Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унӑн урайӗ — гасиендӑн лаптак ҫийӗ пулать, ҫийӗ — кӑвак пӗлӗт тӳпи.

Ее пол — плоская крыша гасиенды, а крыша — синий купол неба.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр пилӗк утӑма ҫывхарсан, упа мана йӑлтах курӑна пуҫларӗ: ӑмӑри хуп-хура, пуҫӗ пысӑк, ҫамки ҫийӗ хӗрлӗрех.

Шагах от меня в пяти весь мне виден: грудь черная, и головища огромная с рыжинкой.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавӑнтанпа вара Техасри кӑвак пӗлӗт кӑнтӑрла та, ҫӗрле те маншӑн пӗртен-пӗр пӳрт ҫийӗ пулчӗ.

С тех пор синее небо Техаса и днем и ночью — моя единственная крыша.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Выльӑх куҫӗ хӑнӑхман хура ҫӗр ҫийӗ вӗсене шиклентерет.

Черная поверхность, непривычная для глаз животных, пугала их.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл пысӑк, шурӑччӗ, ҫурӑмӗ ҫийӗ сӑрӑрахчӗ.

Русак был большой, почти белый, только спинка серебряная.

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Юханшыв ҫине тӗттӗм анчӗ, унӑн хура ҫийӗ тӑрӑх пӑрсем васкаса шурӗҫ, вӗсем тӗттӗмре хаяррӑн кӗмсӗртетрӗҫ.

Река погружалась во мрак, над ее черной бездной стремительно неслись льдины, зловеще грохотали в темноте.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Лаптак тукмак чаклатса илчӗ те янравлӑ ахрӑм шыв ҫийӗ кайрӗ.

Вот зачокал валек, и звонкое эхо рикошетом поскакало по воде.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тен, шкул ҫийӗ ҫине хӑпарса кайса, хӗрлӗ ялав ҫакнӑ пулӗччӗ…

Может быть, пробрался бы в школу и на крыше вывесил флаг.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӳртӗн анкарти енчи стенипе ҫийӗ ҫеҫ кӑштах ҫунса хуралчӗҫ.

Только слегка обгорела стена сзади двора и часть крыши.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пуҫ купташкине темскер витӗрех шӑтарса тухнӑ, тухнӑ вырӑнӗ ҫӗр ҫийӗ айӗнче выртакан тӑнлавӗ тӗлне лекет.

Оно пронизывало череп насквозь; выходное отверстие располагалось на темени, позади правой орбиты, еще погруженной в породу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Таҫта ҫуртсем хыҫӗнче гудок кӑшкӑрса ячӗ те, унӑн сасси шӑп выртакан шыв ҫийӗ тӑрӑх аякка кайрӗ.

Где-то за строениями слева завыл гудок, гулко раскатившийся по тихой воде.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Тинӗс ҫийӗ кӗленче пек яка пулнӑ.

Море заштилело, стало гладким.

Петр маневрӗ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Ҫӗрле вӑрман ҫийӗ ҫулӑмпа хӗрелсе пӗлӗте хӗрлӗ тӗс панӑ, уҫланкӑна ҫутатнӑ.

Ночью над лесом пылало зарево, окрашивая облака, освещая поляну.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Кашни хӗрарӑм сӗтел ҫийӗ хитререх курӑнтӑр тесе тӑрӑшать.

Каждая хозяйка стремится, чтобы стол выглядел красиво.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗтелӗн ытти ҫийӗ ҫара юлать.

Остальная поверхность стола остается непокрытой.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑрман ҫийӗ, кӑвакарса, пӗлӗтпе пӗрлешет те катаран питех палӑрми пулать.

Лес смешивается на горизонте с облаками и становится неразличимым.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тёма умӗнче, сӗм тӗттӗмлӗхӗн тӗпсӗр тарӑнӑшӗнче, темле инҫе панорамӑн хӗсӗк те тарӑн ҫурӑкӗ пек ҫутӑ, ҫемҫен йӑлкӑшса илчӗ; ҫурри ҫӗрсе кайнӑ пусӑ пурин пӗренисем пур енчен те лӑках мӑкланнӑ; вӗсен лӑймакаллӑ та шӑршлӑ ҫийӗ тӗкӗр пек йӑлтӑртатса ҫуталать.

Тонкой глубокой щелью какой-то далекой панорамы мягко сверкнула пред Тёмой в бесконечной глубине мрака неподвижная, прозрачная, точно зеркальная гладь вонючей поверхности, тесно обросшая со всех сторон слизистыми стенками полусгнившего сруба.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫав ним мар ӑнланмалла сӑмахсем ӗнер, тӗкӗр пек ҫуталса выртакан шыв ҫине ҫӳлтен чул ӳкнӗ пекех, унӑн чӗрине пырса ӳкрӗҫ: шыв ҫийӗ минут каярах кӑна пӗр тикӗсчӗ, хӗвел ҫутипе кӑвак тӳпе унта лӑпкӑн курӑнатчӗҫ… чул ӳкрӗ те — тӗпне ҫитиех хумханса кайрӗ.

Эти простые слова упали вчера в его душу, как падает с высоты камень на зеркальную поверхность воды: еще за минуту она была ровна и спокойно отражала свет солнца и синее небо… один удар — и она всколебалась до самого дна.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Пӳрт ҫийӗ хӗррипе усӑнса тӑракан пӑр хӳрешкисен васкавлӑ тумламӗсем ирхи сивӗпе шӑнса ларнӑскерсем, ак халӗ хӗвелпе ирӗлсе, пин-пин янӑравпа шӑмплатса тумлаҫҫӗ.

А торопливая весенняя капель от нависших на крыше сосулек, прихваченных утренним морозом и теперь разогретых солнцем, стучала тысячью звонких ударов.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Халӗ пӗтӗм мачча ҫийӗ ҫунать.

Теперь горел уже весь чердак.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.