Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эп — ирӗклӗ ҫарҫынни! — сӑмахӗсене тата-тата хирӗҫ хуравларӗ ирҫе.

Куҫарса пулӑш

Этем ятне илессишӗн // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ҫарҫынни пулнӑ май, Сюльдяшов ӑнланать: императрицӑн ҫарӗпе уҫӑ уйра хирӗҫ пулсассӑн Пугачева йывӑр килет.

Куҫарса пулӑш

Улатӑр // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ватӑ ҫарҫынни те ҫапла калани хӗр-полковнике савӑнтарсах ячӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ вут // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Тепӗр темиҫе минутран вӑл Тимофей-хусахпа икӗ ҫарҫынни тӑнӑ ҫӗре сиктерсе тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Килтеш ялӗнче // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

— Эсӗ вара чӑнласах та патька-патша ҫарҫынни пулас тенӗччӗ-и? — тӗлӗнсе ыйтрӗ карчӑк.

Куҫарса пулӑш

Ват ҫын — тӑват ҫын // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Паллӑ чӑваш килйышӗнче ачана ҫывӑх тусӗсене — чаплӑ сунарҫӑ, пулӑҫ, ҫарҫынни таврашне — параҫҫӗ, лешсем вара ӑна пӑхса ӳстереҫҫӗ, пӗчӗклех ҫар ӗҫне, сунарҫӑ ӗҫне вӗрентеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Вара эпӗ те Илтилет пек ҫарҫынни пулӑттӑм, пире хуйхӑ кӳнисене пурне те тавӑрӑттӑм».

Куҫарса пулӑш

Мӑчавар ачи // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ним те иккӗленмелли ҫук, вӑл лашасем мустангер хӳшшинчен выляв ҫурчӗ туса хунӑ леш тӑватӑ ҫарҫынни лашисем пулнӑ ӗнтӗ.

Нет сомнения, что они принадлежали тем четырем воинам, которые превратили хижину мустангера в игорный дом.

LI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫарҫынни фронт ҫинчен, унти боецсем ҫинчен, вӗсем нимӗҫсене хирӗҫ епле ҫапӑҫни ҫинчен, вӗсем паттӑр ӗҫсем туса пыни ҫинчен, Юра амӑшӗн шӑлнӗ Хӗрлӗ Ялав орденӗ илни ҫинчен каласа панӑ.

А военный рассказывал о фронте, о том, какие там бойцы, как они бьются с немцами, какие совершают подвиги; он рассказывал о мамином брате, получившем орден Красного Знамени.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Вӑл ҫав териех ывӑннӑ пулнӑ, ҫавӑнпа та ҫарҫынни мӗн ҫинчен каласа панисене те пӗтӗмӗшле илтме пултарайман.

Он так набегался сегодня, что плохо уже слышал, что рассказывал военный.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Пӗрре каҫхине Юра амӑшӗ патне ҫарҫынни пынӑ, унӑн тумтирӗсем тусанланнӑ пулнӑ.

Однажды вечером к Юриной маме пришел запыленный военный.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ватӑ ҫарҫынни пӳртӗнче те, тулти пекех, сивӗ пулма тытӑнчӗ, каҫ-каҫ ҫутӑ та пами пулчӗҫ.

Холодно и темно стало в доме.

5. Ватӑ ҫарҫынни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

— Господин полковник, сире темӗнле ҫарҫынни, хӑйне поляк офицерӗ теекенскер курасшӑн.

— Господин полковник, вас желает видеть какой-то военный, называющий себя польским офицером.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Эй, мӗн калаҫатӑр эсир, ҫарҫынни юлташ, — тесе хутшӑнать калаҫӑва хуҫа арӑмӗ, — эпир хамӑр та выҫӑ ларатпӑр.

— Ах, что вы, товарищ военный, — вмешалась супруга трактирщика, — мы сами прямо голодаем!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ ҫарҫынни мар вӗт.

Я не воин.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Пушкин нихӑҫан та ҫарҫынни пулман.

— Пушкин никогда не был военным!

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Тепӗр хут ырӑ сунатӑп! — терӗ Василий Иванович, аллине тарпа хуралса кайнӑ ҫӳхе калпакӗ ҫумне ҫарҫынни пек тытса.

— Добро пожаловать еще раз! — промолвил Василий Иванович, прикладывая по-военному руку к засаленной ермолке, прикрывавшей его голову.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл виҫӗ бокал тата пӗр черкке тултарчӗ те, «хаклӑ хӑнасене» сывлӑх сунса, хӑйӗн бокалне ҫавӑнтах ҫарҫынни пек ӳпӗнтерсе хучӗ, Арина Власьевнӑна та черккине пӗр тумлам юлмиччен ӗҫсе ячӗ.

Он налил три бокала и рюмку, провозгласил здоровье «неоцененных посетителей» и разом, по-военному, хлопнул свой бокал, а Арину Власьевну заставил выпить рюмку до последней капельки.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тӑван ҫӗршывшӑн тивӗҫлӗн ҫапӑҫса вилнӗ герой ҫарҫынни хӗрне атте телей вырӑнне хурсах йышӑнасса эпӗ пӗлсех тӑратӑп.

Я знал, что отец почтет за счастие и вменит себе в обязанность принять дочь заслуженного воина, погибшего за отечество.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940