Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Калӑр-ха, ӑҫта тарса пытанатӑр каччусем персе ҫитсен? — вӑл шурӑ шӑлӗсене кӑтартса сарлакан кулса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

XI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Сана час таптан! — шурӑ шӑлӗсене кӑтартать Укахви.

Куҫарса пулӑш

I // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Ай кутӑн та Юмансар ҫыннисем! — терӗ Урасмет шӑлӗсене шатӑртаттарса.

Куҫарса пулӑш

7. Ҫӗнӗ хуҫа // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Халь ватӑлнӑ ӗнтӗ вӑл урхамах, сарӑхнӑ шӑлӗсене кӑтӑртаттарса, типӗтнӗ сӗлле те аран-аран ҫеҫ ҫикелет, ҫапах сӑхӑма пусма хушмасть ӑна Сафа-Гирей.

Куҫарса пулӑш

1. Тата тепӗр Гирей // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кашкӑр вӗсене курсан капкӑна ҫӗклесе ура ҫине тӑма хӑтланать, асав шӑлӗсене кӑтартса йытӑ пек хӑрлатса илет, анчах ури ыратнипе каялла тӗшӗрӗлет.

Куҫарса пулӑш

4. Тимӗрҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кашкӑр шӑлӗсене шӑтӑртаттарсан куҫӗсем хуралса, пуҫӗ ҫаврӑнса каять.

Куҫарса пулӑш

Ултавлӑ ҫул // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Аспар ун патне аллине тӑснӑччӗ, кашкӑр ҫури хӑрӑлтатса пӗчӗк шӑлӗсене кӑтартса урӑх кӗтесе уксахласа сирпӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Кашкӑр ҫури — Хура ҫӑлтӑр // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

— Эп вӑрттӑн ҫӳрекен ҫынсене юратмастӑп, — терӗ вӑл хура мӑйӑх айӗнчен шап-шур шӑлӗсене кӑтартса.

Куҫарса пулӑш

9. Купӑс ӑсти Ятламас // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Малтанхи шикӗ хӑпрӗ; ҫӑварӗ уҫӑлчӗ те — вӑл сӗт пек шурӑ шӑлӗсене кӑтартать, сывлавӗ тикӗсленчӗ.

Первый испуг прошел; рот ее приоткрылся, блеснув молоком зубов, а дыхание стало ровнее.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Шӑлӗсене шатӑрт ҫыртрӗҫ «комиссирисем».

Куҫарса пулӑш

VI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Тӗреклӗ кӑкӑрне, — ӑна кокос сеткипе витнӗ, — автанла каҫӑртса, кашни сӑмахрах ҫирӗп шӑлӗсене йӗрсе, айваннӑн тата курнӑҫлӑн капӑрланса Гораций юлашкинчен персе ячӗ-ячех.

Наивно и представительно красуясь здоровенной грудью, обтянутой кокосовой сеткой, выпячивая ее, как петух, и скаля на каждом слове крепкие зубы, Гораций, наконец, проговорился.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Картиш вӗсемпе кӗшӗлтетет; хура шӑртлӑ, капмар, кастарнӑ сысна аҫисем, кӑпмӑркка та йӑрӑскерсем — ҫамрӑккисем, вараланчӑк шупка кӗрен ҫурасем, пӗтӗ тачка амасем — илес-милес усӑннӑ ҫиллисенче пухӑннӑ сӗтпе ӗшенсех ҫитнӗскерсем, — пин-пин йӗке хӳре, шӑлӗсене йӗрнӗ ҫӑварсем, тӗрлӗ сасӑллӑ, витӗр касакан ҫухӑру, пӗр-пӗрне перӗннӗрен чӑштӑртату — ҫаксем пурте супӑньпе сивӗ шывшӑн тунсӑхлаттараҫҫӗ.

Двор кишел ими; огромные, с черной щетиной, борова, нескладные, вихляющиеся подростки, розовые, чумазые поросята, беременные, вспухшие самки, изнемогающие от молока, стиснутого в уродливо отвисших сосцах, — тысячи крысиных хвостов, рыла, сверкающие клыками, разноголосый, режущий визг, шорох трущихся тел — все это пробуждало тоску по мылу и холодной воде.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Тискерчӗксем мӑйӗсенчен слон шӑммин эрешленӗ тӑсӑкӗсене, бегемот шӑлӗсемпе хир сыснин асав шӑлӗсене ҫака-ҫака янӑ; хӑшӗ-пери, пуянраххи, тӗрлӗ тӗслӗ йывӑҫ шӑрҫапа, ҫавӑн пекех тимӗр шӑнкӑравпа, пӑхӑр пралук спиралӗпе тата шурӑ рак хуранӗпе капӑрланнӑ.

На шее дикарей висели резные куски слоновой кости, зубы бегемота и клыки кабана; некоторые, побогаче, украшались цветными деревянными бусами, а также железными колокольчиками, спиралями медной проволоки и белыми раковинами.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кичеммӗн пулин те — тепӗр чухне юрӑҫ кулӑшларах тискер ҫемӗ кӑларать, Шау чӗрине шӑпах ҫакӑ вӗчӗхтерсе ыраттарать, ҫав авӑкра вӑл шӑлӗсене шатӑртаттарать.

Хотя певец вкладывал временами ужасные юмористические ноты, язвившие сердце Шау такой болью, что он заскрипел зубами.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Каялла ҫавӑрӑнсан аванрах пулӗччӗ, — тесе шӑннипе шӑлӗсене шаккаса мӑкӑртатса илчӗ хӗрлӗ ҫӳҫлӗ горнист.

Воротиться бы лучше, — стуча от холода зубами, пробормотал рыжий горнист.

ХIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Хӗрарӑмпа хуҫаланасси… — чыхӑна-чыхӑна, хыпаланса тӑсрӗ Блюм, вӑл ҫур сӑмахранах шӑлӗсене ҫапса катасран шикленет тейӗн, — хӗрарӑмпа хуҫаланасси… вӑл хирӗҫ тӑрать, кӑшкӑрать, йӗрет…

— Овладеть женщиной, — захлебываясь и торопясь, продолжал Блюм, как будто опасался, что ему выбьют зубы на полуслове, — овладеть женщиной, когда она сопротивляется, кричит и плачет…

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Пӗр сехет иртрӗ; негр пуҫӗ алӑкран курӑнчӗ те — шӑлӗсене йӗрсе ҫухалчӗ, унтан каллех.

Прошел час; голова негра показывалась в дверях, скалила зубы и исчезала.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Футроз кулли перламутрла тап-таса шӑлӗсене уҫать; ҫакӑн чухне унӑн пит ҫӑмартисенче илӗртӳллӗ-хаваслӑ путӑксем тухаҫҫӗ, — вӗсем Элли путӑкӗсемпе тӑванлӑ, хура куҫӗсенче ихӗлтетӳ хӗлхемӗ мӗлтлетет.

Улыбка Футроза открывала перламутровой чистоты зубы; при этом на его щеках появились заразительно веселые ямочки, родственные ямочкам Элли, в его черных глазах мелькала искра иронии.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Юлан утҫӑ Ганс Пихгольц мана ҫӗрӗпех хӑваларӗ; унӑн аллинче — шӑлӗсене йӗрсе хунӑ пуҫӗ.

Всю ночь скакал надо мной Ганс Пихгольц, держа в руках оскалившую зубы голову.

IV. Телейсӗрлӗх кӑшӑлӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Вӑрман йӑла-йӗркипе кӑнтӑр кунӗнче хӑнана ҫӳремеҫҫӗ, ҫавӑнпа та Тарт кӑштах именет; алӑкран пӑшал кӳпчекӗпе тӳнклеттерсенех Дрибб тухса тӑчӗ: сарӑ шӑлӗсене йӗрнӗ, ку — вӑл кулнине пӗлтерет.

Слегка смущаясь, так как не в лесных обычаях ходить среди дня в гости, Тарт стукнул прикладом в дверь, и Дрибб открыл ее, оскалив желтые зубы, что заменяло улыбку.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.