Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫимерӗ (тĕпĕ: ҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӑван апат пама хушрӗ, анчах вӑл апатне пачах ҫимерӗ, ҫӑкӑра чӗпӗткелесе тата сӗтел ҫитти ҫӳҫине турткаласа, пӗрмай чӗнмесӗр ларчӗ.

Овод заказал обед, но сам почти не прикоснулся к нему, он все время упорно молчал, крошил хлеб и закручивал бахрому скатерти.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Пире упа ами кӑшт ҫеҫ тытса ҫимерӗ, — терӗм эпӗ.

— Нас чуть медведица не слопала, — сказал я.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тӗксӗмми — вӑл раци умӗнче дежурствӑра тӑраканскер, пулӑ шӳрпи те ҫимерӗ пирӗнпе — Чакака кӑшкӑрчӗ.

Темный (он дежурил у рации и даже не ел с нами уху) окликнул Сороку:

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ирхи тутлӑ апата ҫимерӗ, ӑшаланӑ пулӑ, услам ҫу, кофе ҫине аллипе сулчӗ те, яш ача пек, крыльца ҫинчен чупса анчӗ, Марья Ивановна тӗлӗнсе тӑрса юлчӗ.

Отмахнулся от богатого завтрака — жареной рыбы, сливочного масла и кофе — и по-юношески сбежал с крыльца, оставив Марью Ивановну в растерянности.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Экзамен кунӗ вӑл Чижик тархасланӑ пулсан та иртенпех ним те ҫимерӗ.

В дни экзаменов она с утра, несмотря на все просьбы Чижика, ничего не ела.

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫав тери ывӑнса, тем пирки ҫилӗллӗн таврӑннӑскер лайӑххӑн ҫимерӗ те.

Он пришел усталый и грустный и поел как-то нехотя.

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл ҫимерӗ, тӗксӗмрех, чеерех куҫне пӗрмай ҫутӑлтарса, хӑвӑрт пӑшӑлтатса калаҫрӗ, хӑй ял пурнӑҫне хисепсӗр нумай сӑнанисене амӑшӗ умне, укҫа хутаҫҫинчен пӑхӑр тенкӗсем кӑларнӑ пек, вӗҫӗмсӗр нумай кӑларса хучӗ.

Он не ел, а все говорил быстрым шепотком, бойко поблескивая темными плутоватыми глазами и щедро высыпая перед матерью, точно медную монету из кошеля, бесчисленные наблюдения над жизнью деревни.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл карчӑкран чей ӗҫме ыйтмарӗ, нимӗн те ҫимерӗ, тумтирӗ-мӗнӗпех вырӑн ҫине выртрӗ, — куншӑн амӑшӗ ӑна яланах ятлаҫаканччӗ-ха.

Она не попросила чаю у старухи, ничего не съела и, не снимая одежды и обуви, легла в постель, хотя мать всегда запрещала ей это делать.

XIX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫавӑнпа Филькӑн шӑллӗ хӑрарӗ те ӑна ҫимерӗ.

И маленький брат Фильки боялся его и не ел.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Елена хӑйне лӑпкӑ тытнӑ пек пулчӗ, анчах нимӗн те ҫимерӗ, каҫсенче ҫывӑраймарӗ.

Елена казалась покойной, но ничего не могла есть, не спала по ночам.

XXVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл нимӗн те ҫимерӗ, ӗҫрӗ ҫеҫ.

Он много пил, почти не закусывая.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Кӑнтӑрлахи апатне те ҫимерӗ.

И не обедал.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Штольц сурӑх ашне те, варенине те ҫимерӗ, вилкӑна хучӗ те Обломов ҫак апата пикенсех ҫинине пӑхса ларчӗ.

Штольц не ел ни баранины, ни вареников, положил вилку и смотрел, с каким аппетитом ел это все Обломов.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эп мӗн чухлӗ калаҫтартӑм пулин те вӑл нимӗн те ҫимерӗ.

Он ничего не ел, несмотря на все мои уговоры.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах никам та ҫимерӗ.

Но никто не стал есть.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Сӗтел хушшине ларсан та вӑл нимӗн те ҫимерӗ, апата пӗтӗмпех тарелкӑсенче хӑварнӑшӑн сӑмах тӗкнӗ официанткӑна вӑрҫса тӑкрӗ, унтан Стручков ӑна: хӑвна ырӑ сунакан хӗре ятлама нимӗнле сӑлтав та ҫук, тесе асӑрхаттарсан, вӑл сӗтел хушшинчен тӑрса столовӑйӗнчен тухса кайрӗ.

Он ничего не стал есть, нагрубил подавальщице, попенявшей ему на то, что он все оставил в тарелках, а когда Стручков заметил ему, что не за что ругать девушку, которая ничего ему, кроме добра, не желает, выскочил из-за стола и ушел из столовой.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

«Унӑн арӑмӗ Маша ҫав аскӑнчӑк хӗрарӑма пула мӗн чухлӗ нуша курмарӗ-ши? Упӑшкинчен мӗн чухлӗ патак ҫимерӗ пуль?» — тенине илтме тӳр килчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗччен хӗрарӑм патне упӑшкуна ан яр ӗҫлеме // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.06.16, 23 (6116) №

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех