Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиесси (тĕпĕ: ҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа та кунта мӗн ҫиесси ҫинчен вӑл тахҫанах шухӑшласа хунӑ.

Как же он мог не подумать заранее о хлебе насущном!

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Кольӑн ҫав тери ҫиесси килнӗ.

Коле очень хотелось есть.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Апла халӗ пылак япала ҫиесси те килмест ун.

— Значит, ей не хочется сладкого.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Тен, ҫиесси килтӗр тенипе пулмалла.

Очевидно, для возбуждения аппетита.

XXXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӑл ҫӑмарта хӑпартнинчен ҫиме пуҫларӗ, унтан эрехне сыпрӗ, кӑмпине ҫырткаларӗ, унтан каллех тепӗр черкке эрех сыпрӗ, — ҫинӗҫемӗн унӑн чӑтма ҫук ҫиесси килсе кайрӗ, турилккесем ҫинче мӗн пуррине пӗтӗмпех ҫисе янӑ пулсан та, студеньпе ветчина та ӑшне кайтараймарӗ.

Он начал с яичницы, потом выпил водки, закусил грибами, выпил еще рюмку, — аппетит разгорался все яростнее и жаднее, студень и ветчина не утолили его, хотя он съел все, что было положено на тарелку.

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Анчах ку тӗрӗс мар вара, мӗншӗн тесен ҫывӑрса тӑраннӑ хыҫҫӑн, Куракӑн выҫӑ кашкӑр пек ҫиесси килнӗ, капан ӑшне кӗрсе выртнӑ вӑхӑтринчен виҫӗ хут ытла ҫиес килнӗ.

Это никак не верно, потому что Грач, выспавшись, проснулся голодным, как волк, — втрое более голодным, чем был в момент, когда заползал в стог.

XXV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Кушак аҫи ӑна ҫавӑнтах ҫисе янӑ, турра тав тунӑ та виҫҫӗмӗш юлташне епле ҫиесси ҫинчен шухӑшла пуҫланӑ.

Кот мигом съел его, возблагодарил бога и стал думать, как бы ему поживиться третьим своим спутником.

Турра ӗненекен кушак аҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Стёпкӑн питӗ ҫиесси килетчӗ.

Стёпке очень хотелось есть.

Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫак хушӑрах унӑн ҫиесси те килнӗ.

К тому же ей хотелось есть.

Чушка-финтифлюшка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Пулнӑ ҫав пӗр Антон Россол теекен мыскараҫӑ, шупкарах хӗрлӗ кремлӑ пирожнӑй ҫиесси килнӗ ун, анчах ҫисе пӑхма тӳр килеймен, тейӗҫ.

Скажут: был такой чудак Антон Россол, захотелось ему однажды пирожного с розовым кремом, но не удалось съесть.

Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

— Анчах ун чухне санӑн вара Курион пӗҫернӗ техӗмлӗ какая ҫиесси те, ҫак пит тутлӑ эрехе ӗҫесси те пулмасть вӗт!

— Но ведь тогда ты не ел бы сосисок Куриона и не пил бы этого отличного цекубского!

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӗсен кӑшт та ҫиесси килмест.

А они вовсе не хотели есть.

Зебра // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Чие ҫырлинчен пӗҫернӗ кӗсел ҫиесси килет — ҫыран патнелле ишсе пырать те ҫыртса илет.

Захочет киселя — подплывет к берегу и откусит.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Калаҫмӑп та эпӗ ҫав ҫимӗҫсем ҫинчен, мӗншӗн тесен, вӗсене ҫиесси хӑйсем ҫинчен калаҫассинчен ман кӑмӑла каярах парать.

Не стану говорить об этих кушаньях потому, что мне гораздо более нравится есть их, нежели распространяться об них в разговорах.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Вӑл кукӑлӗсене ҫисе ярать, пӗр татӑк какай касса илет, анчах унӑн урӑх ҫиесси килмест, вара вӑл йӑлтах каялла авоськӑна хурать.

Он приканчивает пирожки, отрезает кусок мяса, но есть ему больше не хочется, и все укладывается обратно в авоську.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кунӑн тепӗр ҫуррине вара вӑл каҫхи апат ҫиесси ҫинчен шухӑшласах ирттерет.

Вторую половину дня этот патриций занят был мыслями о вечерней трапезе.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӑйшӗн вӑл нихҫан та пӗр сент чухлӗ те тӑкакламан, тутлӑ япалана юратнӑ вӑл, пӗрре унӑн конфет ҫиесси килнӗ.

Но Джонни никогда не имел карманных денег, и его мучила тоска по сладкому.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Буратино хӑйӗн питех те ҫиесси килнине тавҫӑрса илчӗ.

Тогда Буратино догадался, что ему ужасно хочется есть.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Акӑ вӑл хӗрӗ валли улма илсе таврӑнать; вӑл ӑна мӗнле ҫиесси ҫинчен, ыран каллех лавсем пыракан порта каясси ҫинчен шухӑшласа утать, ытла выҫса ҫитнӗ пирки, ытти ҫинчен шухӑшламарӗ те вӑл.

Вот он несет дочери картофель; он думал, как они будут его есть, как завтра он опять пойдет в порт, куда приезжают возы, а о дальнейшем в эту минуту не думал, так как был слишком голоден.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Сивӗ вӗсен варне витрӗ ӗнтӗ, ҫитменнине тата ҫиесси те килет.

Холод пронизывал их до костей, к тому же они и проголодались.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех