Ӳлӗм 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

9. Кӗлӗ чатӑрӗ вӑл — хальхи вӑхӑт сӑнарӗ; унта парнесем, пуснӑ парнесем кӳреҫҫӗ, анчах вӗсем парне кӳрекенӗн чун-чӗрине пӗтӗмпех тасатса ҫитереймеҫҫӗ, 10. мӗншӗн тесессӗн ҫав йӗркесем ӳтпе ҫыхӑннӑ: ӗҫсе ҫиесси, тӗрлӗрен ҫӑвӑнасси, ытти йӑласем те ӳтшӗн кирлӗ пулнӑ; вӗсем вӑхӑтлӑха ҫеҫ — пурне те тӳрлетсе ҫитериччен ҫеҫ — кирлӗ пулнӑ.

9. Она есть образ настоящего времени, в которое приносятся дары и жертвы, не могущие сделать в совести совершенным приносящего, 10. и которые с яствами и питиями, и различными омовениями и обрядами, относящимися до плоти, установлены были только до времени исправления.

Евр 9 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех