Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывӑрманнипе (тĕпĕ: ҫывӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, кресла ҫине таянса, унӑн ҫӳлӗ хыҫӗ ҫине ӗнсипе тӗреленчӗ те, ҫывӑрманнипе куҫне хӗссе, иккӗмӗш секретарь — Лукьянов ҫине пӑхрӗ.

Он откинулся в кресле, прислонился затылком к высокой спинке и, прищурив набухшие от бессонницы веки, смотрел на третьего секретаря — Лукьянова.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн пуҫӗ йывӑр, ҫӗр ҫывӑрманнипе хӗрелнӗ куҫӗ типӗ.

Голова у нее была тяжелая, и глаза, воспаленные бессонной ночью, сухи.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Антонина Васильевна ҫакӑнтах ҫӗр каҫнӑ пулас, ретлӗ ҫывӑрманнипе час-час анасласа илет.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Катя вара унӑн ывӑннипе шурса кайнӑ питне, куҫхупаххисем тӑртанса хӗрелнине тин ҫеҫ асӑрхаса илчӗ — кусем пурте ҫӗр ҫывӑрманнипе пулас ӗнтӗ.

А Катя только сейчас разглядела серую усталость на его лице: веки были припухшие, красные, — вероятно, от бессонных ночей.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Команда членӗсенчен нумайӑшӗ иртнӗ каҫ ҫывӑрманнипе аптраса, ҫиес килнипе тарӑхса ҫывӑрма выртрӗҫ.

Большинство членов команды, измученные бессонной ночью и голодом, спят.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Тӗрӗслӗх, Егор Матвеевич, пӗрре ҫеҫ пулать — партилле тӗрӗслӗх! — кӗтмен ҫӗртен кровать ҫинчен сасӑ пачӗ Ксени, вӗсене хӑй ҫывӑрманнипе тӗлӗнтерсе.

— Правда, Егор Матвеевич, бывает одна — партийная! — неожиданно подала свой голос с кровати Ксения, и все удивились, что она не спит.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аксинья, ӑшшӑн кулкаласа, ӑна тӗрленӗ сӑмса тутрипе сӗлтрӗ, унтан тутӑрне ҫавӑнтах алла пуҫтарса тытрӗ те тути ҫумне, ҫӗр ҫывӑрманнипе тӗксӗмленнӗ куҫ лупашкисем ҫумне пӑчӑртарӗ…

Аксинья, улыбаясь, махнула ему расшитой утиркой и сейчас же скомкала ее, прижала ко рту, к потемневшим от бессонной ночи глазницам…

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӳллӗ, тӗксӗм ҫутӑ куҫлӑ, ӗҫпе тата темиҫе каҫ йӗркеллӗ ҫывӑрманнипе туртӑнса хытӑрканӑ председатель ӑна хӑйӗн ӗҫ пӳлӗмӗнчи чӳрече патне ҫавӑтса пычӗ, калаҫнӑ хушӑра алла ҫыхмалли сехетне пӗр вӗҫӗм шӑлкаласа тӑчӗ (вӑл ларӑва кайма васкарӗ):

Высокий, тусклоглазый, испитой от работы и бессонных ночей председатель отвел его к окну своей комнаты, сказал, поглаживая ручные часы (он спешил на заседание):

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорин ҫывӑрманнипе кӳпчесе кайнӑ куҫхупаххийӗсем айне ачаш ҫутӑ шӑвӑнса кӗчӗ, — Григорий пуҫне ҫӗклерӗ те ҫав-ҫавах Прохорӑн ҫу сӗрмен урапа пек, пӗр ҫемӗллӗн хӑйӑлтатса пыракан сассине илтрӗ.

Ласковый свет заползал Григорию под набухшие от бессонницы веки; Григорий поднимал голову и слышал все тот же однообразный, как скрип арбы, голос Прохора.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тап-таса хырӑннӑ Виктор, ҫывӑрманнипе шуралса кайнӑ сӑн-питлӗскер, йӗнер ҫине улӑхса ларса станицӑран юртӑпа чуптарса тухрӗ.

Виктор, чисто выбритый, но с бледным от бессонницы лицом, сел в седло и рысью выехал за станицу.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Салтакӗсем начарланса кайнӑ, пичӗсем кушӑрканӑ, ҫывӑрманнипе куҫӗсем хӗрелсе, кӳпчесе ларнӑ.

Солдаты исхудали, у них были обветренные лица, а глаза от бессонницы поркаснели и впали.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн пичӗ шӑнса кайнӑ, ҫилпе кушӑрканӑ, куҫӗсем ҫилпе тата ҫывӑрманнипе хӗрелсех кайнӑ.

с ознобленным, обветренным и распухшим лицом, с воспаленными от ветра и бессонницы глазами.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл вӑранса куҫне уҫрӗ, ҫӗр ҫывӑрманнипе хӑй ырса ҫитнӗччӗ.

Он очнулся и открыл глаза, усталые от бессонной ночи.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шкул штабӗн начальникӗ, лутра, питӗ самӑр, тулли питлӗ ҫын, ҫывӑрманнипе хӗрелсе кайнӑ куҫӗсемпе Алексей ҫине хаяррӑн: «Мӗнле шуйттан илсе килчӗ тата сана?

Начальник штаба школы тренировочного обучения, маленький, очень толстый краснолицый крепыш с красными от бессонницы глазами, сердито посмотрел на Мересьева: «Какой черт еще тебя принес?

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Офицер нумайранпа ҫывӑрманнипе пит те ӗшеннӗ пек тата ытлашши вӑйлӑ ҫутӑ ҫине тарӑхнӑ ҫын пек курӑннӑ.

Офицер имел вид человека, крайне утомлённого бессонницей и раздражённого слишком ярким светом.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Унӑн темиҫе каҫ ҫывӑрманнипе хӗрелсе кайнӑ ывӑннӑ куҫӗсем, хӑй кулман пулин те, уҫҫӑн та тӳррӗн пӑхса кулса тӑчӗҫ.

Его утомлённые, покрасневшие после нескольких бессонных ночей глаза открыто и ясно улыбнулись, хотя рот и брови продолжали оставаться серьёзными.

3 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех