Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑмӑлтарах (тĕпĕ: ҫӑмӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн пек хуйхӑрнӑ вӑхӑтра Рада патне пыни вырӑнсӑр иккенне Кандов ӑнлансахчӗ, ҫапах та унӑн чунӗ уҫӑлса кайрӗ, хӑйне ҫӑмӑлтарах пек туйрӗ.

Кандов понял, что приходить к Раде, когда она в таком горе, неуместно, но все же у него стало легко и светло на душе.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колчо тухса кайрӗ, тинех ун чунне ҫӑмӑлтарах пулчӗ.

Колчо вышел от нее с облегченной душой.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапла ҫав, сана ҫавӑнпа ҫӑмӑлтарах пулнӑ та; сан умӑнта икӗ тискер пулнӑ, манӑн вара хама ырӑ кӑтартакан ҫынна хирӗҫ тӑмалла, ҫынни кам-ха тата, хӑйне хӳтӗлеймен ват ҫын, мана вӑл хӑйне шаннӑ пек шанать.

— Вот именно, оттого-то тебе и было легко; перед тобою были два зверя, а мне придется идти против своего благодетеля, против беззащитного старика, который доверяет мне, как себе самому.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӗҫне тусан, ҫӑмӑлтарах пулать.

— Решишься — легче станет.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫухалнӑ лирисене манма ҫӑмӑлтарах пулать ӑна, вӑл арчинче шӑнкӑртатакан укҫа мар, шан эс мана.

Поверь, ему будет легче забыть о тех лирах, что уже пропали, чем о тех, что еще бренчат у него в сундуке.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалкӑн та кӑмӑлӗ уҫӑлчӗ, чӗри те ҫӑмӑлтарах сикме тытӑнчӗ.

Лалка почувствовала себя бодрее, и на сердце у нее стало легче.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов хӑй хӑтине ҫӑмӑлтарах пула пуҫланине кура, конака кайма тумланчӗ.

Стефчов, увидев, что тестю полегчало, быстро оделся, чтобы отправиться в конак.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йӑнӑшрӑн; ҫавна чӗпӗтесси хӑйне курассинчен ҫӑмӑлтарах пулӗччӗ маншӑн.

— Ошибся: мне легче их ущипнуть, чем увидеть.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пирӗн пӗлӗшсем виҫҫӗшӗ те мӑнастир тавра ҫаврӑнса, хыҫалти стена патне ҫитсе чарӑнчӗҫ, — ун тӑрӑх чакаланса хӑпармашкӑн ҫӑмӑлтарах.

Трое наших знакомых обошли монастырь и остановились перед задней стеной, — вскарабкаться на нее было легче,

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Тусӑм, Катя, сана Соловцов кӑмӑллать: сыхлан унтан; вӑл питӗ путсӗр ҫын, пачах чунсӑр ҫын; эсӗ унпа телейсӗр пулӑн, сана ун арӑмӗ пулнине куриччен, эпӗ луччӗ эсӗ вилнине курма килӗшӗттӗм, ҫакӑ вара маншӑн та, саншӑн та ҫӑмӑлтарах пулнӑ пулӗччӗ».

«Друг мой Катя, за тобою сильно ухаживает Соловцов; остерегайся его: он очень дурной человек, совершенно бездушный человек; ты с ним была бы так несчастна, что я желал бы лучше видеть тебя умершею, чем его женою, это было бы легче и для меня, и для тебя».

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫемьесӗр пурнӑҫ маншӑн ҫемьеллӗ пурнӑҫран ҫӑмӑлтарах е ирӗкрех пек туйӑннӑ тенине пӗлтермеҫҫӗ манӑн ҫак сӑмахсем: ҫук, упӑшкипе арӑмӗн пӗрне-пӗри юрас тесе, пачах та тӑвӑрланмалла мар пулсан, вӗсем пӗрне-пӗри пӗр вӑй хумасӑрах килӗштереҫҫӗ пулсан, пӗрне-пӗри юрас тесе тӑрӑшмасӑрах килӗшсе пурӑнаҫҫӗ пулсан, хутлӑхӗ мӗнле тӑкӑс пулсан та, вӗсене иккӗшне те ҫӑмӑл та ирӗк.

Мои слова не имеют того смысла, будто для меня бессемейная жизнь кажется свободнее или легче семейной: нет, если мужу и жене нисколько не нужно стеснять себя для угождения друг другу, если они довольны друг другом без всяких усилий над собою, если они угождают друг другу, вовсе не думая угождать, то для них чем теснее отношения между ними, тем легче и просторнее им обоим.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах та кашни йӗркеллӗ ҫынах, эпӗ сӑнласа панӑ ҫынсем вырӑнӗнче пулас пулсан, хӑй вӗсем пек тунине пӗртте паттӑр ӗҫ турӑм тесе шутламӗччӗ, ӗҫ ҫавӑн пек пулас пулсан, вӑл ун пек тума хатӗрех, кунтан ҫӑмӑлтарах мар, йывӑртарах чухне те вӑл сахал мар ун пек тунӑ ӗнтӗ, ҫапах та вӑл хӑйне тӗлӗнмелле ҫын вырӑнне хумасть, вӑл хӑй ҫинчен: мӗнех ара, пырать, эпӗ чылаях тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫын иккен тесе ҫеҫ шухӑшлать.

Но каждый порядочный человек вовсе не счел бы геройством поступить на месте этих изображенных много людей точно так же, как они, и совершенно готов к этому, если бы так случилось, и много раз поступал не хуже в случаях не менее или даже и более трудных и все-таки не считает себя удивительным человеком, а только думает о себе, что я, дескать, так себе, ничего, довольно честный человек.

XXXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Манӑн хамӑн обязанноҫсене пурнӑҫа кӗртнисӗр пуҫне пурнӑҫпа хавасланас та килет; анчах та ҫынсем ҫакна асӑрхаман чухне мана хамӑн обязанноҫсене пурнӑҫа кӗртме ҫӑмӑлтарах; халӗ мана савӑнтарма тӑрӑшмаҫҫӗ те ӗнтӗ, чӗнсен пымастӑп тетерсе манне вӑхӑта та сая ямаҫҫӗ.

Мне легче исполнять мою обязанность, когда не замечают, что мне самому хотелось бы не только исполнять мою обязанность, но и радоваться жизнью; теперь меня уж и не стараются развлекать, не отнимают у меня времени на отнекивание от зазывов.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ланцетӑн авӑнмалла мар, вӑл авӑнас пулсан, чирлӗ ҫынна хӗрхенмелле пулать, анчах эпир хӗрхеннипе ӑна ҫӑмӑлтарах пулас ҫук.

Ланцет не должен гнуться — иначе надобно будет жалеть о пациенте, которому не будет легче от нашего сожаления.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Жюлишӗн ку кӑшт иртерех ӗнтӗ, ҫапах та пурпӗрех, вӑл хӑйне вӑратма хушать те Гостинӑй дворӑн Невскипе хире-хирӗҫле линийӗ ҫинче тӗл пулать; вӑл лини пуринчен те кӗскереххи, унта пӗр-пӗрне тупма ҫӑмӑлтарах, тата унта Жюлине те никам та пӗлмест.

Это для Жюли немного рано, но все равно, она велит разбудить себя и встретится с Верочкою в той линии Гостиного двора, которая противоположна Невскому; она короче всех, там легко найти друг друга, и там никто не знает Жюли.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӗччен юлсан, мана ҫӑмӑлтарах пулӗ.

Мне будет легче, когда я останусь одна.

II. Ухмахла ӗҫе пӗрремӗш хут йӗрлени // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Иртнӗ вӑхӑта асилтерекен вырӑнсенчен инҫетерех пурӑнма ҫӑмӑлтарах, пулӗ.

Легче будет вдали от мест, которые напоминали бы прошлое.

II. Ухмахла ӗҫе пӗрремӗш хут йӗрлени // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл харам апат ҫисе самӑрланса кайнӑ, ҫавӑнпа путнӑ вӑл, ухмах, кӑштах ҫӑмӑлтарах пулнӑ пулсан — пусӑ урлӑ вӑштах сиксе каҫнӑ пулӗччӗ!

Он же разъелся на даровых харчах, потому и утоп, дурак, а будь он полегче — перескочил бы через колодезь, как миленький!

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

«Чӗппӗмсем, сире пурӑнма ҫӑмӑлтарах пулать, пурнӑҫ халӗ те ҫӑмӑлланчӗ-ха, атту мӗншӗн ҫапӑҫнӑ тата эпӗ?

«Легче вам, птахи, жить будет, да и сейчас легче живется, а иначе за что же я воевал?

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫак шӑлтӑрмана, пӑратӑн та эсӗ, плуг тӗренӗ кӑштах чалӑшать, касӑ хӗрринерех пӑрӑнать, вара хӑйӗн сакӑр дюйм сарлакӑшӗпех мар, ултӑ дюйм сарлакӑшӗпе ҫеҫ илтерсе пыма пуҫлать, хайхи вӑкӑрсене те ҫӑмӑлтарах пулать.

Крутнешь ты бочонок, и лемех трошки избочится, пойдет на укос и будет брать шириной уж не во все свои восемь дюймов, а в шесть, и быкам будет легше.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех