Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫерҫи сăмах пирĕн базăра пур.
ҫерҫи (тĕпĕ: ҫерҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗҫкӗн ватӑ Ҫерҫи хӑй ӗмӗрӗнче тем те курса пӑхнӑ…

О, это был опытный, старый Воробей, видавший виды…

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Халӗ унта шӑллӑм ачисем пурӑнччӑр, — тенӗ ватӑ Ҫерҫи, ырӑ кӑмӑллӑ пулса.

— А теперь пусть в нем живут племянники, — решил старый Воробей со свойственным ему великодушием.

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Ватӑ Ҫерҫи шӑнкӑрч вӗллине килти пекех вырнаҫнӑ, ҫемьеллӗ кайӑкӑн ҫапла пулмалла та ӗнтӗ.

Старый Воробей расположился в скворечнике по-домашнему, как и следует семейной птице.

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Ҫитӗ юптарма, хуҫам! — кӑшкӑрнӑ ҫӳлтен ватӑ Ҫерҫи.

— Будет шутить, хозяин! — кричал старый Воробей сверху.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Ватӑ Ҫерҫи вӗлле тӑррине вӗҫсе ларнӑ та, ҫуначӗсене савӑнӑҫлӑн сарса, кӑшкӑрнӑ:

Выбравшись на самую верхушку скворечника, старый Воробей весело распушил все перышки, повернулся на все стороны и крикнул:

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— И, ытла селӗм-ҫке кунта! — тенӗ ватӑ Ҫерҫи, сӳс ӑшне чӑлханса ларса.

— Эге, да тут совсем отлично! — думал вслух старый Воробей, запутавшись в хлопьях кудели.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Хуҫи, пӑртак аяккарах кайса, хӑй тунӑ ӗҫ ҫине пӑхса савӑнас тенӗ, анчах вӑл шалча умӗнчен пӑрӑнма ӗлкӗриччен ватӑ Ҫерҫи вӗлле ҫине пырса та ларнӑ.

Не успел хозяин отойти от скворечника, чтобы полюбоваться своей работой издали, как старый Воробей уже был на железной кровельке.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Часрах хатӗрлен, карчӑк! — кӑшкӑрнӑ ватӑ Ҫерҫи.

— Живо, старуха, собирайся! — крикнул старый Воробей.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Ватӑ Ҫерҫи вӗҫкӗн те, вӑрӑ та, ҫапӑҫма та юратать, ҫапах та вӑл чӗпсене тытмасть.

 — Положим, что старый Воробей и хвастун, и забияка, и вор, но он все-таки не таскает цыплят.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Эй, ватӑ ускӑн! — кӑшкӑрнӑ ватӑ Ҫерҫи, хӑйӗн тӗп тӑшманне — Кушак аҫине курсан.

— Эй, старый плут… — кричал старый Воробей, завидев своего главного врага, кота Ваську.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Мӗн чӗнместӗн, карчӑкӑм? — йӗрӗнтернӗ ватӑ Ҫерҫи.

— Что же ты молчишь, моя старушка? — приставал к ней старый Воробей.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Чӑнах, хӑй шӑрчӑкрах пулнӑ май ватӑ Ҫерҫи карчӑкне час-часах кӳрентернӗ, анчах ҫакӑн пек ҫурхи ҫутӑ кунсенче ҫемьери шӑв-шав та аса килмест.

Конечно, старый Воробей страшный забияка и частенько обижает свою старуху; но в такие светлые весенние дни забываются даже семейные неприятности.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Ҫерҫи арӑмӗ упӑшкинчен аслӑрах пулнӑ, вӑл ку сӑмахсене ӗненмен.

Воробьиха была гораздо серьезнее мужа и отнеслась с недоверием к этим словам.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Эй, айван, айван! — кулса янӑ ватӑ Ҫерҫи.

— Ах, глупый, глупый! — засмеялся над ним старый Воробей.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Эх, айван, карма ҫӑвар! — кулнӑ ватӑ Ҫерҫи, пӗчӗк кӗлеткине чӗтретсе.

— Ах, глупый горлан! — смеялся старый Воробей, вздрагивая своим крошечным тельцем.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Эпӗ пӗлетӗп! — чӗвӗлтетсе ларнӑ хурӑн ҫинче ватӑ Ҫерҫи.

— А я знаю, что! — чирикнул с вербы старый Воробей.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Прошка пысӑк пушмакӗпе, шалпар сӑхманӗпе, уйрӑмах ашшӗн ҫӑмран пустарнӑ ҫурӑк шлепкине тӑхӑнса ярсан, аппӑшӗ ҫумӗнче йӑваран тухса ӳкнӗ ҫерҫи пек туйӑннӑ.

Рядом с сестрой Прошка в своих больших котах и разъезжавшемся кафтанишке походил на выпавшего из гнезда воробья, особенно когда нахлобучивал на голову отцовскую войлочную шляпу с оторванным полем.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Лапка-лапка, ҫерҫи пуҫӗ пек шултра чӑн-чӑн хӗллехи юр.

настоящий, густой, крупный, зимний.

Кун хыҫҫӑн кун, эрне хыҫҫӑн эрне иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Турат ҫинче тӗлӗрсе ларакан ҫерҫи хускалкаласа илчӗ.

Неспокойно зашевелился дремавший на ветке воробей.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эсӗ вара ҫерҫи мар — пионерка.

А ты не воробей, а пионерка.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех