Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑва сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӑва (тĕпĕ: ҫӑва) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӗм каҫ тӑшман вырӑнне пулать, ҫӑва — хамӑр пӗлменни.

Ночь — это враг, могила — это тайна.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Картишне кунта ҫуррине ытла ҫӑва йышӑнать иккен.

Убедился, что попал на кладбище, занимавшее большую часть двора.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл пӗлсех тӑратчӗ-ҫке савнӑ Бойчона хӑех ҫӑва ҫинелле тӗкнине, юратупа телей ҫӑл куҫӗ йӑлтах типсе ҫитнӗ пулсан эппин, тинех ӑна кун курасси те тарам.

к которой она его толкнула; и жизнь, в которой родник любви и счастья высох навсегда, казалась ей теперь ненавистной.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна ҫӑва ҫине ӑсатма пӗтӗм хула халӑхӗ хӑпса тухнӑ.

Чуть не весь город вышел проводить ее останки на кладбище.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк ҫын эп, пӑлхар, тӑван ҫӗршыва та хӗрӳллӗн юратнӑ пек тӑватӑп тетӗп, анчах ҫак никам пӗлмен старик, хӑрах урипе ҫӑва ҫине пуснӑскер, тӑван ҫӗршыва мӗнле хӑватпа мӗнле юратма пултарни, унӑн лӑпкӑ чунӗ мӗнле аслӑ иккенӗ мана калама ҫук тӗлӗнтерчӗ.

Я, молодой человек, болгарин, как будто горячо любящий свою родину, но я был потрясен спокойным величием души, непритязательной любовью к родине этого дряхлого старика, никому не известного, стоящего одной ногой в могиле.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑнтӑрларан вара ҫӑва пуҫланӑ ҫумӑр халь аларан тӑкӑннӑ пек лӳшкет, вӑл час чарӑнасса кӗтме ҫук, — тӗттӗм пӗлӗт пӗтӗм тӳпене карса илнӗ.

Дождь, начавшийся после обеда, теперь сеялся как сквозь сито, но не было надежды, что он скоро прекратится, — темные плотные тучи заволокли все небо.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта та пурнӑҫ пурри палӑрать: темле хурарах пӑнчӑ ял хӗрринчи ҫӑва патнелле ҫывхарать.

И в ней тоже были признаки жизни: какое-то темное пятно двигалось к окраине деревни, где было кладбище.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫӑва тӗпне кайччӑрах пӗтӗмпе, аттешӗн тавӑрмасан, чунӑм канмасть!

— Будь что будет, но я должен отомстить за отца!

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗк ялӗсем, тӗттӗм пулса ҫитнӗ май, ҫӑва ҫинчи пекех шӑпланаҫҫӗ.

С наступлением темноты улицы турецких деревень становятся совсем безлюдными, похожими на кладбища.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кун пек вилесене чикмелли хатӗр ҫӑва пур кунта, нимех те мар, — терӗ старик.

— Тут неподалеку есть готовая могила для этой падали, — ответил старик.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ну, ҫӑва патне, ху пӗлнӗ пек ту ӗнтӗ, сана нимӗнпе те ӳкӗте кӗртес ҫук ҫав.

Ну, бог с тобою, как знаешь, ведь тебя ничем не урезонишь.

XXVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ну, ҫӑва патне эппин санпа, секретарь!

Ну и черт с тобой, секретарь!

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сӑмса ҫунатне сарса, вӑл арҫынӑнни пек хулӑн та чӗтревлӗ сасӑпа: — Хӑвӑн пулӑшӑвупа ҫӑва патне кай! Ӑнлантӑн-и?? — тесе кӑшкӑрса пӑрахрӗ.

Раздувая ноздри, она по-мужски грубо воскликнула низким, рвущимся голосом: — Иди ты к черту со своей помощью! Понял?!

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ хамӑн усал карчӑк ҫинчен пухӑва пӗр самант хушшинче ӑнлантарса пама тивӗҫ, мӗншӗн тесен манӑн халӑха хама шеллеттермелле, ҫав шеллени пулмасан — Ҫӑрттанӑн ҫӗр ҫине выртасси те вилесси ҫеҫ юлать, ҫӑва ҫӑтасшӗ!

Должен я собранию в один секунд, не затягивая дела, прояснить насчет моей зловредной старухи, потому что должен я от народа восчувствие себе иметь, а не сыщу я того восчувствия — тогда ложись, Щукарь, на сырую землю и помирай с господом богом к едреной матушке!

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Паллӑсене ҫӑва ҫӑттӑр вӗсене, мӗн те пулин пулас пулсан — Давыдов хӑй ответ тыттӑр, эпӗ вара ҫул ҫинче хампа мӗнле те пулин аван мар япала пулас пулсан, уншӑн ответ тытма шутламастӑп!

Хрен с ними, с этими приметами, а в случае чего случится — пущай Давыдов отвечает, а я отвечать за всякую пакость, какая может приключиться со мной в дороге, не намеренный!

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ ҫав таранах хирӗҫетӗн пулсан, ҫӑва патне эппин, кайӑпӑр апла.

Поедем, черт с тобой, раз уж ты такой супротивный и настойчивый.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Турӑ кӗнекинче, — Матфейӑн мӗнле сыпӑкӗнчине маннӑ, — ну, ҫӑва патне-ха вӑл, кирек миҫемӗш пултӑр, анчах ахальтен: «Эсӗ, ҫул ҫӳревҫӗ, ҫула тухма хатӗрленнӗ чух паллӑсем куртӑн пулсан, вара килте лар, ан та тӑрмаш», — темен ӗнтӗ.

А в Священном писании, — забыл какая глава от Матфея, — ну, да черт с ней, какая бы ни была, но не зря сказано: «Ежли ты, путник, собрался в дорогу и углядел плохие приметы, то сиди дома и ни хрена не рыпайся».

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫӑва патне! — шӳт енне пӑрчӗ Разметнов.

Хай им бес! — отшучивался Размётнов.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кай-ха эс кунтан ҫӑва патне!

Езжай-ка ты отсюда к едрене-фене!

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Икӗ ватӑ вӑкӑрна сутса яр, ҫука юлмӑр, ҫӑва патне каймӑр!

Продай пару старых быков, не обнищаете, черт вас не возьмет!

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех