Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапни (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӑмса тӑрӑх шаклатни, кулни, картсене пере-пере ҫапни илтӗнсе тӑма тытӑнчӗ.

Действительно, скоро в заднем углу завязалась игра — слышались удары по носу, смех и козырянье.

22 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Акӑ хӑрушлӑх ҫинчен пӗлтерсе, колхоз картинче ҫине тӑрсах рельса ҫапни янӑраса кайрӗ.

И вот на колхозном дворе раздались тревожные, настойчивые удары в рельс.

Тревога // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Апла пулсан, итле, Чижик; халех Марушка патне чупса кай та районтан шӑнкӑртаттарчӗҫ те, авӑн ҫапни ҫинчен хӑвӑртрах сводка патӑр.

Ну, так слушай, девочка, сейчас же беги к Марушке, скажи, что звонили из райкома, пусть немедленно передаст сводку, как идет молотьба.

Мӗншӗн Чижик авӑн ҫапнӑ ҫӗре лекмерӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӗсем кайнӑ енчен часах темиҫе пӑшал харӑс ҫапни, суранланнисемпе вилекенсем йӑнӑшни, улани илтӗнчӗ.

Скоро оттуда раздались ружейные залпы; стоны и вой раненых и умирающих.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хыттӑн чан ҫапни илтӗнсе кайрӗ.

Раздался громкий удар колокола.

XXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Лаша тарӗ шӑрши кӗретчӗ, пӗрмай лашасене пушӑпа ҫапни, вӗсене кӑшкӑркалани, лашасем урисемпе манежа шаклаттарса пыни илтӗнетчӗ.

И пахло лошадьми, и слышно было, как хлопают бичами, кричат на лошадей, и лошади стучат копытами о деревянные стены.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑнтӑрла иртни тӑватӑ сехет тӗлнелле аслӑ урам вӗҫӗнче параппан ҫапни, цимбала, Африкӑри тата ытти музыка инструменчӗсем янӑрани илтӗнсе кайрӗ.

Около четырех часов в конце главной улицы послышался грохот барабанов, звон цимбал и других африканских музыкальных инструментов.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫак вӑхӑтра — апрелӗн 19-мӗшӗнче ирхине тӑхӑр сехетре — какӑр тытӑнчӑклӑ кӑшкӑртни, параппан ҫапни илтӗнсе кайрӗ.

В этот момент — в 9 часов утра 19 апреля — раздался хриплый звук рога и грохот барабанов.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кит хӳрипе хӑрушшӑн ҫапни кимме тӗлӗнмелле вӑйпа ҫӳлелле ывӑтрӗ.

Страшный удар хвоста подбросил шлюпку, чудовищная сила взметнула ее на воздух.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кимӗ хӳринче ура ҫине тӑрса, боцман вельбота йӑрӑмлӑ кит патне сулахай енчен пымалла ҫавӑрчӗ, анчах кит хӳрипе ҫапасран асӑрханса, кӑшт аяккарах тытрӗ — кит пӗрре ҫавӑрса ҫапни те вельбота турпас пек салатса пӑрахма ҫителӗклӗ.

Боцман, стоя во весь рост на корме, направил вельбот так, чтоб подойти к левому боку полосатика, стараясь, однако, держаться в некотором отдалении от страшного хвоста, ибо одного его удара было бы достаточно, чтобы разбить вельбот в щепки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Выҫлӑх ҫул ҫитсе ҫапни куҫ умӗнчех пулнӑ ӗнтӗ.

Ожидалась голодовка, грозные признаки ее были уже налицо.

Быгин-Быгинен // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 159–164 с.

Ҫак самантра сасартӑк темӗскер шатӑртатрӗ, ҫӗр чӗтренсе илчӗ, вара ҫав тери вӑйлӑн пырса ҫапни Стёпкӑна ҫӗклесе таҫталла илсе кайрӗ те темле пӑч тӗттӗм ҫӗре пӑрахрӗ.

В этот момент вдруг что-то затрещало, земля вздрогнула, и страшный удар поднял Степку, понес куда-то и бросил в полную темноту.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Эсӗ унпа тӗл пулсанах ҫапни ҫинчен.

Когда ты с ним встретился.

8. Допрос // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пӗрремӗш хут чан ҫапни илтӗнсен, ҫамрӑксен ушкӑнӗ, ним сасӑсӑр-мӗнсӗр, мӑнастир хапхинчен тухрӗ.

Компания тихо выезжала из монастырских ворот, когда с колокольни раздался первый удар.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Инҫетренех, ҫак сасӑсене путарса, ҫинҫен те янравлӑн мӑнастир чанӗ ҫапни илтӗнет.

Из более отдаленных звуков господствующим был размеренный звон монастырского колокола, высокий и тонкий.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Сехет вунӑ хутчен ҫеҫ ҫапни ӑна ҫав тери тӗлӗнтерчӗ.

К великому его удивлению, пробило только десять.

XV. Ҫӑра уҫҫине сехетпе пӗрле пӗр кӗсьене чикме юрамасть // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Крепоҫе тапӑнакансен вӑрман хӗррине вырнаҫнӑ лагерӗнче пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна куҫкалаҫҫӗ иккен: сигналсем пани, лашасем кӗҫенни, параппан ҫапни, пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна куҫаракан ещӗксем кӗмсӗртетни, сӑнчӑрсем чӑнкӑртатни илтӗнет, — ҫапӑҫӑва хатӗрленнӗ чухнехи тем тӗрлӗ сасӑсем, пӗрлешсе, кӗвӗ пулса тӑраҫҫӗ.

Должно быть, готовясь к штурму, перестраивались части, расквартированные на опушке леса; ржали кони, слышалась дробь барабанов, с грохотом передвигались снарядные ящики, лязгали цепи, перекликались рожки трубачей, и все эти разрозненные грозные шумы казались издали даже гармоничными.

III // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тӗттӗм баррикада хыҫӗнчен сасартӑк ҫиҫӗм ялтӑртатса илчӗ: аҫа ҫапни кӗмсӗртетсе кайрӗ те, тупӑ етри шӑпах Говэн пуҫӗнчен ҫӳлерех пӳрт стенине шӑтарса тухрӗ.

Вдруг словно молния вырвалась из темной громады рынка, затем прорычал гром, и ядро пробило фасад дома над головой Говэна.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Чӑн малтан Таманго туртса ҫапрӗ, анчах вӑл ҫапни шуррине лекеймерӗ, лешӗ вӑрт-варт кӑна ҫаврӑнкаласа илсе, аяккалла пӑрӑнса ӗлкӗрчӗ, пӑшал кучӗ, капитана тивес вырӑнне, ҫӗре ҫав тери хыттӑн пырса ҫапӑнчӗ те, арканса кайрӗ, пӑшалӗ, пӗтӗм вӑйран сулса ярса ҫапнӑ пирки, Таманго аллинчен тухса ӳкрӗ.

Таманго ударил первый, белый увернулся ловким движением, обрушившись на доски палубы, приклад сломался; сотрясение было столь сильным, что ружье выскользнуло из рук Таманго.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Сасартӑк инҫетре-инҫетре, ялта, чан ҫапни илтӗнчӗ.

Вдруг далеко-далеко в деревне прозвонил колокол.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех