Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Моргиана шухӑшӗсем хӑй тӗллӗн янӑракан, ют сасӑ хӑвӑртлӑхӗпе юхаҫҫӗ, пӑлханупа куҫаҫҫӗ, Моргиана вӗсене сӑнать кӑна тейӗн.

Ее мысли текли с быстротой самостоятельно звучащего, чужого голоса, движимого возбуждением, и она только следила за ними.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Кӑкӑр ӳчӗ, Дрибб пенипе ҫурӑлнӑскер, шыҫсах пырать, унран ҫӑра юн сӑрхӑнать, хырӑмӗ тӑрӑх вӗри тумламсем йӑрлата-йӑрлата юхаҫҫӗ.

Кожа на груди, разорванная выстрелом Дрибба, вспухла, сочась густой кровью, стекавшей по животу горячими каплями.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Авӑ, юнашаррӑн, пӗр-пӗрин ҫумне тӗршӗне-тӗршӗне, вӗсем тытса чарайми пусма евӗр аялалла юхаҫҫӗ, леререх ушкӑншарӑн, икшер-виҫшерӗн нӳрлӗ чул тӳшекӗнчен шӑппӑн йӑтӑна-йӑтӑна анаҫҫӗ; тата ҫӳлерех пӗччен шыв сикки картлашкасене чӑма-чӑма ҫӳллӗ хысакран ишӗлсе тӑкӑнать те сывлӑшра витӗр курӑнакан шӗвӗ кӗмӗл сапаласа акать; аяларах тикӗс кӗленче йӑрӑм шавлать — чулсем ҫинче ҫапӑнса-арканса йӑлтӑркка пӑр сирпӗнчӗкӗсене вӗттӗн-вӗттӗн тӑркӑшлать-вӗҫтерет.

То рядом, теснясь друг к другу, лилась вниз их серебряная, неудержимая ткань, то группами, по два и по три, тихо свергались они с влажного каменного ложа в невидимый водоем; то одинокий каскад, ныряя в уступах, прыгал с высокого гребня и сеял в воздухе прозрачное, жидкое серебро; то ровная стеклянная полоса шумела, разбиваясь о камни, и пылила сверкающим градом брызг.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Садра ҫӗн юрӑсем юхаҫҫӗ Кӳреҫҫӗ сан ятпа мухтав.

Куҫарса пулӑш

Сухаҫӑ // Лидия Ковалюк. Ковалюк Л.А. Юрату ҫӑлкуҫӗ. Сӑвӑсем. Шупашкар: «Калем» кӗнеке издательстви, 2002. — 72 с. — 6 с.

Палӑри-палӑрми хумсем чӗтренсе юхаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс госпиталӗнче // Валентин Бурнаевский. Чӑваш литературин антологийӗ: пӗрремӗш том. Проза. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2003. — 551 с. — 275–281 с.

Хир варринче пысӑк мар тӗмескесем пур, вырӑнӗ-вырӑнӗпе ҫырма-ҫатрасем тӗл пулаҫҫӗ, вӗсен тӗпӗнче ҫӑлсем юхаҫҫӗ; хир варрипе Мускав шывне юхса кӗрекен Колоча ятлӑ ҫырма юхса выртать.

Оно чуть всхолмлено в центре, местами изрезано небольшими оврагами, на дне которых протекают ручейки; пересекает его река Колоча, впадающая в Москва-реку.

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Ҫакӑн пек шывсем хӑш чух сылтӑмалла юхаҫҫӗ, е тата пӗрмай ҫапла юхса йӑлӑхнӑ пек пулса, сулахай енне те кӗреҫҫӗ, унта вӗсем сулахайӗнчи ҫырана шыва путараҫҫӗ.

Такая река то бросится вправо, потечёт правее, то через некоторое время, будто ей надоело здесь течь, вдруг переползёт влево и зальёт свой левый берег.

Шыв илни // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Анчах куҫҫулӗ ӑна итлемест, ун тумламӗсем татӑлса кайнӑ ҫипрен шапӑртатакан шӑрҫасем пекех юхаҫҫӗ.

Но они не слушались ее и катились из глаз, словно бусинки с разорванной нитки.

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӑхӑр-ха, куҫҫульсем мӗнле юхаҫҫӗ!

Глядите, как нюни распустил!

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унӑн куҫӗсенчен куҫҫульсем шӑпӑртатса юхаҫҫӗ.

Из глаз его полились обильные слезы.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫак хӗрарӑм Мускавран паракан передачӑна итлет, хӑйӗн питҫӑмартисем тӑрӑх куҫҫуль тумламӗсем шапӑртатса юхаҫҫӗ.

Слушает женщина передачу из Москвы и слезы рукой вытирает.

Старая Гута — Мускав // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫуркунне ӗнтӗ, парксенче папаксем ҫурӑлаҫҫӗ, шывсем шӑнкӑртатса юхаҫҫӗ.

Уже весна, в парках почки лопаются, ручьи бегут.

Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Унӑн питҫӑмартисем тӑрӑх шӑпӑртатсах куҫҫулӗсем юхаҫҫӗ.

У нее по щекам катились слезы.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Акӑ мӗншӗн юхаҫҫӗ Лосьӑн пӗркеленчӗклӗ пит ҫӑмартисем тӑрӑх куҫҫуль пӗрчисем.

Вот отчего текли слёзы по морщинистым щекам Лося.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пичӗ тӑрӑх сивӗ тар пӗрчисем юхаҫҫӗ.

Капли холодного пота текли по лицу.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Шултра куҫҫуль пӗрчисем тухрӗҫ те унӑн имшер пичӗ тӑрӑх юхаҫҫӗ:

Выступили большие слёзы, потекли по её худенькому лицу:

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Урамсенче — хӗрлӗрех тӗслӗ пылчӑк, панелсем патӗнче шывсем юхаҫҫӗ.

На улицах рыжая грязь, около панелей бегут ручьи.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Паллах, кружкӑсем тӳрех ҫитми пулнӑ, кил хуҫи хӗрарӑмсем протестлеме тытӑннӑ: кружкисем ахаль те юхаҫҫӗ, халь тата ҫитми пулчӗҫ, тенӗ.

Конечно, кружек сразу стало недостаточно, и домохозяйки начали протестовать: дескать, и так протекают, да еще и недохват.

2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Чӑнкӑ, хӑмӑр тусен ҫурӑкӗсенчен пӑтранчӑк шывсем юхаҫҫӗ.

Ржавые родники выбивались из бурых скалистых расщелин.

16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Юханшывсем, ҫырмасем лӑпкӑнрах юхма тытӑнчӗҫ, вӗсем халь, Горган тӑвӗсем патӗнчи пек, сӑртсене урлӑ касса мар, вӗсен тӑрӑх, юхаҫҫӗ.

Ручьи и речушки уменьшали свой бег и текли не перпендикулярно горам, как на Горганах, а вдоль их подножия.

3 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.