Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыратни (тĕпĕ: ырат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эмиль вара ӑна Линӑн шӑл ыратни ҫинчен, унӑн пит ҫӑмартийӗсем сывлӑш тултарнӑ хӑмпӑ пек пысӑкланса кайни ҫинчен, ҫавӑн пиркиех вӑл халӑх куҫ умне курӑнма пултарайманни ҫинчен каласа пачӗ.

Но тут Эмиль ей рассказал, что у Лины болит зуб и что обе её щеки похожи больше на воздушные шары, чем на щёки, и она не может показываться на люди.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Мана ҫӑмӑллантаракан савӑнӑҫ хумӗ — ҫав тери пысӑк, хӑватлӑ туйӑм! — пырса ҫапрӗ, унтан сулахай ура ыратни ҫунтарса илчӗ.

Меня облила освежающая волна радости — такое огромное, мощное чувство! — потом ожгла боль в левой ноге.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл каланӑ сӑмахсенче хуйхӑ-суйхӑ, чӗре ыратни, савӑнни, хӑйӗн Ленюшкишӗн чунтан-чӗререн мӑнаҫланса хӗпӗртени илтӗнчӗ.

В словах ее прозвучало и горе, и боль, и гордость — большая материнская гордость за своего Ленюшку.

Юлашкинчен калани // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ыратни вара ҫӑмӑл аманнипе ҫеҫ пулӗ-ха, шӑнӑр тӑсӑлнӑ пулмалла, ҫавӑн чухнех туйса илеймен пулӗ.

И боль, наверно, не потому, что не почувствовал тогда, а потому, что повреждение было пустяковое — растянул, вероятно, немножечко сухожилие.

XXIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Урисем унӑн пӗтӗмпех шыҫса кайрӗҫ, шӑмӑ сыпписем сурса ыратни ӑна пӗтӗмпех халтан ячӗ.

Ноги у него распухли, нестерпимо болели в суставах.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫав сӑмсана хырӑм ҫине тытатӑп та, ыратни иртсе те каять.

И как приложу этот нос себе к животу, боль сразу и утихнет.

Арӑмӗ упӑшкине юратни ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Анчах ыратни мана хӑратмарӗ, — кун пек ыратнине эпӗ пӗр йӑнӑшмасӑрах тӳссе ирттерме пултарӑттӑм.

Но не боль страшила меня — такую боль я мог бы вынести без стона.

XXVII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Сывлӑша юрӑ сасси мар, ӳпкевпе вӗресе тухнӑ куҫҫуль — этем чӗрин куҫҫулӗ нӳрлӗн тултарса тӑнӑ; кӗрешсе тинки тухнӑ чун-чӗре пӑшӑрханни, нушан тимӗр аллипе ҫӗмӗрӗлнӗ этемӗн суранӗсем хаяррӑн ыратни — пурте ҫаксем юррӑн ахаль те тӳрккес сӑмахӗсене хывӑннӑ; вӗсем, тӳсме ҫук хурлӑхлӑ сасӑсем пулса, ҫӳле те пушӑ инҫете, чӗнсе те чӗнмен пӗлӗтелле юхса хӑпарнӑ.

Точно не звуки, не песня, а те горячие слезы человеческого сердца, на которых выкипела эта жалоба, — сами слезы увлажили воздух; тоска души, измученной в борьбе, страдания от ран, нанесенных человеку железной рукой нужды, — всё было вложено в простые, грубые слова и передавалось невыразимо тоскливыми звуками далекому, пустому небу, в котором никому и ничему нет эха.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑс-хакӑл вӑл — чун ыратни

Мудрость — это боль…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑна кӗтекен хресченсене Чжан Ян Братишкӑн паян пуҫӗ ыратни ҫинчен, ҫавна пула калаҫу ирттерме пултарайманни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Поджидавшим его крестьянам Братишка Ян объявил, что сегодня у него болит голова, проводить собеседование он не в силах.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑрҫмастӑн пулсан, пуҫ ыратни те иртсе каять, — кулса ячӗ те Ли тӑчӗ.

Ругать не будешь и голова пройдет, — рассмеялся Ли и встал.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ашшӗн пичӗ тӗксӗм те хусканусӑр пулнӑ, сарлакан уҫӑлса кайнӑ куҫӗсем нимӗн ҫинчен те пӗлтермен: ыратни те, хӑрани те, савӑнни те палӑрман вӗсенче…

Лицо отца было темное, неподвижное, и широко открытые глаза на нем не выражали ничего: ни боли, ни страха, ни радости…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗн тума пултарнине тӑвӑр, кинемей, ыратни кӑна иртсе кайтӑрччӗ, — тетӗп карчӑка.

— Делайте, мамаша, что хотите, лишь бы прошло Старуха стелет постель.

23. Сурансене сиплесе тӳрлетесси // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ниҫта та ыратни сисӗнмест.

Боли нигде не ощущал.

7. Тӑшманпа пуҫласа тӗл пултӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Акӑ вӗсем ҫак тӗлӗнмелле вырӑнтан тухӗҫ те, вара мӗнпур чир-чӗрӗпе суранӗсем пӗтӗҫ, вар ыратни те иртсе кайӗ, теҫҫӗ.

Вот он выйдет из этой чудесной купели, и все язвы заживут или боль, мучившая годами, пройдет наконец.

Курорт // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Эпӗ аннене калӑп, сирӗн валли вӑл сиплӗ шыв парса ярӗ, унпа пилӗк-ҫурӑма сӗрсен мӗн ыратни часах иртсе каять.»

Я скажу матушке, она пришлет вам настойки, которою потрите только поясницу и спину, и все пройдет.

IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Анчах ыратни мӗн вӑл халь маншӑн?

Но что мне она теперь?

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Урамра вылянӑ чухне ӑнсӑртран ӳксе ыраттарсан та сан патна чупса кайса уф! уф! вӗртереттӗм те, ыратни иртсе те каятчӗ.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Тӑртаннӑ пакӑлчак сыппи хытса ларнӑ, халь ӗнтӗ вӑл пушшех хытӑрах уксахлать, анчах ура ыратни, хырӑмӗ ыратнипе танлаштарсан, нимӗнех те мар пек туйӑнать.

Нога у него одеревенела, он стал хромать сильнее, но эта боль ничего не значила по сравнению с болью в желудке.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ыратни тапраннӑ-тапранманах.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех