Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юнне (тĕпĕ: юн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах врач вӗсене лайӑх пӗлӗшсем вырӑнне йышӑнчӗ: унсӑрӑн ҫын мӗншӗн вара, больницӑна ҫӗр варринче ҫапӑҫса кӗнӗ пек кӗрсе, хӑй юнне пама сӗнӗччӗ-ши?

Но врач полагал, что они хорошо знакомы: зачем бы иначе человек врывался в больницу среди ночи и предлагал свою кровь?

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Икӗ сӑмса шӑтӑкӗнчен те шӑпӑртатса анакан юнне симӗс кӗпе ҫаннипе мӑйӑхӗ ҫинчен шӑла-шӑла, кӳренчӗк сасӑпа ҫухӑрашрӗ:

Вытирая руками защитной рубахи кровь с усов, обильно струившуюся из обеих ноздрей, он огорченно воскликнул:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир унпа пӗр-пӗрин юнне ытлашши нумай тӑктартӑмӑр.

Дюже крови много она нам, а мы ей пустили.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Праҫник умӗн арӑмӗсемпе амӑшӗсем, шыв ӑшӑтса, ӳт ҫумӗнче ҫулланса ларнӑ кирӗкӗсене ҫуса ячӗҫ, служивӑйсен юнне каҫса кайсах юратакан пыйтӑ-шӑркана тасатрӗҫ.

Перед праздником жены и матери нагрели им воды, обмыли приросшую к телу грязь, вычесали лютых на кровь служивских вшей.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нумай пулмасть ҫын юнне юхтарнӑшӑн пурнӑҫ ун патне халӗ тӗксӗмленсе, ватӑлса мар, хӑйӗн хыт кукарла та ултавлӑ хавасӗ-савӑнӑҫӗпе пушшех те ытларах илӗртсе таврӑнчӗ.

Жизнь вернулась к нему не поблекшая, не состарившаяся от пролитой недавно крови, а еще более манящая скупыми и обманчивыми радостями.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унпа юнашарах, Митька Коршунов пекех Подтелков юлташӗсен юнне юхтарнӑшӑн урядник лычкине илнӗ Андрюшка Кашулин ҫинҫен ихӗлтетет.

Тенорком подголашивал ему Андрюшка Кашулин, тоже получивший урядницкие лычки, заработавший их на крови подтелковских сподвижников.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑлӑхах ҫынсен юнне юхтаратӑр.

Зря кровь вы чужую льете!

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ӗҫсе курнӑ-ҫке-ха та казаксен юнне

— Тоже казачьей кровушки попился…

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сире халӗ хамӑр халӑх юнне юхтармалли вӑрҫа — революцие аркатса тӑкма илсе каяҫҫӗ.

Вас ведут на братоубийственную войну, на разгром революции.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Анчах сире эпӗ рабочисен юнне ан юхтарӑр тесе чӗнетӗп.

— Но я зову вас не проливать кровь рабочих.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Служба ҫине вӑл ӳрӗк-сӳрӗкреххӗн ҫеҫ пӑхрӗ, хӗрӳ юнне шиклӗхе пӗлми харсӑр чӗри хӑваласа тӑрать пулин те, ҫапӑҫусенче палӑрса мала тухмалли майсене шырамарӗ.

Служил он с прохладцей и, несмотря на то, что бесстрашное сердце гоняло его кровь, не особенно искал возможности выслужиться.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Прохор, кӳпчесе кайнӑ питҫӑмарти ҫине пӑчӑртатса тухнӑ юнне шинель ҫаннипе шӑлчӗ, тутисене чӗтрентерме пуҫларӗ.

Прохор рукавом шинели вытер со вздувшейся щеки полосу проступившей крови, задрожал губами.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан та хура пекех тӗксӗм ҫырӑ — ӑҫтан пӗлес-ха пӗчӗк ачан ачаш ӳчӗ айӗнче кӑвакраххӑн курӑнса выртакан тымарӗсем тӑрӑх чӗре кам юнне хӑваланине?

Темно-русый, почти черный был и Степан, — как узнать, чью кровь гоняет сердце по голубеющей сетке жил, просвечивающей под кожей ребенка?

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗренӗве каймарӗ вӑл: хӑй ыйтнипе фельдшер унӑнне юнне юхтарса илчӗ, кӑкӑрӗ ҫине пӗр дюжин сӗлӗх лартрӗ.

На ученье не поехал; по его просьбе фельдшер кинул ему кровь, поставил на грудь дюжину пиявок.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Куншӑн эпӗ Гришкӑнне пӗтӗм юнне юхтарса кӑларатӑп.

Гришке я кровь спущу за это самое.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Ҫук, этем юнне тупса памасӑр ылтӑн курасси ҫинчен ан та шухӑшла терӗ те асамҫӑ Петро патне пӗр ултӑ ҫулхи ача ҫавӑтса пычӗ.

«Нет, не видать тебе золота, покамест не достанешь крови человеческой!» — сказала ведьма и подвела к нему дитя лет шести.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫапла, вӑрҫӑ ун ҫийӗнчи ҫӑмӑл платьине тата туфлине ҫар тумтирӗпе — гимнастеркӑпа, ваткӑллӑ шӑлаварпа тата ҫӑматӑпа улӑштарттарнӑ; вӑрҫӑ ӑна фронтри йывӑр пурнӑҫпа — ҫывӑрса, ҫисе тӑранмасӑр пурӑнмалла, иртен пуҫласа каҫчен аманнисем йынӑшнине итлемелле, хӑйшӗн хаклӑ пулнӑ ҫынсен юнне курмалла, тӑтӑшах вилӗмпе тӗл пулмалла тунӑ…

Да, война заставила ее сменить легкое платье и туфли на солдатское обмундирование — гимнастерку, ватные брюки и валенки; война заставила жить тяжелой фронтовой жизнью — недосыпать, недоедать, с утра до ночи слушать стоны раненых, видеть кровь дорогих сердцу людей, часто встречаться со смертью…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл полкра ҫулларанпах, Озеров вара, полк командирӗ, ку тарана ҫитсе те унпа ҫывӑхрах паллашма пултарайман: тухтӑр — тухтӑр, хай ӗҫне тӑвать, анчах ҫак ҫамрӑк та илемлӗ хӗрарӑм хӑй ӗҫӗсӗр пуҫне тата мӗн тӑвать-ши, кунсерен, ҫын асапӗсемпе юнне курса, мӗн ҫинчен шухӑшлать-ши?

Она в полку с лета, а Озеров, командир полка, до сих пор не мог поближе познакомиться с ней: доктор — и доктор, делает свое дело, но что делает эта молодая и красивая женщина, кроме своего дела, и о чем думает каждый день, видя человеческие страдания и кровь?

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юнне тута хӗрринчен ачалла, шӗвӗр пӳрнипе шӑлса пӑрахсан, вӑл макӑрнӑ чухнехи пек сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ:

Протерев кровь с губ по-детски, указательным пальцем, он закричал плачущим голосом:

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пирӗн кашни ҫӗр лаптӑкӗшӗн нимӗҫсем хӑйсен пуҫӗсене, хӑйсен хура юнне тӑкчӑр!

Пусть немцы своими головами, своей черной кровью платят за каждую пядь нашей земли!

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех