Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫакланать (тĕпĕ: ҫаклан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ, вӑрмана пырса кӗрет те мӑйракисемпе турата ҫакланать; хай арӑслан кӑна ярса та илет.

А как пришел в лес, запутался рогами за сучья, и лев схватил его.

Пӑлан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫыхланчӑк пӑрҫа урасенчен ҫакланать, йӗпе курӑк чӗркуҫҫинчен ҫапса пырать.

Путаный горох цеплялся за ноги, мокрая трава хлестала по коленкам.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Нимӗн шухӑшламасӑр вӗҫсе пынӑ ӳхӗ яка пӑр ҫине лариччен малтан урлашка ҫине ларать, вара капкӑна ҫакланать.

Ничего не подозревающий филин, прилетев на место охоты, предпочитает сесть на перекладину, чем на гладкий лед, и попадает в ловушку.

Пулӑҫӑ-ӳхӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 81–83 с.

Кун вара шӗтӗрнеке ӑнсӑртран пиншак ҫанни ҫакланать те, машина чунсӑр, аллине те тӗркелесе туртса чӑмлать.

Ну у этого бедняги рукав пиджака и попал меж зубьями, а машина она что, разбирать, что ли, станет, вот и смолотила рукав вместе с рукой.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӗр ҫинче выртакан хӑрӑк-харӑк чӗркуҫҫисене шӑйӑрать, кӗпе-йӗме ҫакланать.

Валежник царапал коленки, цеплялся за платье.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Асту, ҫакланать, тӑванӑм.

Смотри, брат, попадет…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл ҫакланать, кӑкӑрӗпе ҫивӗч чул ҫине ӳкет, Каролина Фогельмеер сутӑҫӑ хӗрарӑм пек кукленсе ларнӑ та: кукӑль, кукӑль, кукӑль, тесе пӑшӑлтатать, лере вара юн тӑкӑнать, хӗҫсем ялтӑртатаҫҫӗ…

Он цепляется, падает грудью на острый камень, а Каролина Фогельмейер сидит на корточках, в виде торговки, и лепечет: «Пирожки, пирожки, пирожки», — а там течет кровь, и сабли блестят нестерпимо…

XXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Халь тепӗр чухне ҫакӑн пек япала та пулать: сӑмахран, сан аллу айне пӗр-пӗр кахал е мӑран сӗлеке ҫакланать те, ну, пӗҫертме тытӑнатӑн вара ӑна — начальник ячӗпе те, секретарь ячӗпе те.

Иногда и так бывает: лодырь тебе под руку подвернется или растяпа неповоротливая, так жмешь его и как начальник и как секретарь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ну, Адька, сана халь килӗнте ҫакланать ӗнтӗ! — терӗ Варук, пуҫне сулкаласа.

— Ну, Колька, теперь тебе дома будет! — сказала Вера, качая головой.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эсир тата «ҫакланать» тетӗр!

А вы говорите «попадёт»!

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

— «Ҫакланать»!

— «Попадёт»!

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

— Акӑ ҫакланать ӗнтӗ сана учительсенчен.

— Ужотко попадёт тебе от учителей…

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Кирлӗ мар чух вӑл ҫилпе те пырса ҫакланать, кунта ак, ҫурӑлса каяс пек тарӑхсан та тупма ҫук, хурах кӑшкӑр хӑть!

Когда не надо — его ветром надует, а тут, как на пропасть, не найду, да и все, хучь криком кричи!

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кисрентернипе пыршӑран пыршӑ ҫакланать!

Так трясет, что кишка за кишку цепляется!

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫил ансӑр утма ҫула вичкӗннӗн тулласа вӗрет, тӗмескесенчен ҫакланать, пӗр вырӑнта шӑхӑркаласа ҫаврӑнать.

Ветер струею бил по узкому канальцу хода; цепляясь за уступы, свистал и кружился.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсӗ ыттисенчен мала сике-сике ан тух, хӗрӳллисене часах вилӗм ҫакланать!

Ты не вылетывай вперед других, а то горячих смерть метит!

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ун айӗнчен пур еннелле те шӑрчӑксем тапса сикеҫҫӗ, йӗплӗ пиҫен курткине ҫакланать.

Из-под него во все стороны прыскали кузнечики, колючий татарник цеплялся за курточку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Шӑв-шав ҫӗкленчӗ, ӗҫӗ пулмарӗ, инкекӗ ҫеҫ хулана ҫакланать.

— Подняли шум, а дела не сделали, только беду на город накликали.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем те кунта алӑка шакканине асӑрхарӗҫ ӗнтӗ, мана тинех ҫакланать, — пӑшӑлтатнӑ Димчо пуп, Соколова ҫӑмӑллӑнах тӗксе кӑларса.

Они уже видели, что ты толкнулся сюда, мне тоже несдобровать, — прошептал поп Димчо, легонько выталкивая Соколова за ворота.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пур пӗр ниҫта та тарса хӑтӑлаймасть, йӗрне кӑна тупмалла, ыран-и, паян-и — пур пӗр ҫакланать, — терӗ тепри.

— Все равно от нас не уйдет, рано или поздно попадется, только бы напасть на его логово, — проговорил другой.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех