Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑкӑрне (тĕпĕ: ҫӑкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ӑна сапёрсен уйрӑм батальонӗ йышӑнса юлчӗ, господин капитан, — пӗлтерчӗ Митман, ҫӑкӑрне ҫисе янӑ хыҫҫӑн кӑштах хавхаланнӑ пек пулса.

— Их занял отдельный саперный батальон, господин капитан, — сообщил Митман, покончив с куском хлеба.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нимӗҫ Макариха патне пычӗ, ҫиленнӗ пек ҫӑкӑрне илчӗ те, ҫавӑркаласа пӑхса, тыткӑнри ҫынсене тыттарчӗ.

Немец подошел к Макарихе, с недовольным видом взял каравай и, оглядев его, сунул пленным.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӑкӑр акӑ, ҫӑкӑр! — теме тытӑнчӗ Макариха, ҫӑкӑрне кӑтартса, хӑйӗн ӑна тыткӑнри ҫынсене парас кӑмӑлӗ пуррине вара алӑпа кӑтартса ӑнлантарчӗ.

Хлеб вот, хлеб! — заговорила она, показывая каравай, и жестами пояснила, что хочет передать его пленным.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан вара татах тепӗр чӗлӗ ырӑ шӑршӑллӑ ыраш ҫӑкӑрне ярса тытрӗ.

И взялся за очередной ломоть пахучего ржаного хлеба.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӑкӑрне мана пачӗ, унтан шывне пӗр-ик ҫӑвар сыптарчӗ те (манӑн питӗ ӗҫес килетчӗ) старик патне илсе кайрӗ.

Хлеб он отдал мне, а воду понес старику, позволив мне, впрочем, отхлебнуть несколько глотков, так как мне очень хотелось пить.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Юлашкинчен, ҫӑкӑрне тата мӗнле пӗҫерес?

Как, наконец, испечь хлеб?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Эсир мана каҫарӑр-ха та, Христофор атте, эпӗ архиерей патне хут ҫырса ярас мар-и тетӗп — купсасен ҫӑкӑрне туртса илетӗр капла эсир.

— Уж вы меня извините, отец Христофор, а я собираюсь написать бумагу архиерею, что вы у купцов хлеб отбиваете.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл юлнӑ ҫӑкӑрне хуҫкаларӗ те кашнине пӗрер татӑк валеҫсе тухрӗ.

Он разломил на куски остаток хлеба и раздал их гостям.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫӑкӑрне антӑхса ҫирӗ, куҫӗ хӑйӗн ҫаплах тӑранаймасть, вӑл ҫаплах ҫиес килнипе йӑлкӑшса пӑхать.

Огнянов быстро и с аппетитом уплетал хлеб, и глаза его горели от жадности, голод придал его огненному взгляду тупой, звериный отблеск.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сӑмахран, сана паҫӑр ҫырса кӑтартнӑ апат пурӗ 5 тенкӗ те 50 пуса ларнӑ, е, ҫӑкӑрне хушсан, 5 тенкӗ те 75 пуса (анчах вӑл чейпе кофесӗр ҫапла).

Например, этот обед, который я тебе описала, обошелся в 5 руб. 50 коп., или 5 руб. 75 коп., с хлебом (но без чаю и кофе).

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Наташа, кай аҫу патне, упӑшку тӑрантараймасть, упӑшка пур ҫӗртех аҫу ҫӑкӑрне ҫиесси вӑл пурнӑҫ мар ӗнтӗ!

Наташа, ступай к отцу, муж не кормилец, а плохое житье от живого мужа на отцовских хлебах!

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пит ҫӑмарти тӑрӑх йӑрӑлтатса анса, ахаль те тӑварлӑ купӑста яшкине тӑварлакан куҫҫульне амӑшӗ асӑрхасран хӑраса, Разметнов ҫӑкӑрне чашӑк ҫине ӳпӗнсе чӑмлать.

Размётнов жевал хлеб, низко опустив над миской голову: не хотел, чтобы мать видела его слезы, медленно катившиеся по щекам, солившие и без того пересоленные щи.

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ ҫирӗммӗш ҫулта чикӗ леш енче пулса куртӑм, Галиполинче французсен ҫӑкӑрне те ҫисе пӑхрӑм, ҫавӑнтан чӗррӗнех хӑтӑлса тухасса шанманччӗ!

Я побывал в двадцатом году за границей, покушал французского хлеба на Галиполях и не чаял оттедова ноги притянуть!

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Санька кутамккине салтрӗ, ҫур ҫӑкӑрне хуҫса Муромец умне хучӗ.

Санька развязал вещевой мешок, отломил полкаравая хлеба и положил перед Муромцем.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫитет, — терӗ Гаврик, сахӑр катӑкӗсене шутласа, ҫӑкӑрне алли ҫинче тайӑнтарса пӑхса.

— Хватит, — сказал Гаврик, посчитав сахар и взвесив на ладони хлеб.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан имен, ҫи салтаксен хысна ҫӑкӑрне!

— Ничего, поешь нашего солдатского, казенного!

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗнле лайӑхчӗ вӑл пӳлӗмре турӑхпа тулӑ ҫӑкӑрне ҫинӗ хыҫҫӑн тинӗсӗн уҫӑ шавне итлесе выртса ҫывӑрса кайма!

Как сладко и прохладно было засыпать, наевшись простокваши с серым пшеничным хлебом, под свежий шум моря в этой пустой, печальной комнате!

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Масар конторӗн хӗрарӑмне пӗтӗм укҫипе ҫӑкӑрне хӑварчӗ, вӑл мӗн каланине те илтсе юлтӑм: «Никама пӗр сӑмах ан калӑр», терӗ вӑл.

Он оставил конторщице на кладбище все свои деньги и хлеб, и я слышала, как он сказал ей: «Никому ни единого слова».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ шинельне паҫӑрхи вырӑнах ҫакрӑм, картишнелле анса Ромашова ҫӑкӑрне патӑм.

Я повесила шинель на прежнее место и, спустившись во двор, отдала хлеб Ромашову.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗншӗн вӑл ҫӑкӑрне шинельне хунӑ — пӗлейместӗп, — те Розалия Наумовнӑран, те паҫӑрхи еврейрен пытарнӑ.

Не знаю, почему он положил хлеб в шинель, — должно быть, спрятал от Розалии Наумовны или давешнего еврея.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех