Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнтан (тĕпĕ: ҫакӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсир, чӑнах калатӑп, ҫакӑнтан ан тӗлӗнӗр.

— Вы, честное слово, не удивляйтесь этому.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Эпӗ ҫакӑнтан мӗн пулса тухасса пӗлнӗ-и вара?

Я ведь не знала, что из этого выйдет.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Калиостро ӑнӑҫсӑрлӑхне унӑн вӑйсӑрлӑхӗпе ӑнлантарнӑ, ҫакӑнтан вара — вӑл вилекенсен йышӗнчен тесе пӗтӗмлетнӗ.

Неуспех Калиостро приписали его бессилию, а отсюда заключили, что он смертен.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.

Ҫакӑнтан ҫывӑхрах тӑванлӑх ҫук.

Нет ближе родства, чем это.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— «Ҫапла. Ҫакӑнтан мӗскер вара?».

— «Да, а что же из этого?»

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫакӑнтан вӗсене тата турра хӑйне мӗн усси пур?

Какая им и какая тебе от этого выгода?

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эсир нимӗҫ фронтне тарма шут тытнӑ пулсан, сирӗн ак ҫакӑнтан Мускав урлӑ, Смоленск урлӑ, Брест хули урлӑ каймалли ҫул кун ҫути пекех паллӑ мар-и мӗн вара? — терӗ, карттӑ ҫине указкӑпа хыттӑн тӗртсе кӑтартса.

Разве же не ясно, как день, что вы должны были направиться через Москву, — он ткнул указкой по карте, — через Смоленск и Брест, если вам угодно было бежать на германский?

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

«Тархаслатӑп» сӑмах тӗлӗнче машина чылай инҫетре тусан ӑшӗнче ӗнтӗ, вӑл халӗ ҫеҫ ҫакӑнтан кӗрлеттерсе ҫухалман та тейӗн.

На слове «прошу» машина пылила уже так далеко впереди, что она как бы и не проезжала мимо него.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Футроза ҫакӑнтан асӑрхаттарас йӳтӗмпе Давенант абонентсен кӗнекинче унӑн номерне тупрӗ, ҫыхӑнтарма ыйтрӗ.

Отсюда, намереваясь предупредить Футроза, Давенант вызвал его номер по книге абонентов.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл ҫакӑнтан васкасах кайрӗ, пӑхать те — ку ҫав урам мар.

Он пошел прочь и видит — это не та улица.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫакӑнтан васкавлӑн кайсан эпӗ Хонса лӑплантармалли меслет пирки шухӑшлама пуҫларӑм…

Поспешно удалившись, я стал обдумывать меры, могущие успокоить Хонса.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Вӑл ҫакӑнтан усалрах ӗҫ те туман мар-ха.

За ним числились преступления более значительные.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Вӑл 23-мӗш камерӑра ларать — сӑпайлӑ та хӑюллӑ хӗр икӗ ҫул каялла ӑна — мӑнаҫлӑ кайӑка — шӑпах ҫакӑнтан кӑларса янӑччӗ.

Он сидел в камере 23, из которой два года тому назад был выпущен, как гордая птица, скромной и смелой девушкой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Рене ҫыхма пулӑшрӗ; унтан, хӑйӗн пӗчӗк вӗри ал тупанӗпе Шамполиона чавсинчен тытса, таркӑна тӗрмен тӗп алӑкӗ патне тӗттӗм пӳлӗмсем витӗр ертсе ҫитерчӗ; пушӑ тӑкӑрлӑка ҫакӑнтан тӳрех тухаятӑн.

Рене помогла связать; затем, держа своей маленькой горячей рукой за руку Шамполиона, провела беглеца сквозь темные комнаты к парадной двери, выходившей непосредственно в пустой переулок.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Рене камерӑна ҫакӑнтан иртме шут тытрӗ.

Отсюда Рене намеревалась пройти в тюрьму.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Анчах чун икӗ тӗрлӗ иккенне йышӑнас тӑк — эпир Суринэне ӑнланатпӑр; пӗр йышши чун тӑраниччен, антӑхса кайса хӑйне юраттарасшӑн, тепӗр йышши вара ҫакӑнтан кая мар туйӑмпа хӑй юратасшӑн, хӑйне парасшӑн, парнелесшӗн.

Однако, мы поймем Суринэ, если согласимся признать два типа души: одну — с ненасытной потребностью быть любимой, другую — с не менее сильной потребностью любить, давать и дарить самой.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

— Эпир ҫакӑнтан ытларах исленейместпӗр.

 — Мы все равно больше не смокнем.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫакӑнтан нимӗн те тухмасть».

Ничего не выйдет из этого».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Ак ҫакӑнтан тӳп-тӳрех каймалла-и?

— Так вот пряменько идти мне?

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫакӑнтан ыйту тухса тӑрасси паллах: Фарфонт ҫыранӗ патне карапсем хӑҫан-хӑҫан пынӑ?

Отчего, естественно, возник вопрос, как часто заходили корабли к берегам Фарфонта?

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех