Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫынсене (тĕпĕ: ҫын) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗрӗссипе каласан, — тесе пуҫларӗ вӑл малалла ассӑн сывласа, — сӑмахран, пирӗн йышши ҫынсене купец патӗнче лайӑхрах.

Правду сказать, — продолжал он со вздохом, — у купцов, например, то есть, нашему брату лучше.

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

— Вӑл чӑнах та сыватать-и вара ҫынсене?

— А что, он лечит, точно?

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Ҫук, ҫынна ҫӗр ҫинче пурӑнма пӳрмен пулсан, ӑна вара хӗвел те, ытти ҫынсене ӑшӑтнӑ пек, ӑшӑтмасть, ӑна ҫӑкӑр та усӑ памасть, — ӑна такам чӗнсе илнӗн туйӑнать…

Нет, уж какому человеку не жить на земле, того и солнышко не греет, как другого, и хлебушек тому не впрок, — словно что его отзывает…

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

— Ырӑ ҫынсене паратӑп.

— Отдаю добрым людям.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Эсӗ ҫынсене сывататӑн теҫҫӗ, эсӗ лекер вӗт.

Ведь ты, говорят, лечишь, ты лекарка.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Чӗриклетекен алӑка хуллен уҫса пӳрте кӗчӗ те, ҫывӑракан ҫынсене вӑратас мар тесе хыпашлакаласа утса, хӑйӗн вырӑнне ҫитсе тӑчӗ.

Он тихо отворил скрипучую дверь, вошел в избу и ощупью, перешагивая через спящих, пробрался в свой угол.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Кӑна чарса лартмалла пулчӗ — вӑл фронт ҫывӑхӗнчи ялсенчен ҫынсене пӗтӗмпех урӑх ҫӗре куҫарма хушрӗ.

Это следовало пресечь, и он приказал очистить от населения все прифронтовые деревни.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл пынӑ чухне унта чугун ҫул линийӗсем ҫинче бензин цистернисем ҫаплах ҫунса пӗтменччӗ-ха, вилнӗ ҫынсене те пуҫтарманччӗ.

Когда он прибыл, на путях еще догорали цистерны с бензином, еще не убраны были убитые.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Мануйловӑри комендант ялти ҫынсене пурне те хӑвӑртрах урӑх ҫӗре куҫарма, пӳрт-ҫуртсене пӗтӗмпех пушатма приказ панӑ.

Мануйловский комендант приказал срочно выселить деревню, освободить все дома.

XIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӗсем, юрпа витӗннӗскерсем, тыткӑна лекнӗ ҫынсене хупса хунӑ арпалӑхран инҫе те мар.

Заснеженные, стояли они недалеко от риги, куда пригнали пленных.

XIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пирӗн ялта темӗн те пӗр сӑмах сарӑла пуҫларӗ: шурӑ кашкӑрсем тухмалла, ҫынсене ҫимелле, тискер вӗҫен кайӑксем вӗҫсе килмелле, теҫҫӗ.

А у нас на деревне такие, брат, слухи ходили, что, мол, белые волки по земле побегут, людей есть будут, хищная птица полетит.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Ваттисене асӑннӑ шӑматкун кӑҫал вилме черечӗ ҫитнӗ ҫынсене те курма пулать.

 — Но а в родительскую субботу ты можешь и живого увидать, за кем, то есть, в том году очередь помирать.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

— Вилнӗ ҫынсене курас тесен, хуть те хӑҫан та курма пулать, — терӗ Илюш.

— Покойников во всяк час видеть можно, — с уверенностью подхватил Ильюша,

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Эпӗ хам шутпа вилнӗ ҫынсене ваттисене асӑннӑ шӑматкун анчах курма пулать пуль, — тесе шутланӑччӗ, терӗ Костя.

— Я думал, покойников можно только в родительскую субботу видеть.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Ку ҫынсене эпӗ хам ӑшра таҫта выльӑх хуса каякансем пулӗ, тесе шутларӑм.

тех людей, которых принял за гуртовщиков.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Сӑмах май вӑл мана хӑй хӑшпӗр чухне кӳршӗри помещиксем патне ҫӳренине, хулана хӑнана кайнине, преферанс вылянине тата столицӑри ҫынсене палланине каласа пачӗ.

Между прочим, он мне дал заметить, что посещает иногда соседних помещиков, и в город ездит в гости, и в преферанс играет и с столичными людьми знается.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

Ох, кӑмӑлламастӑп эпӗ ҫав таҫтан килсе тухнӑ ҫынсене!

Ох, уж эти мне заезжие!

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Ӑна начар, такӑнакан лаша параҫҫӗ; вӑл вара унӑн пуҫӗнчи ҫӗлӗкне тӑтӑшах хыва-хыва ҫӗре ӳкерет; чӑпӑрккапа лашине ҫапнӑ пек туса хӑйне тивертеҫҫӗ, унӑн пурӗ-пӗр кулмалла та ҫынсене култармалла.

Дадут ему лошадь дрянную, спотыкливую; то и дело шапку с него наземь бросают; арапником, будто по лошади, по нем задевают; а он все смейся да других смеши.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Тата кӗрешме питӗ юрататчӗ; ун патне вӑйлӑ ҫынсене Тулӑран, Харьковран, Тамбовран, пур ҫӗртен те илсе пыратчӗҫ.

Бороться тоже любил; силачей к нему из Тулы возили, из Харькова, из Тамбова, отовсюду.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Вара Ермолай, сӗм ҫӗрлене пӑхмасӑрах, хӑйӗн йыттипе пӗрле вӗтлӗх витӗр, шурлӑхсем урлӑ тухса каять, тен, леш Софрон ӑна хӑй патне картишне те кӗртмӗ, ӗнселесе кӑна ярӗ: ӗҫлӗ ҫынсене ан кансӗрлесе ҫӳре, тейӗ.

И пойдет Ермолай с своим Валеткой в темную ночь, через кусты да водомоины, а мужичок Софрон его, пожалуй, к себе на двор не пустит, да еще, чего доброго, шею ему намнет: не беспокой-де честных людей.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех