Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫанталӑкра (тĕпĕ: ҫанталӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫут ҫанталӑкра вӑл хальлӗхе виле те мар, кастрат та мар, ют пахчари кӗлмӗҫ те мар.

В природе он не был еще ни мертвецом, ни кастратом, ни нищим в чужом саду.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Шурлӑхӗ хӑрушӑ, сарни те ҫӗрсе кайнӑ, унта лайӑх ҫанталӑкра та аран-аран каҫма пулать, унашкал йӗпе вӑхӑтра нимӗн калаҫмалли те ҫук, — тет.

— Гать худая, настилка сгнила, тут и в хорошую-то погоду кое-как, а не то что в этакую мокрятину.

ХIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ҫулла, типӗ ҫанталӑкра, — терӗ старик, — эпир унта сукмакпа тӳремӗнех шурлӑх урлӑ ҫӳретпӗр.

— В лето, когда сухо, — ответил старик, — тогда мы прямой тропкой через болото ходим.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ӳпле витӗр шыв витмерӗ, ҫавӑн пек ҫанталӑкра ун ӑшӗнче тӑраниччен ҫывӑрма та хӑрушӑ пулмарӗ.

Шалаш не протекал, и в такую непогоду можно было безопасно отоспаться.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кам пӑрахтӑр ӑна кун пек ҫанталӑкра, пахчана кам пырса кӗтӗр?

Некому бросать. Кого в этакую погоду в сад занесет?

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ӑшӑх вырӑнсене хуплакан хӑвалӑх юхан шыва сырса хупланӑ; хӑвалӑхсем шӑрӑх ҫанталӑкра ар ҫурисем сапаласа ывӑтнӑ симӗс калпак куписене аса илтереҫҫӗ.

Ивняк, закрывая отмели, теснился к реке; он напоминал груды зеленых шапок, разбросанных лесовиками в жаркий день.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

— Юлӑр, — терӗ Сантус, — сирӗн пӳртӗр ҫывӑхрах, пӗлетӗп, анчах ку ҫанталӑкра сире чӑнласах хӑрушлӑх кӗтме пултарать.

— Останьтесь, — сказал Сантус, — хотя ваш дом близко, но в такую погоду вы подвергаетесь серьезной опасности.

Шурӑ шар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 136–139 с.

Вӑл сахал калаҫать; тӑтӑшах шухӑша путать; лайӑх ҫанталӑкра кулать; япӑх чухне тутине ҫыртса лартать.

Он говорил мало; часто задумывался; в хорошую погоду — смеялся; в плохую — кусал губы.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Вӑл ҫакӑн пек ӑшӑ та лайӑх ҫанталӑкра хӑйӗн сӗтеклӗ те тутлӑ ҫырлине пиҫсе ҫитме ӗлкӗртесшӗн васкать.

Он пользовался прекрасной погодой и спешил приготовить к сроку свою сочную, вкусную ягоду.

Вӑрманти ачасем // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 7–11 с.

Вахтӑра манӑн хырӑм хӑрушла выҫса кайрӗ, эпӗ кубрике йӑпшӑнса кӗтӗм, сыр татки шыраса тупрӑм, унтан вара — туятӑп: нӳрлӗ ҫанталӑкра чӗтресе тӑни аванах мар.

На вахте мне захотелось жрать, я полез в кубрик, разыскал кусок сыра, а потом вспомнил, что дрогнуть в сырую погоду нехорошо.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Эпӗ куҫа чарса ҫур сехет пек тӑтӑм, анчах ҫавнашкал ҫанталӑкра, паллӑ ӗнтӗ, кӑвайт е хунар ҫути мар — хӑвӑн аллусем те курӑнмаҫҫӗ.

Я простоял с полчаса, пяля глаза изо всей мочи, но в такую погоду, как известно, не только огней не видно, а даже своих собственных рук.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Кунта пӑрахнӑ лот пӗрре — икӗ фута, тепре самаях пысӑк тарӑнӑша ҫитет; кӑнтӑрлахи лӑпкӑ ҫанталӑкра кунта рифсен йӗпписемпе шӗврекисем курӑнаҫҫӗ; ҫак вӑхӑтра пыр шӑлне йӗрнӗ ҫӑвар евӗрлӗ.

Лот, брошенный здесь, достигал то двух футов, то значительной глубины; днем в тихую погоду можно было здесь видеть иглы и зубцы рифов; пролив в это время напоминал слегка оскаленный рот.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫинех ӑҫта кайтӑр Машук кунашкал ҫанталӑкра, эрне варринче…

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ку ҫанталӑкра инҫех тараймӑн…»

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унран шӑллӗ ҫак самантра ҫапла ыйтни Антуншӑн уяр ҫанталӑкра аҫа ҫапнипе танах пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кун пек ҫанталӑкра салтак чунӗ те ӑшӑнать, хавасланать.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Мӗн ӗҫпе нушаланса ҫӳретӗр-ши ӗнтӗ ҫак ҫанталӑкра? — куҫа кӗрсех тӗпче пуҫларӗ Унеҫӗм.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӗҫпе килнӗ пӗлӗшсем тес — хальччен мӗн туса лармалла ку ҫанталӑкра?

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӗҫҫи мар вӑхӑтра ялта кирек мӗнле ҫанталӑкра та чӳречерен пӑхса ларакан тупӑнатех ҫав.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ку вара кирек мӗнле ҫанталӑкра та вун пилӗк ҫынна чӑтатех».

Бот этот пятнадцать человек выдержит в любую погоду».

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех