Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗтренсе (тĕпĕ: чӗтрен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Санди, — терӗ те вӑл кӑштах чӗтренсе юнашар вырнаҫрӗ, — айӑпли эсӗ айӑплӑ-ха…

— Санди, — сказал он, встрепенувшись и садясь рядом, — виноват-то ты виноват.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Утӑ хунӑ ҫӗрти йывӑҫ стена ҫемҫен чӗтренсе кайрӗ.

Деревянная стена, к которой было привалено сено, глухо вздрогнула.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫавӑнтах хуҫан аялти тути, ӑна тахӑшӗ аялалла туртнӑ пек, чӗтренсе илчӗ.

Тут нижняя губа хозяина дрогнула, будто кто-то дернул ее книзу.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Блюм ӑна пӗр вӑхӑт курмарӗ те, илтмерӗ те, анчах кӗҫех ҫывӑхрах — ҫӑмӑл чӑшӑлтату, тимлӗн тӑнларӗ те Блюм — рехетлӗн чӗтренсе илчӗ.

Некоторое время Блюм не видел и не слышал ее, но вскоре уловил легкий шелест вблизи себя, прислушался и затрепетал.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ытлашши ҫӗкленсе кайнӑран ахӑр — унӑн сулахай пит ҫӑмарти ҫине ҫап-ҫутӑ хӗрлӗ пӑнчӑ тухса ларчӗ, вӑл куҫ кӗтесӗне тӑнлавне ҫитиех сарӑлчӗ; пит ҫӑмарти чӗтренсе ҫӳҫенет тейӗн — ӑна хӑй сисмесӗрех хыттӑн сӑтӑрать:

Крайнее возбуждение выразилось тем, что на его левой щеке проступило яркое красное пятно, захватившее угол глаза и висок; как бы мурашки бегали в щеке, и он бессознательно потер ее.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Чавка кулса ячӗ, унӑн табак пӗрчисем ҫыпӑҫнӑ сухалӗ чӗтренсе чӳхенчӗ.

Галка засмеялся, и борода его, засыпанная махоркой, заколыхалась.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Сирӗнпе мӗн пулса иртнӗ? — ыйтрӗ Тиррей хурланупа тата ҫилӗпе чӗтренсе.

Что с вами было? — спросил Тиррей, содрогаясь от печали и злобы.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫамрӑк каччӑ вырӑнтах ҫаврӑнчӗ, чӗтренсе хутланчӗ те аякӗ ҫине вӑраххӑн ӳкрӗ.

Юноша повернулся на месте, затрясся и медленно упал боком.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Битт-Бой аван марланса, кӑштах чӗтренсе кулчӗ, унтан сисӗнми ишевлӗхне вӑйлатмашкӑн мӗн пур хусканӑвне хурса ҫӑлӑнчӗ, ҫӗкленчӗ те хӗр пуҫне диван ҫинчи клеенкӑллӑ минтер ҫине хучӗ.

Битт-Бой неловко усмехнулся, затем, сосредоточив все движения в усилии неощутимой плавности, высвободился, встал и опустил голову девушки на клеенчатую подушку дивана.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ӑна хӑйӗн кашни сывлавӗ халь-халь, кӗҫ-вӗҫ чи юлашки пулса тӑрассӑн, кӑкӑрне сывлайми туса тӗк пек хӑпассӑн, вӗҫсе ҫухалассӑн туйӑнать; вӑл выртнӑ ҫӗрте шӑпах ҫак самантра тӑпра чӗтренсе хускалчӗ — Суринэ чӗрине темӗн пырса перӗнчӗ, ҫакӑ унӑн вилес умӗнхи тертленӗвне сапаласа ячӗ…

И вот когда показалось ей, что каждый ее вздох мгновенно может оказаться последним, — сорваться и улететь, как пух, оставив грудь бездыханной, — судорожный толчок земли вверх, короткий, но подступивший к сердцу, рассеял ее предсмертное томление…

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Сулланкаласа вӑл Пӑрӑҫ патне пычӗ, пӗшкӗнчӗ, тарӑннӑн сывласа кӑларчӗ те… ҫак самантрах мӑйӗнчен ӑна матрос алли чӗтренсе, анчах хӑвӑрттӑн ҫатӑрласа явакларӗ.

Пошатываясь, он подошел к Перцу, нагнулся, глубоко вздохнул, и в тот же момент рука матроса сжала его горло судорожным, быстрым движением.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Аян чӗтренсе ҫӳҫенчӗ, шӑплӑхра вӑрӑммӑн тӑсӑлса инҫетри кӗрлев илтӗнет, — горизонт ӳхӗрет тейӗн; тӗттӗмлӗхе уҫӑмсӑр хумхану ярса тытрӗ, хӑлхара ӑнтӑлуллӑ юн таппи янӑрать.

Аян встрепенулся; протяжный далекий гул рос в тишине, как будто заревел горизонт; глухое волнение охватило мрак, в ушах зазвенел стремительный прилив крови.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— У-ух! — терӗ чӗтренсе илсе.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унӑн сасси хаяррӑн, хӑрушшӑн тухрӗ, ҫавӑнпа пӗчӗк Мархва хӑраса кайрӗ курӑнать, чӗтренсе илчӗ те шари! йӗрсе ячӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сасартӑк вӑл чӗтренсе илчӗ, пуҫне Антун кӑкӑрӗ ҫине хучӗ те сасӑпах макӑрса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хирӗҫ пенине вӑл лӑпкӑн йышӑнчӗ, пуля витӗрех шӑтарнӑ аллинчи пистолечӗ чӗтренсе ҫӗре ӳкрӗ.

Спокойно встретил он ответные выстрелы, пистолет дрогнул в его руке, пробитый насквозь, и выпал.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ӑна хирӗҫ чупса тухнӑ тарҫӑсем хӗпӗртесе ӳкрӗҫ, чӗтренсе илчӗҫ, ҫак Грэя юлашки хут ӗнер кӑна курнӑн — хисеплесе пӗр вырӑнта хытса тӑчӗҫ.

Слуги, сбежавшиеся к нему, обрадовались, встрепенулись и замерли в той же почтительности, с какой, как бы не далее как вчера, встречали этого Грэя.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Теприсем кӑпӑклӑ хумсенчен хӑтӑлаймасӑр рифсем ҫине пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ; тамалакан хумхану карап корпусне хаяррӑн силлет; ҫынсӑр тӑрса юлнӑ, ҫӗмӗрӗлнӗ карап пӗтес умӗн чылайччен чӗтренсе тӑрать, кӗҫех ӑна тепӗр тӑвӑл чӗрпӗкӗн-чӗрпӗкӗн хуҫса-аркатса салатать.

Другие, схваченные бурунами, бились о рифы; утихающее волнение грозно шатало корпус; обезлюдевший корабль с порванными снастями переживал долгую агонию, пока новый шторм не разносил его в щепки.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫӗмрӗлнӗ чӳречесенче ҫил шӑхӑрать, ванчӑк кантӑксем чӗтренсе тӑраҫҫӗ.

Ветер свистел в разбитых окнах, дребезжали торчащие в рамах осколки стекол.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ленинӑн юлашки сӑмахӗсем кӗтмен ҫӗртенех темле хурланчӑклӑн чӗтренсе тухрӗҫ.

Так непривычно прозвучавшим в устах Ленина.

16 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех