Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шутлатӑн (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сӑмахран, калӑпӑр, мӗнле шутлатӑн: вырӑна лартнӑ пулсан, ӗҫне тумалла-и?

— Ты вот, скажем, как думаешь: должность мне надо выполнять, раз назначен?

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Тум ҫинчен шутлатӑн пулсан, — калаҫма пуҫларӗ Ниловна, — чӑн малтанах чи лайӑххине хур, Мускавра хӳхӗм тумланса ҫӳремелле пултӑр.

— Что ж вы из одежды берете? — сказала Ниловна, — сперва положи самое лучшее, чтобы в Москве нарядно выглядеть.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Лайӑх хуҫа-и? — ыйтрӗ Кондратьев, унтан Костя еннелле пӗшкӗнсе, ун ҫине пӑхрӗ; тӗттӗмре унӑн куҫӗсем ҫапла каланӑ пек туйӑнчӗҫ: «Эпӗ пӗлетӗп, сирӗн преда эпӗ лайӑх пӗлетӗп, анчах ун ҫинчен эсӗ мӗн шутлатӑн, ӑна эсӗ мӗнле хаклатӑн — манӑн ҫавна пӗлес килет…»

— Хороший хозяин? — спросил Кондратьев, после наклонился в сторону Кости и посмотрел на него; в темноте его глаза как бы говорили: «Я знаю, вашего преда я хорошо знаю, но мне хочется знать — что ты думаешь о нем, как ты его оцениваешь…»

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсӗ ху мӗнле шутлатӑн? — ыйтрӗ Стефан Петрович.

— А ты сам как думаешь? — спросил Стефан Петрович.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тен, эсӗ эпир Хворостянкин пулмасан, пӗчӗк ачасем ашшӗсӗр пурӑнайман пек, пурӑнма пултараймаҫҫӗ тесе шутлатӑн, тен, унсӑр пуҫне колхоз вырӑнтан тапранаймӗ?

Может, ты думаешь, что мы без Хворостянкина, как малые дети без батька, жить не сможем, может, без него колхоз на одном месте будет стоять?

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсӗ мӗнле шутлатӑн, Андрей Васильевич?

Как ты думаешь, Андрей Васильевич?

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсӗ мӗнле шутлатӑн: Усть-Невинскри ГЭС вӑйӗпе мӗнле ӗҫре усӑ курсан аван?

Как ты считаешь, куда именно необходимо направить энергию Усть-Невинской ГЭС?

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тӗрӗс шутлатӑн, — терӗ Кондратьев, Виктор мӗн каланине яланхи пек тӗплӗн итлесе.

— Правильное решение, — сказал Кондратьев, как всегда внимательно слушая Виктора.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хулӑм хут татки ҫине ҫапла ҫырса хуна мӗн: «Ирина эп сана шеллетӗп, хӑвӑн упӑшку хыҫҫӑн шӑппӑн тата ӑсупа сыхла, вӑл сан улталат эсӗ мӗншӗн вӑл Родниковскине час та час каять шутлатӑн унта унӑн савни пур вӑл пӗтӗмпех вӗренӗ партейнӑй тата агроном усем санран эсэ ухмах хӗрарӑм тесе кулаҫе, сан упӑшку чие тават усем ӗҫри йулташсем пек курӑнма хӑтланаҫ эсэ усем хыҫӑн шӑп пулса сӑна вара пурне те ху куратӑн».

На клочке плотной бумаги было написано: «Ирина жалко мине тебя тихо и умно прозследи засвоим муженьком он тебя обманывает ты думаеш чиво он такое часто ездить в Родниковскую там у нево есть уфажорка она вся ученая партиейная и агрономша они смеются над тобой что ты баба дура муж твой делает все очен хитро все как будто они товарищи поработе наблюдай за ними тихо и ты все увидеш сама».

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Федор Лукич, эсӗ урӑхла шутлатӑн пулсан, пӗреххут чӗлхӳне ҫырт.

— Федор Лукич, ежели ты мыслишь все иначе, то лучше прикуси язык.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫутҫанталӑка улӑштарма шутлатӑн, — тупнӑ вӗт-ха ҫавӑн пек япалана!

Природу вздумали переделывать, — и надо ж такое придумать!

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсӗ мӗнле шутлатӑн: ҫак япала вӑй ҫитерме пултарать-и?

— И как ты думаешь: эта штуковина потянет?

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫутҫанталӑка улӑштарма шутлатӑн, ҫынсене коммунизм ҫинчен каласа паратӑн, райри пек пурнӑҫ туса пама пулатӑн — калаҫура пит лайӑх пулать санӑн…

Хочешь природу изменить, людям про коммунизм рассказываешь, обещаешь жизнь словно в раю — в рассказе все у тебя складно…

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сана партбюро секретарьне суйласан, эсӗ мӗнле шутлатӑн, парти ӗҫне ертсе пыма пултарӑн-и?

Если тебя изберут секретарем партбюро, сумеешь возглавить партийную работу?

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Илья, эсӗ мӗнле шутлатӑн, — сӑмах хушрӗ Кондратьев, — вӑйсем, пӗлӳсем мӗнле… ҫителӗклӗ-и унӑн?

— Илья, как ты думаешь, — заговорил Кондратьев, — хватит у нее сил, уменья и вообще…

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Мӗншӗн вӑл чарӑнса пирӗн ҫине ӑшшӑн пӑхса, тутисене мӑчлаттарса илчӗ тесе шутлатӑн эсӗ?

И ты думаешь, отчего он остановился и так посмотрел на нас, еще шевельнул губой, и только тогда уже убежал?

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лейтенант юлташ, мӗнле шутлатӑн эсӗ: чӑнах каҫаймасть-ши, э?

Товарищ лейтенант, как ты думаешь: на самом деле не перелезет, а?

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗн шутлатӑн эсӗ?

Куҫарса пулӑш

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Ҫула тухма та ӗлкӗреймерӗн — каялла таврӑнасси ҫинчен шутлатӑн та.

Вот тебе раз, не успел уехать, а уже думаешь о возвращении.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Эс мӗнле шутлатӑн, мана чӑнахах орден парӗҫ-ши?

А как думаешь, орден мне правда дадут?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех