Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Михапар ватӑ ҫынсен йӑлипе ҫурлӑ-кӗрлӗ упа тытма вӑрмана ҫӗҫӗпе кӑна тухса каять.

Мигабар, по старинному обычаю, ходит на медведя только с ножом.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хытӑрах утма тытӑнса вӑл кӗҫех лавран иртсе кайрӗ, темиҫе минутран вара кая юлнӑ ҫынсен ушкӑнне ҫитсе хутшӑнчӗ.

Прибавив шагу, он оставил телегу позади и вскоре слился с людьми, отставшими от передней группы.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫынсен пӗр ушкӑнӗ яла ҫитсе кӗнӗ ӗнтӗ.

Одна группа людей — передняя — уже вошла в деревню.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫул ансӑрланнӑ ҫӗрте ҫынсен юхӑмӗ ҫырма пек кукӑр-макӑрланса тем тӑршшӗ тӑсӑлса каять, сарлакарах ҫӗрте пӗр ҫӗре пухӑнать.

Там, где дорога сужается, людской поток, растягиваясь, извивается подобно речке; в широких местах люди снова сбиваются в плотное стадо.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫынсен пичӗсем тӑрӑх тар шӑпӑртатса юхать, ҫан-ҫурӑмсем йӗп-йӗпе.

По лицам прихожан бежит ручьями пот, рубахи на спинах стариков промокли насквозь.

Шурча пупӗ (Малалли) // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тан! кӗрлесе кайрӗ те пӑхӑр сасси ӗҫри ҫынсен чӗрине шартах ҫурса пӑрахрӗ.

Тан-н-н! — разлился медный звон, резанув по сердцам трудящегося люда: бросай работу и иди на молебен!

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Приххутри ҫынсен хуҫалӑхне «Элексантӑр атте» хӑй килне пӗлнӗ пек пӗлсе тӑрать.

А уж до чего дотошен отец Александр в делах хозяйских, наперечет знает все, что у кого из прихожан имеется в дому или во дворе.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫынсен чӗрине пусса тӑракан чи йывӑр чул вара — пусмӑр тӗнчи.

Самый тяжкий камень на душах людей — господский гнет.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӗнле ӗненместӗн вара эсӗ ват ҫынсен сӑмахне?

— Как ты не веришь в старинные обычаи?

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӗн тери хӑватлӑ япала — ват ҫынсен йӗрки.

До чего ж крепка эта штука — старинные обычаи!

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫурт-йӗрсене, ӳсентӑрана, ҫынсен пичӗсене тусан тесӗ ҫапнӑ, тусан витнӗ.

Все обуяла пыль — дома, огороды, лица людей.

Чӳк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫурма выҫӑ пурӑннӑ ҫынсен чӗлхине пӗр курка сӑра та самаях ҫемҫетет.

Вечно полуголодным, им достаточно одного ковша, чтобы захмелеть.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Уйӑх каялла Новгородра курнӑ урасӑр салтак, кунсткамерӑра тӗл пулнӑ кайӑкла ҫынсен кӗлеткисем аса килеҫҫӗ.

Но на ум приходят увиденные месяц назад в Новгороде безногий солдат, безобразные фигуры звероподобных уродов из кунсткамеры…

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ун хурлӑхлӑ юррисем Юлчӗҫ ҫынсен асӗнче.

Куҫарса пулӑш

Тӑватӑ вилӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Курать йӑлтах — мӗнле майпа Хуҫи, хӑй кӑшт та тарламасӑр, Чул ҫурт тӑвать, арман лартать, Шура, ак, анлӑ пӗвеленӗ, — Ку ӗҫ ял-йышшӑн чун иленӗ Пулни пур тӗл те кӑтартать, — «Сатрап, сатрап…» тет; шухӑшне Халь ҫиеле вӑл кӑлармарӗ, Анчах ҫынсен тарӑхӑвне Тавҫӑраймасӑр пач тӑмарӗ.

Куҫарса пулӑш

XXIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Вилетӗн те выртан каска пек; Ҫынсен вара пӗр калаҫу:

Куҫарса пулӑш

VIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Кур-ха эс ӑна, юри ҫынсен куҫӗ умӗнче вӗҫсе ҫӳрет, урӑх вырӑн тупайман тейӗн.

Куҫарса пулӑш

XXXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Миннигеле фермӑна ӗҫлеме илеҫҫӗ — унпа калаҫма кирлӗ тесе те шутламаҫҫӗ, ашшӗ ҫынсен умӗнче хӑйӗн хӗрӗпе мухтанса ҫӳрет, ватӑлсан пӑхмалӑх хӗр ӳстертӗм тесе савӑнать — Фатима ӑна харампыр вырӑнне ҫеҫ хурать.

Куҫарса пулӑш

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ҫулпа ыраш пуссине шалтан шалалла кӗнӗҫемӗн куҫ умне ӗҫлекен ҫынсен ушкӑнӗсем йышлӑран-йышлӑн туха-туха пыраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

XXIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ҫавӑнпа та вӑл сана ҫынсен куҫӗ умӗнче ниме юрӑхсӑр ҫын туса хурать, каларӗ тесе калӑн, фермӑра та тытмасть.

Куҫарса пулӑш

XIX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.