Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрне (тĕпĕ: юр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Редактор хӑйӗн ҫухи ӑшӗнчи юрне силлерӗ.

Редактор вытряхивал снег из-за воротника.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

— Эсӗ мӗн ҫухӑратӑн? — тенӗ вӑл малалла, унӑн ҫурӑмӗ ҫинчи юрне пӳрнипе шаккаса.

— Что же ты скулишь? — продолжал он, сбивая пальцем с ее спины снег.

II. Темӗнле палламан ҫын // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Голова, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкӗ ҫинчи юрне силлерӗ те, Солоха тыттарнӑ эрехе ӗҫсе парса, хӑй ҫинчен каласа пачӗ: ҫил-тӑман тухнӑ пирки дьяк патне каймарӑм, — сан ҫутӑ пуррине куртӑм та, санпа пӗрле каҫ ирттермешкӗн кӗтӗм-ха, терӗ вӑл.

Голова, стряхнув с своих капелюх снег и выпивши из рук Солохи чарку водки, рассказал, что он не пошел к дьяку, потому что поднялась метель; а увидевши свет в ее хате, завернул к ней, в намерении провесть вечер с нею.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ку ӑна ҫав тери савӑнтарчӗ, ҫавӑнпа та вӑл, мӗнпурне манса, ҫийӗнчи юрне силлерӗ те, урама юлнӑ кумӗшӗн пӗртте кулянмасӑр, ҫенӗке кӗчӗ.

Эта находка так его обрадовала, что он позабыл все и, стряхнувши с себя снег, вошел в сени, нимало не беспокоясь об оставшемся на улице куме.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Унтан вара, ҫийӗнчи юрне силлемесӗрех, пӗр кӗтессе хутланса ларчӗ те, кӑкӑрне тыта-тыта, пурин ҫине те алчӑранӑ куҫӗсене пӑхса, хыттӑн иклетме тытӑнчӗ.

И там, не отряхивая снег, забился в угол и начал звонко икать, хватаясь за грудь и смотря на всех ошалелыми глазами.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗн эс пире сехет хушши урамра тытса тӑратӑн йытӑ? — ятлаҫса илчӗ хӑрах куҫлӑ жандармӗ, плащӗнчен юрне силленӗ май.

— Почему ты держал нас целый час на улице, скотина? — ругался одноглазый полицейский, стряхивая снег с плаща.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗл хӑйӗн юлашки юрне тӑкса пӗтерме тӑрӑшать.

Зима вытряхала последние озимки…

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чи малтанах пире пӗр ҫур сехет хушши сивӗ ҫӗртех кӗтсе тӑмалла пулчӗ: пӑр ҫине юр хӳсе кайнӑ, юрне тасатаҫҫӗ.

Во-первых, пришлось на морозе прождать с полчаса: каток был завален снегом, закрыт, и снег убирали.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫак асран кайми куккӑшӗ ҫинчен ҫӗр те пӗр хут илтетӗп, — ватӑ та мӑнтӑркка ҫын, Гаер пекех шатра питлӗскер, ялтан тустарса ҫитет, сарӑ кӗрӗкне хывса юрне силле-силле пӳрте кӗрет, турӑш умне тӑрса пуҫҫапать.

Сотый раз я слышу про этого незабвенной памяти дядю, и мне представляется, как старый жирный человек с таким же угреватым лицом приезжает на розвальнях из деревни, снимает желтую шубу и входит, отряхивая снег и крестясь на икону.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эрнипе пӗр чарӑнми тӑкать те ҫӳлти тӳпе юрне, лавккана ҫитсе килме те чӗр тамӑк.

Неделями без перерыва высокое небо сбрасывает снег, и сходить в магазин сущий ад.

Ахӑрсамана // Валентина Тарават. http://chuvash.org/lib/haylav/3970.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех