Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑтса (тĕпĕ: шӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа та Серега унтан: — Ӑҫтан тупатӑн эсӗ партизансене? Вӗсем мӗн, сан шутпа, тунката тӑрринчен шӑтса тухаҫҫӗ-им? — тесе ыйтсан, Ленька ӑна хирӗҫ нимӗн те чӗнеймерӗ.

Поэтому Ленька и не нашелся, что ответить Сереге, когда тот спросил: — А где ты их возьмешь, партизан-то? Что они, из пеньков тебе вырастут?

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пырсан-пырсан, сисмен хутран, тин ҫӗр айӗнчен шӑтса тухнӑ пек туйӑнакан йывӑҫ тӗмисем ҫине пыра-пыра тӑрӑнатӑп.

кусты словно вставали вдруг из земли перед самым моим носом.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Ҫурчӗн пысӑках мар икӗ чӳречи йӑлтах хуралса ларнӑ, вӗсем кӑшт ҫеҫ курӑнса тӑраҫҫӗ; мӑръене ҫӗтӗк кӗпе таврашӗпе питӗрсе хунӑ, шӑтса пӗтнӗ пӳрт ҫивиттийӗ ҫинче пур ҫӗрте те ҫерҫи курӑнать.

У которого небольшие окошки едва были видны, закопченные неизвестно чем; труба заткнута была тряпкою, и дырявая крыша вся была покрыта воробьями.

X // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӗсен ҫилпе тата хӗвелпе кӑшт ҫеҫ пиҫӗхнӗ пичӗсем хитреленсе, шуралса кайрӗҫ темелле: тин ҫеҫ шӑтса тухнӑ мӑйӑхӗсем ӳт шуррине тата ҫамрӑклӑхӑн витӗрех курӑнса тӑракан сӑнне уҫҫӑнтарах палӑртса тӑраҫҫӗ; така тирӗнчен ҫӗленӗ ылттӑн тӑрӑллӑ хура ҫӗлӗк вӗсене ҫав тери килӗшет.

Их лица, еще мало загоревшие, казалось, похорошели и побелели; молодые черные усы теперь как-то ярче оттеняли белизну их и здоровый, мощный цвет юности; они были хороши под черными бараньими шапками с золотым верхом.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ав, ҫӗне курӑк та кӑшӑрах шӑтса тухнӑ, пӗлӗтсем те ун ҫийӗн тахҫанхи пекех шӑваҫҫӗ)…

И поросла молодой травой, и облака плывут над нею…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Вӑл вунҫичӗ ҫулсене ҫитнӗ ҫамрӑк, унӑн ҫӳлти тути ҫинче кӑштах сӑрӑрах тӗслӗ мамӑк шӑтса тухнӑ.

Это был молоденький, лет семнадцати, паренёк с едва пробившимся над губой темноватым пушком.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Гоминдан ҫарӗсем текех ӗнтӗ, ҫунат шӑтса тухсан та, тарса хӑтӑлаймаҫҫӗ.

— Гоминдановским войскам, пусть даже у них крылья вырастут, не уйти от разгрома.

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хулара халь ҫӗнӗрен тепӗр пысӑк ҫурт — суту-илӳ ҫурчӗ шӑтса тухнӑ, унӑн фирми: «Тарас Маякин тата Африкан Смолин».

В городе возник новый крупный торговый дом под фирмой «Тарас Маякин и Африкан Смолин»…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑрлӑхсем ҫав тӑпра ҫине ӳкеҫҫӗ те, вӑхӑт ҫитсен, шӑтса тухаҫҫӗ — пӗтӗм ӗҫ те ҫавӑнта ҫеҫ.

Попадут семена на землю, придет время, и из них вырастут цветы — вот только и всего.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кӑна выҫӑ ларакан ҫемьесене валеҫсе пачӗҫ, анчах апат валли пурте юрӑхлӑ пулмарӗ: тыррӑн пӗр пайӗ шӑтса, кӑвакарса кайнӑ.

Это раздали голодавшим семьям, однако не все оказалось пригодным в пищу: часть зерна проросла и заплесневела.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Штаб панӑ сигнал тӑрӑх нимӗҫсем пурӑнакан ҫуртсене пӗтӗмпех сывлӑша сирпӗтсе ямаллаччӗ, вара фашистсен умне, ҫӗр айӗнчен шӑтса тухнӑ пек, ӳкӗтсӗр тавӑруҫӑсем тухса тӑмаллаччӗ.

По сигналу штаба должны были взлететь на воздух дома, занятые врагами, и перед ними, как из-под земли, выросли бы неумолимые мстители.

Пурте — пӗриншӗн, пӗри — пуриншӗн те // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Аслашшӗ вара, мӑйӑхӗ айӗн ҫеҫ кулса, чечексемпе тырпулсем ҫинчен, тӗрлӗ курӑксем мӗнле шӑтса тухса ӳсни ҫинчен, инҫетри ҫӗрсемпе ӑшӑ енне вӗҫсе каякан кайӑксем ҫинчен кала-кала паратчӗ.

Дедушка только в усы улыбается и рассказывает: рассказывает о цветах и хлебах, о том, как произрастают всяческие травы, о далёких землях и птицах.

«Аслати мӗнтен пулать?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ҫав тери тухас килнӗ ун уҫӑ сывлӑша, ҫурхи сенкер пӗлӗте, каштансене, халь кӑна шӑтса тухнӑ ешӗл курӑксене курас килнӗ.

Ему так хотелось на воздух, так хотелось увидеть голубое весеннее небо, каштаны, первую траву.

Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Спартак аллинчи питлӗх ала пек шӑтса пӗтрӗ.

Забрало Спартака было изрешечено.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Мӑкланнӑ пысӑк чулсем хушшинче сенкер ҫеҫпӗлсем, тӗрлӗрен сарӑ та кӑвак чечексем шӑтса тухнӑ.

Вдоль замшелых каменных кряжей уже зажелтели цветы мать-и-мачехи, запестрели голубые подснежники и фиалки.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пур енчен те пӑлтӑрсем, пӗчӗк пӑлтӑрсем туса хуни мана хама та пит килӗшет, катаран пӑхсан вара, ҫав пӗр-пӗрин ҫине туса лартнӑ ҫивиттисем кӑна курӑнаҫҫӗ, вӗсем турилкке ҫине купаланӑ икерчӗсем пек е, тата лайӑхрах каласан, йывӑҫ ҫине шӑтса тухнӑ кӑмпасем тейӗн ҫав.

Мне нравится, что к нему со всех сторон пристроены сени и сенички, так что если взглянуть на него издали, то видны одни только крыши, посаженные одна на другую, что весьма походит на тарелку, наполненную блинами, а еще лучше на губки, нарастающие на дереве.

I сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Вӗсенчен иккӗшӗ шӑтса ҫурӑлса кайнӑ, хӑмпӑ шӑтнӑ вырӑнта — таса мар та хӗрлӗ сурансем.

Два из них давно раздавлены, и там — грязно-красные ранки.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫур сӑрт тӗлӗнче, тӑмлӑ ҫӗр ҫине шӑтса тухнӑ сайра курӑксем хушшинче, шурӑ качака ҫӳрет.

На полугоре, там, где на глинистой почве торчат редкие пучки травы, бродит белая коза.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Эпӗ амфитеатрсемпе цирксенче ҫирӗм икӗ ҫул хушши ҫапӑҫрӑм, ҫапах та тирӗме усрарӑм, чӑнах, вӑл шӑтса та пӗтнӗ ӗнтӗ, ӑна темиҫе хутчен те ҫӗленӗ.

— Я двадцать два года бился в амфитеатрах и цирках, меня, правда, немножко продырявили, распороли и опять сшили, а все-таки я спас свою шкуру.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Чӗрӗ хупах татса парӑр мана, — куратӑр вӗт, ку пӗтӗмӗшпех йӗпенсе шӑтса пӗтнӗ, — терӗ.

Сорвите свежий лопух, — видите же — этот весь промок и в дырках.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех