Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗклентерсе (тĕпĕ: ҫӗклентер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Марк Тимофеевич хулпуҫҫисене ҫӗклентерсе илчӗ.

Марк Тимофеевич пожал плечами.

500 тенкӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

(Мария Александровна кӑшт ҫеҫ палӑртмалла пуҫне пӗксе илчӗ — ывӑлне вӑрттӑн сывлӑх сунчӗ.) — Халӗ ӗнтӗ кайма та юрать, — терӗ Надя, ыйхӑран вӑраннӑ пек, унтан, вӑтанчӑклӑн хулпуҫҫисене ҫӗклентерсе илчӗ.

Мария Александровна едва заметно кивнула — украдкой здоровалась с сыном: — Ну, а теперь можно идти, — словно очнулась Надя и, вконец смущенная, пожала плечами.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫӗр ӑшшӑн сывлани, янкӑр кӑвак пӗлӗт, савӑнӑҫлӑ тӗлпулу кӗтни унӑн чӗрине ҫӗклентерсе ячӗҫ, вара юрӑ хӑй тӗлленех юрланса кайрӗ.

Теплое дыхание земли, прохладная синева неба и радость предстоящей встречи захлестнули сердце, и сама собой полилась песня.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫак пӗр-пӗринпе ылмашӑнса тӑракан сӑнлӑхсем чуна ҫӗклентерсе яраҫҫӗ.

Эти непрестанно сменяющие друг друга картины представляют собой захватывающее зрелище.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Радист пулас килет-и? — ҫинҫе куҫхаршисене кӑштах ҫӗклентерсе, Чернецова Саша ҫине ҫивӗччӗн тинкерсе пӑхрӗ.

— Хочешь быть радистом? — Чернецова, подняв узенькие ниточки бровей, с любопытством поглядела на Сашу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Саша хулпуҫҫийӗсене ҫӗклентерсе илчӗ.

Саша неопределенно пожал плечами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Маттур! — ҫӗклентерсе хӗтӗртрӗ ӑна аялтан пӑхса тӑракан ватӑ пахчаҫӑ Палля.

Ай да молодец! — нахваливает его стоящий внизу старый садовник дед Палля.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

А-ха-ха-ха! — ҫӗклентерсе кулса ячӗ Тухтар.

А-ха-ха-ха! — звонко рассмеялся Тухтар.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунта епле иртӗҫ-ши ҫамрӑк чуна ҫӗклентерсе яракан хӗр сӑрисем, тунсӑхланӑ ҫӗнӗ юр тӑрӑх хывӑнакан йӗлме тупанлӑ ҫунан чи малтанхи йӗрӗсем, яш ӗмӗр илӗртмӗш улах сӑрисенчи каҫа та ир тӑвакан ташӑ-юрӑ кунӗсем те кӑҫал Тимрукран юлаҫҫӗ-ши?

И как же пройдут без него будоражащие душу праздники девичьего пива, праздник первого снега, по которому проедут неторопливые полозья с подрезами?

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн-и, эпӗ-и? — хулпуҫҫине ҫӗклентерсе илчӗ Шер-ккей.

Кто, я? — Шерккей неопределенно пожал плечами.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кун пек мухтани Стёпкӑн кӑмӑлне ҫӗклентерсе ячӗ.

Степке польстила эта похвала.

22. Ҫӑлӑнӑҫ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Куҫхаршисене ҫӗклентерсе, ыттисен лашисенчен асӑрханса, вӑл хӑйӗн лашине те коляскӑпа юнашар юрттарчӗ…

Подняв брови и насторожившись к топоту соседних лошадей, он заставил свою лошадь идти рядом с коляской…

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ӑҫталла ҫӗклентерсе илсе каяҫҫӗ вӗсем мана?

Куда уносят они меня?

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Амӑшӗ куҫ харшине ҫӗклентерсе итлерӗ, унӑн сӑн-питӗнче савӑнӑҫлӑн тӗлӗннине палӑртакан ҫемҫе кулӑ вылярӗ.

Мать слушала, высоко подняв бровь, с улыбкой радостного удивления, застывшей на лице.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

«Ӳсет пирӗн вӑй, — шухӑшларӗ вӑл, кӑмӑлне ҫӗклентерсе. — Кашни кун ӳссе пырать».

«Растет наша сила, — с удовлетворением подумал он. — С каждым днем растет!»

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Анчах унӑн уҫӑлтарса яракан сивӗ аллисем, сивӗ сывлӑш, унӑн аллине сӗртӗнекен юрпа йӗпеннӗ пальтовӗн мамӑк пек ҫӑмӗ — ҫаксем пурте пӗтӗм кӑмӑла ҫавӑрса илмелле телейлӗхӗн туйӑмне ҫӗклентерсе янӑ.

Но освежающий холод его рук, и запах, мороза, и жесткий, увлажненный снегом ворс его пальто под ее руками — все сливалось в захватывающее ощущение счастья.

3. Ҫуркунне // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Семенов тӗп-тӗрӗссине каларӗ тата вӑл чӑннипех лайӑх механик пулсан та, Василий ӑна хӑй ҫинчен ытла нумай асӑннишӗн те, калаҫнӑ чухне куҫхаршисене ҫӗклентерсе куҫне хӗснишӗн те, симӗс шарфпа ҫӳренӗшӗн те килӗштерсех каймасть.

Несмотря на то, что Семенов говорил чистую правду и действительно был хорошим механиком, все в нем раздражало Василия: и слишком частое упоминание о самом себе, и манера поднимать брови и щурить глаза во время разговора, и зеленый шарф.

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫакна пӗтӗмпе Андрей илтнӗ пулсан, вӑл нимӗн те каламан пулӗччӗ, вӑл, куҫхаршийӗсене ҫӗклентерсе, ман ҫине, ӳпкевлӗн пӑхса илнӗ пулӗччӗ.

 — Если бы все это слышал Андрей, он ничего не сказал бы, но поднял брови и посмотрел бы на меня укоризненно.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл, хулпуҫҫине ҫӗклентерсе, шӑтӑк хӗрнех пырса тӑчӗ.

Он вобрал голову в плечи и подступил к самому краю ямы:

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Стефани ҫухӑрса яни вӗсене тата ҫӗклентерсе ячӗ.

Отчаянный крик Стефании только подхлестнул их.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех