Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑвакан (тĕпĕ: ҫу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шурӑмпуҫ килес умӗн юхтарса ҫӑвакан тӑвӑллӑ ҫумӑр ҫуса иртрӗ те, чукун ҫул ҫинчи хӑйӑрлӑ ҫӗре шыв ҫие-ҫие кайнӑ, пӗчӗкҫӗ ланкашкасен кукӑр-макӑр йӗрӗсене урлӑ-пирлӗ таткаласа пӗтернӗ.
Перед зарей отзвенел дождь, буйный, проливной и короткий, песчаная земля на путях была размыта, извилюжена следами крохотных ручейков.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав пӗлӗтрен йӗри-таврари хир-улӑхсем ҫине, рельсӑсем тӑрӑх хашӑлтатса чупакан пуйас ҫине, тӑм тивнипеле юмахри кайӑксен капӑр тӗкӗсемпе эрешленнӗ пек курӑнакан вӑрман ҫине, инҫетри хурӑнсен картина ҫинчи пек илӗртӳллӗ те капмар ӳкерчӗкӗсем ҫине тата кӗр умӗн тӑлӑх арӑм евӗр салху та кичем курӑнса тӑракан пӗтӗм ҫӗр ҫине, — асамат кӗперӗн пин-пин тӗрӗллӗ йӑлтӑркка шевлисемпе выляса, — чалӑшшӑн ҫапса ҫӑвакан силлӗ ҫумӑр шӑпӑртатать.
Из тучи на поля, на стрекочущий по рельсам поезд, на сказочно оперенный увяданием лес, на далекие акварельно-чистого рисунка контуры берез, на всю одетую вдовьим цветом предосеннюю землю — косой, преломленный в отсветах радуги благодатный дождь.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑмсана юшкӑн тӑприпе ҫӗршӗннӗ хыр-чӑрӑш йӗпписен хӗрхӳ шӑрши ҫапать, вӗтӗртетсе ҫӑвакан ҫумӑрӑн тӑварсӑр шӑрши кӑтӑклантарать.
Пахло илом, прелой хвоей и пресным бархатисто-мягким запахом дождя.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ниме юрӑхсӑр каҫ! — мӑкӑртатрӗ Лозневой, ҫапса ҫӑвакан юртан Сысоев ҫурӑмӗ хыҫне пытанса.
— Да, скверная ночь! — проворчал Лозневой, прячась от снега за спину Сысоева.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапса ҫӑвакан кӑпӑшка юр канашлу иртекен пысӑк чул ҫуртӑн чӳрече кантӑкӗсем ҫине тата тулти ҫамрӑк чӑрӑш турачӗсем ҫине ларать.
За окнами большого каменного дома, в котором проходило совещание, косо проносило крупные снежинки; ими засеивало стекла и ветви молодых елок во дворе.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ытти нимӗҫсем ҫаплах, юхтарса ҫӑвакан ҫумӑр айӗнче ӗнтӗркесе, пакгаузсемпе поезд составӗсем хушшинче каялла та малалла хӗвӗшсе ҫӳренӗ.
Немцы вокруг все так же сновали от пакгаузов к составам и обратно и ежились под потоками дождя.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Хӑйӗнчен хӑй хавасланса, пит-куҫне ҫапса ҫӑвакан ҫумӑр еннелле тытса, вӑл сив чирпе чирленӗ ҫын пек васкаса калаҫма пуҫланӑ:
В восторге от себя самого, подняв лицо под хлещущие струи дождя, он начал твердить скороговоркой, как в лихорадке:

Юхтарса ҫӑвакан сумӑр айӗнче чӗрӗп пек хутланса кӗрсе, Аниканов Голубь ҫинчен шухӑшланӑ:
Ежась под потоками дождя, Аниканов подумал про Голубя:

Ҫӳллӗ, чипер пӳ-силлӗ Феоктистов, пилӗк таран ҫарамасланса, чашлаттарса ҫӑвакан ҫумӑр айӗнче курӑк ҫинче выртнӑ.
Высокий, ладно скроенный Феоктистов лежал на траве, голый по пояс, под проливньм дождем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫав вӑхӑтрах вӑл, Травкин, тата ыттисем те кунта вилӗм хӑрушлӑхӗ умӗнче тата — ҫакӑ пуринчен те начартараххи — татти-сыпписӗр ҫӑвакан ҫумӑр айӗнче лараҫҫӗ.
В то время как он, Травкин, и другие сидят здесь под страхом смерти и — что еще хуже — под проливным дождем.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Пехота йӗпе ҫӗр ҫинчех, тӑшман вучӗ айӗнче тата юрпа хутӑш ҫӑвакан ҫурхи ҫумӑр ҫинче выртать.
Пехота остается лежать на мокрой земле под неприятельским огнем и весенним дождем вперемежку со снегом.

— Чӗреслетсе ҫӑвакан ҫумӑрта…
— В такой ливень…

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Темле «москвич» халран кайса вырӑнтан та тапранаймасӑр ларни чӗреслетсе ҫӑвакан ҫумӑршӑн нимӗн те мар пулнӑ.
А ливню, очевидно, не было никакого дела до того, что какой-то там «Москвич» обессилел и не мог двинуться с места.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тӳп-тӳррӗн ҫӑвакан ҫумӑрӑн шултра тумламӗсем машина тӑрринче хыттӑн шакӑртатма пуҫларӗҫ, унтан ҫумӑр айккинчен, кантӑк ҫине ҫаптарса ҫума пуҫларӗ те, вара ҫул ҫинчи тусан сирпӗне-сирпӗне илсе чӑмаккаланчӗ, ҫийӗнчех хуралса кайрӗ.
Крупный, наискось падавший дождь грозно застучал по кузову, потом зашел сбоку и попробовал крепость стекол, и тогда уже пошел плясать по дороге так, что только пыль вспыхивала, скручивалась в комки и сразу чернела.

Пӗр сехет хушши ытла вӑйлӑ юр, чӗреслетсе ҫӑвакан ҫумӑр пек, чалӑшшӑн ҫаптарса ҫунӑ, унтан вара тӑман тухнӑ та улама тапратнӑ.
Больше часа густой снег бил тяжело и косо, как ливень, а потом поднялась и зашумела вьюга.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сивӗ ҫилпе лапка-лапка ҫӑвакан юр питрен касать, ҫапах та гостиница еннелле эпӗ ҫирӗппӗн утса кайрӑм.
Холодный ветер и хлопья снега били прямо в лицо, но они несли с собой какую-то приятную свежесть.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Ҫӗр айӗнче партизансен туппи кӗмсӗртеттерчӗ, гитлеровецсем ҫине пӑр пек ҫӑвакан пульӑсем тӑкӑнма пуҫларӗҫ.
Навстречу ему из-под земли ударила партизанская пушка, градом посыпались пули.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Халӗ ӗнтӗ чӗреслетсе ҫӑвакан вӑйлӑ ҫумӑрсем та маншӑн хӑрушӑ мар.
И я мог не бояться беспощадных проливных дождей.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вася вара вылякан тилӗсене те, питне тяппипе ҫӑвакан мулкачсене те, ҫунатне сарнӑ хир кӑрккисене те, пӗр вырӑнта чӗтренсе тӑракан хирчӗксене те йӑлт курать.
А Вася видел играющих лисиц, зайцев, умывающихся лапками, дрохв, расправляющих крылья, стрепетов, выбивающих свои «точки».

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Юхтарса ҫӑвакан тӑвӑллӑ ҫумӑр вӑйсӑрланса ҫитнӗ халӑха чӑм шыв туса хучӗ.
Грозовой ливень обрушился на обессиленных беглецов.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика