Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыткӑнчӗ (тĕпĕ: ыткӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Матрена инке алӑка уҫрӗ, савӑнӑҫлӑн малалла ыткӑнчӗ, анчах ҫав самантрах хӑраса кайса каялла чакрӗ.

Тетя Матрена открыла дверь и тут же испуганно отступила.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫав самантрах кӗтес хыҫӗнчен нимӗҫсен утла отрячӗ вӑркӑнса тухрӗ те, вӑрӑм та тӳрӗ хӗҫӗсене ҫӳлелле ҫӗклесе, халӑх ҫине ыткӑнчӗ.

Сейчас же из-за угла выскочил немецкий конный отряд и с поднятыми палашами бросился на толпу.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Федя халӑх хушшинелле ыткӑнчӗ, мана ҫапӑнса чут ҫeҫ ураран ӳкермерӗ, чупнӑ ҫӗртех урамри чула тытрӗ те хыттӑн кӑшкӑрчӗ:

Федя метнулся в толпу, чуть не сбив меня с ног, и схватил на ходу камень с мостовой.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Атя! — Уча ҫавӑнтах,хӑйӗн чӗриклетекен туйипе сиксе, малалла ыткӑнчӗ.

— Давай! — И Уча погнался за колбасником.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька ун хыҫҫӑн ыткӑнчӗ.

Васька метнулся за ним.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ленин ӑна хирӗҫ ыткӑнчӗ, ун аллинчен самаях хулӑн та йывӑр хаҫат тӗрки илчӗ.

Ленин рванулся ему навстречу и взял у него из рук увесистую пачку газет.

6 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Эмиль амӑшӗ ҫывӑрмалли пӳлӗмелле ыткӑнчӗ — ӑна хирӗҫ вара хуран хупӑлчи вӗҫсе тухрӗ.

Мама тут же бросилась в комнату, а ей навстречу полетела крышка котла.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл хуҫисем хыҫҫӑн вӑрттӑн йӗрлесе пынӑ иккен те халӗ рампа умӗнче тӑракан Эмиле курсан ҫав тери савӑнса кайрӗ, талт-талт сиксе ун патнелле ыткӑнчӗ.

Он, оказывается, тихонько следовал за своим хозяином, а теперь, увидев Эмиля, который стоял у рампы, очень обрадовался и вприпрыжку бросился к нему.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Нӑрикӗн те чӑхсене хӑваласа кӑмӑлӗ пур курӑнать, вӑл хыттӑн ҫихӗрсе ячӗ те автан хыҫҫӑн ыткӑнчӗ.

А Свинушок тоже захотел погонять кур, он громко заверещал и помчался за петухом.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Пӗр вӑхӑт вӑл калле-малле сулланса илчӗ, унтан вара ҫуначӗсемпе ҫат-ҫат ҫапкалашма пуҫларӗ, кукареку! тесе кӑшкӑрса ячӗ те чӑхсем еннелле ӑсран кайнӑ пек ыткӑнчӗ.

Некоторое время он бессмысленно качался взад-вперёд, а потом вдруг отчаянно замахал крыльями, закукарекал и как полоумный кинулся к стайке кур.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑт телей! — вӑл часрах кашкӑр шӑтӑкӗ патне ыткӑнчӗ.

Вот повезло! — и он со всех ног бросился к яме.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль амӑшӗ кухньӑналла вирхӗнчӗ, пӗр ҫеккунт та ҫухатма юрамасть тесе ашшӗ те ун хыҫҫӑн ыткӑнчӗ.

Мама Эмиля со всех ног бросилась на кухню, а папа побежал за ней с криком, что нельзя терять ни секунды.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫав самантрах халӑх хушшинчи ҫынсенчен пӗри мачтӑ патнелле ыткӑнчӗ.

Кто-то опрометью бросился к мачте.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл савӑнсах алӑк патнелле ыткӑнчӗ, анчах та лешне тул енчен питӗрнӗ иккен.

Он кинулся к двери — она оказалась запертой.

Вырсарникун, июнӗн вуннӑмӗшӗ, Эмиль Идӑна флагшток ҫине ҫӗкленӗ кун // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль ашшӗ ним шухӑшласа тӑмасӑрах ӗне вити еннелле ыткӑнчӗ.

Папа Эмиля, разумеется, тут же помчался в коровник.

Вырсарникун, июнӗн вуннӑмӗшӗ, Эмиль Идӑна флагшток ҫине ҫӗкленӗ кун // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл ҫенӗкелле ыткӑнчӗ, эпӗ те ун хыҫҫӑн кӗрсе часрах чердак ҫине хӑпартӑм, унта манӑн кӗнекесем нумай выртатчӗҫ.

Он бросился в сени, а я за ним и — на чердак, там у меня лежало много книг.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Ӑна эпӗ… — чыхӑнса, малтанхи пек тытӑнса тӑчӗ надзиратель, анчах сасартӑк, итлесе, алӑк патне ыткӑнчӗ.

— Да я… — задыхаясь, начал надзиратель и вдруг, прислушавшись, метнулся к двери.

XXXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Козуба малалла ыткӑнчӗ.

Козуба рванулся вперед:

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ирина ун патне ыткӑнчӗ.

Ирина бросилась к нему.

IX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Алшӑллине курсанах, Павло вӗҫертсе ячӗ… шарсем ҫӳлелле ыткӑнчӗҫ — вӗсем хыҫҫӑн вара Павло та ыткӑнчӗ.

Увидев полотенце, Павло разжал руку… шары рванулись — и следом за ними рванулся Павло.

XXXVIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех