Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӳтлекелесе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сунарҫа амантни стойбищере нимӗн чухлӗ те шӑв-шав кӑлармарӗ: арӑмӗ упӑшкинчен шӳтлекелесе кулчӗ ҫеҫ.

Рана, нанесенная охотнику, не вызвала на стойбище тревоги — жена смеялась и подшучивала над мужем.

Хӗлле хир сыснисене тытма кайни // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 88–91 с.

Хӗрарӑм пуҫҫӑн хӑрушӑ ҫула пӗчченех тухма хӑйнӑран ӑна шӳтлекелесе саламларӗҫ.

Ее приветствовали, подшучивали над отвагой, толкнувшей одинокую женщину на опасный рейс.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Хӗрарӑмсем, шӳтлекелесе, кулӑшла ҫивӗч сӑмахсем калакаласа, апат тутрисене салтма, унти ҫимӗҫсене кӑларма тытӑнчӗҫ — вӗсене сӗтел ҫийӗ шӑнӑҫтарайми те пулчӗ ӗнтӗ.

Женщины, перебрасываясь шутками да прибаутками, развязали узлы, извлекли из них содержимое — вскоре стол уже не мог поместить всего.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Унӑн шӑллӗ Вильям питӗ шӳтлеме юратать иккен, халӗ те вӑл шӳтлекелесе кӑна ҫыркалам пекки тунӑ-мӗн, чӑннипе тӑрӑшса ҫырман, ҫакна король тӳрех ӑнланса илнӗ пулать.

Что его брат Уильям первый шутник на свете и даже не собирался писать по-настоящему; он-то понял, что Уильям хочет подшутить, как только тот черкнул пером по бумаге.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл та ӗненместчӗ, ҫапах шӳтлекелесе те пулин итлетчӗ эп каланисене…

Она тоже не верила, но слушала меня — то шутя, то серьезно.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Салтаксем пек шӳтлекелесе те илеҫҫӗ: автобуссем пушӑ пыраҫҫӗ, эпир ҫуран таплаттаратпӑр, теҫҫӗ; снаряженисем Александр Невский вӑхӑтӗнчинчен те имшертерех, апла-тӑк, пире луччӑ кинжалсемпе штыксем памалла, текелеҫҫӗ.

Шутили по-солдатски просто, иногда с обнаженной грубинкой на тему, что вот-де троллейбусы едут пустые, а мы топаем пешком, и что снаряжение у нас примитивное даже с точки зрения Александра Невского, и уж коль скоро оно таково, то неплохо бы снабдить нас обычными кинжалами и штыками.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Татарски хуторӗн пехоти, — юланутлӑ казаксем тӑрӑхласа «пластунсем» тесе ят панӑскер, — пӗр ҫӗре пуҫтарӑнмалла мар тесе хытарнӑ ҫӗртенех ушкӑнӑн-ушкӑнӑн эшкерленсе тӑчӗ, пӗр-пӗрин хушшинче патронсем уйӑрчӗҫ, шӳтлекелесе илчӗҫ.

Татарская пехота, — «пластунки», как их шутя прозвали конные, несмотря на строгий приказ не сходиться, собирались толпами, делились патронами, курили, перекидывались шутками.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм ҫӗрӗпех ӑна ҫатӑрласа чӑмӑртарӗ, тӑрана пӗлмесӗр ачашларӗ, кула-кула, шӳтлекелесе, Григорий тутине юнӑхичен ҫыртса пӗтерчӗ, мӑйӗпе кӑкӑрӗ тата хулпуҫҫийӗсем ҫинче чуптунӑ чух ӗмсе илнӗ лаптӑксемпе пӗчӗкҫӗ тискер кайӑкӑнни пек ҫӳхе те вӗтӗ шӑл йӗрӗсем хӑварчӗ.

Женщина с силой всю ночь прижимала его к себе, ненасытно ласкала и со смешками, с шутками в кровь искусала ему губы и оставила на шее, груди и плечах лиловые пятна поцелуев-укусов и крохотные следы своих мелких зверушечьих зубов.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Клубра пукансене сиктере-сиктере лартнӑ сасӑ кӗмсӗртет, йывӑҫ урайӗнче урасемпе шакӑртатса утни янӑрать, — хыттӑн калаҫса тата шӳтлекелесе делегатсем вӗҫӗ-хӗррисӗр кӗреҫҫӗ.

В клубе гремели стулья, слышалось шарканье ног о деревянный пол — делегаты все входили и входили, разговаривая и перекидываясь шутками.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗрарӑмсем ҫапла тупӑшса чупни нумайӑшне кулӑшла пек туйӑнчӗ, ку намӑс япала текенсем те пулчӗҫ, анчах пайтахӑшӗсем, Нунчана сума-суса, ун сӗнӗвне кӑшт шӳтлекелесе вырӑна илчӗҫ те, Нинӑн амӑш тупӑшма чӗннипе ирӗксӗрех килӗшмелле пулса тӑчӗ.

Многим показалась смешной эта гонка женщин, были люди, которые отнеслись к этому как к позорному скандалу, но большинство, уважая Нунчу, взглянуло на ее предложение с серьезной шутливостью и заставило Нину принять вызов матери.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

«Пӗр лав ҫыхрӑм», – тет вӑл шӳтлекелесе.

Куҫарса пулӑш

«Мӗншӗн маларах вӑхӑт тупайман-ши?» // ЛЮБОВЬ СЕМЕНОВА. «Тӑван Ен», 19-20№, 2016.03.18-24

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех