Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапман (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пыра-киле тарӑха та пуҫларӗҫ: «Чӑн та, Шерккей пахчинче туллиех ҫапман капан ларать, таҫта мишерсем патӗнче те тырри пайтах иккен, ун пирки Шерккей кӑна мар, Эппелюк та каланӑ пулать вара, ҫавӑн пек пӗчӗкҫӗ пӳрт хӑй ячӗпе лартайман пулӗччӗ-и?» — текенсем те нумай пулчӗҫ.

А дальше — больше: «У Шерккея весь огород забит ржаными копнами, еще, говорят, в Мижерах у него много хлеба, неуж он сам не мог поставить такой домишко, а не разорять чужой?» — вторили другие.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Манӑн ҫапман капан пӗрре кӑна, ӑна ҫапса валеҫме пулӗ те, ҫитмест.

У меня вон необмолоченная скирда есть, разве ее обмолотить да раздать людям?

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫил шӑвӑҫ витнӗ ҫурт ҫине пырса ҫапман пулсан, ҫынсем автансем авӑтичченех ҫапла калаҫса ларнӑ пулӗччӗҫ.

И сидели бы так, беседуя, до петухов, не ударь в железную крышу ветер.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫапман вырӑн хӑвармарӗ пуль Кӗтрин, йӑлт хӗнесе пӗтерчӗ вутӑ сыппипе.

Места живого не оставила проклятая Кетрин, всю исколотила поленьями.

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Мана, ав, куратӑн, мӗнлерех хитрелетсе ячӗҫ аҫа ҫапман шурӑ поляксем! —

А меня вот видишь, как белые-поляки обработали, в рот им дышло! —

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗтин, пӗттӗрех ҫав аҫа ҫапман сысни!

Да будь он трижды проклят, этот поросенок!

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Егор лайӑх ӑнланчӗ: халӗ Аниҫҫе унран кая мар асапланать, анчах талайӗ ҫавӑн пек-ҫке унӑн, вӑл хӑйӗн вӑйсӑрлӑхне кӑтартма юратман, нихҫан та хӑйӗн совеҫне хирӗҫ пыман, чи йывӑр ҫулсенче те никама та кайса пуҫ ҫапман.

Егор хорошо понимал, что Анисья страдает сейчас не меньше, чем он, но такой уж был у нее характер, не любила показывать свою слабость никому, не кривила совестью никогда, не шла на поклон ни к кому в самые лихие годы.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени пӳрте кӗме шутламанччӗ, анчах, ашшӗн юлашки сӑмахӗсене илтсен, вӑл ҫирӗпех ҫапман хӑма шыраса тупрӗ те, ӑна хӑйпӑтса илсе (хӑйпӑтнӑ чухне чӗркуҫҫине ыраттарчӗ, аллине чӑрмалантарнипе юн тухрӗ), чӳрече витӗр кухньӑна кӗчӗ.

Она не собиралась осматривать дом, но, услышав последние слова отца, отыскала непрочно прибитую доску, оторвала ее и, больно ударив колено, исцарапав до крови руку, забралась через окно в кухню.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эрехӗ лайӑхскер, аҫа ҫапман! — терӗ ырласа.

Отозвался одобрительно: — Хороша водка, мать ее курица!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эх, мӑнаҫлӑ та иккен пирӗн лӑпкӑ Донӑмӑр; Бусурман йӑхне-шывне нихӑҫан та пуҫ ҫапман, Пурӑнас-тӑвас енчен Мускавран канаш ыйтман.

Но и горд наш Дон, тихий Дон, наш батюшка — Басурманину он не кланялся, у Москвы, как жить, не спрашивался.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун пек шӑплӑх вӑл кӗркунне пушанса юлнӑ садра ҫеҫ, кайӑк та хӑйӗн ҫунаттипе турата ҫапман, ҫулҫӑ та ҫӗре ӳкмен чухне пулать.

Как бывает только осенью в уже опустевшем саду, когда ни птица не ударит крылом о ветку, ни лист не упадет на землю.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн ҫамки ҫине ҫырса ҫапман вӗт-ха: тӳрӗ кӑмӑллӑ йыт аҫи-и вӑл е раскулачить тунӑ йӑхран?

На лбу же у него не пропечатано: честный он кобель или раскулаченной сословности?

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫапман.

Не вдарил.

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫапла кирлӗ те сана, амак ҫапман пуҫна!

Так тебе и нужно, шмерцу!

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех